به گزارش مشرق، در حالی در این روزها موضوع اصلاح اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی مورد توجه قرار گرفته است که همه نگاه‌ها به سمت کمیته ملی المپیک معطوف است و برخی در تلاشند تا با مقصر جلوه دادن کمیته ملی المپیک صورت مسئله را پاک کنند. موضوع اصلاح اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی چند سالی است که در ورزش ایران مانند یک زخم کهنه سر باز می‌کند و هر بار به جای حل این مشکل حواشی جای آن را می‌گیرد.

این بار هم طبق روند موجود در کمیته بین‌المللی المپیک مبنی بر پیگیری امور داخلی کمیته‌های ملی المپیک بعد از پایان المپیک ریو بار دیگر این ماجرا با ارسال نامه IOC به کمیته ملی المپیک ایران و نامه چند فدراسیون جهانی به فدراسیون‌های ایران مبنی بر بررسی احتمال دخالت دولت در امور فدراسیون‌ها، از سر گرفته شد. این حساسیت‌ها از سوی مجامع بین‌المللی از زمان ریاست علی‌آبادی در کمیته ملی المپیک ایران وجود داشت و در این مدت بارها نامه نگاری‌ها با ایران در این خصوص انجام شده است.

در ابتدا باید به روند مکاتبه IOC با کشورهای عضو اشاره کرد. کمیته بین‌المللی المپیک همواره مکاتبات خود را با کمیته‌های ملی المپیک (NOC) ها انجام می‌دهد. در این مورد هم مانند همیشه کمیته بین‌المللی المپیک نامه خود را برای کمیته ملی المپیک ایران ارسال کرده و کیومرث هاشمی، رئیس کمیته ملی کشورمان نیز با نامه‌نگاری با وزارت ورزش این وزارتخانه را به عنوان مهم‌ترین مرجع ورزش کشور در جریان این موضوع قرار داده است.

البته نامه IOC درحدود 20 روز بعد از نامه نگاری‌های فدراسیون‌ها با چند فدراسیون داخلی  ایران ارسال شده بود. فدراسیون‌های ورزشی نیز بالافاصله پس از درخواست فدراسیون‌های جهانی برای بررسی دخالت دولت، وزارت ورزش را از وجود چنین حساسیتی از سوی مجامع جهانی آگاه کردند. پس نمی‌توان در این ماجرا وزارت ورزش را بی‌خبر دانست و وزیر ورزش در ابتدا در جریان اتفاقات ورزش بوده است.

موضوع دوم اصلاح اساسنامه است که پس المپیک 2012 مسئولان وقت کمیته ملی المپیک قول اصلاح آن را به کمیته بین‌المللی المپیک داده بودند اما بنا بر قوانین داخلی کشور اصلاح اساسنامه فدراسیون ها از حیطه اختیار کمیته ملی المپیک خارج و در چارچوب وظایف وزارت ورزش است و تنها مرجعی که در داخل کشور می‌تواند فدراسیون‌ها را مجبور به این اقدام کند وزارت ورزش است. پس با این شرایط از نظر مجامع جهانی مسئول اصلاح اساسنامه فدراسیون‌ها کمیته ملی المپیک هر کشور و از نظر اختیارات داخلی وزارت ورزش مرجع رسیدگی به این مسئله است.

بعلاوه در مجامع فدراسیون‌های ورزشی کمیته ملی المپیک تنها یک رای دارد و ریاست آن نیز با وزیر ورزش است. همچنین امضای حکم ریاست روسای فدراسیون‌ها و تامین بخش اعظم بودجه فدراسیون‌ها با وزارت ورزش است و بالطبع فدراسیون‌ها حرف شنوی بیشتری از وزارت ورزش دارند.

بر همین اساس  قرار بود 3 سال پیش  و پس از انتخاب گودرزی به عنوان وزیر ورزش اصلاح اساسنامه به عنوان اولویت اصلی وزارتخانه و معاونت قهرمانی مطرح شود اما این مسئله هنوز در ورزش ما حل نشده است و اگر خوش‌بینانه نگاه کنیم تعداد اساسنامه های اصلاحی در این مدت به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد.

انتخابات فدراسیون جودو و حواشی این فدراسیون

پس از نامه‌نگاری IOC با ایران و مشخص شدن حساسیت ویژه این کمیته بین‌المللی بر ورزش ایران کیومرث هاشمی با ارسال نامه‌ای به وزیر ورزش و فدراسیون‌های ورزشی خواستار عدم برگزاری انتخابات فدراسیون‌های ورزشی تا زمان اصلاح اساسنامه فدراسیون‌ها  شد. هاشمی نامه را در تاریخ 3 مهر ماه ارسال کرد در حالی که قرار بود روز بعد یعنی 4 مهر ماه انتخابات فدراسیون جودو برگزار شود.

همزمان با آغاز مجمع فدراسیون جودو غیبت نماینده کمیته ملی المپیک توجه اصحاب رسانه را به خود جلب و شائبه عدم تائید انتخابات توسط کمیته ملی المپیک را ایجاد کرد در صورتیکه طبق روال موجود دبیر کل کمیته ملی المپیک همواره به عنوان نماینده این کمیته در مجامع شرکت می‌کرد که به دلیل حضور شاهرخ شهنازی در بازی‌های ساحلی ویتنام، نام رباب شهریان برای حضور در مجمع دیده می‌شد اما نایب رئیس کمیته ملی المپیک هم به دلیل حضور در مراسم یادواره شهدای زن ورزشکار نتوانست در جمع شرکت کند تا به این ترتیب کمیته ملی المپیک نماینده‌ای در این انتخابات نداشته باشد.

اما آنچه در این میان می‌تواند به عنوان محلی بر احتمال عدم تائید انتخابات فدراسیون جودو از سوی کمیته ملی المپیک باشد زمان نامه هاشمی و برگزاری انتخابات یک روز پس از درخواست رئیس کمیته ملی المپیک مبنی بر عدم برگزاری انتخابات فدراسیون‌ها است. شاید انتظار می‌رفت که با توجه به تاکید هاشمی انتخابات جودو نیز لغو شود اما برگزاری آن بدون توجه به نامه نگاری‌های کمیته ملی المپیک برشایعات دامن زده است. هرچند که فردای روز انتخابات سجادی، معاون وزیر ورزش در مراسم معارفه درخشان حضور پیدا کرد و حکم چهارساله ریاست فدراسیون را از طرف وزیر ورزش به درخشان اعطا کرد.

البته گفته می‌شود که اساسنامه فدراسیون جودو مورد تائید فدراسیون جهانی است و این فدراسیون از معدود رشته‌هایی است که تائیدیه فدراسیون جهانی را داشته و اساسنامه خود را اصلاح کرده است. از این منظر شاید بتوان گفت شائبه‌ای در انتخابات جودو وجود ندارد.