طالب زاده همچنین طراحی و کارگردانی برنامه های تلویزیونی مختلفی را با توجه به مبانی فکری، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی عهده دار بوده است که این روزها برنامه «عصر» هر هفته با اجرای وی روی آنتن شبکه افق می رود. این برنامه که با محوریت جنگ نرم ساخته می شود سراغ حوزه های مختلفی می رود و با شخصیت های بین المللی نیز گفتگو می کند.
در ضبط یکی از برنامه «عصر» به دیدار طالب زاده رفتیم تا با او درباره سیاستگذاری های این برنامه، نحوه دعوت از مهمانان بین المللی آن و همچنین دیگر فعالیت وی در عرصه های فکری و فرهنگی سخن بگوییم.
طالب زاده در این گفتگو از سیاستگذاری هایی که در برنامه «راز» داشته است و همچنین تفکری که در برنامه «عصر» دنبال می کند، یاد کرد و گفت در این برنامه باید پکیجی از گفتگوها به گونه ای ارایه شود که شبکه هایی مثل بی بی سی و سایر شبکه های خبری ماهواره ای چنین پکیجی را نداشته باشند و برنامه هایشان خنده دار به نظر برسد.
وی عنوان کرد دوست دارد برنامه ای داشته باشد که مجریان و کارشناسان بی بی سی در مقابل مهمانانی که او در «عصر» با آنها گفتگو می کند و بعضا از فرماندهان اروپایی و آمریکایی بوده اند قرار بگیرند تا بسیاری از مسایل به این ترتیب مشخص شود.
در بخشی از این گفتگو نیز طالب زاده دبیر جشنواره بین المللی «افق نو» از حضور رپرهای خارجی با موضوع مقاومت در جشنواره امسال خبر داد.
بخش اول این گفتگو را در زیر می خوانید:
*جناب طالب زاده در برنامه «عصر» که هر هفته روی آنتن می رود، دیدگاه های مختلفی باز می شود و گاهی از زاویه جدیدی به یک موضوع نگاه می کنید. این برنامه نسبت به «راز» بیشتر حوزه های عقیدتی و سیاسی را شامل می شود، خود شما چه خاستگاهی را برای آن در نظر داشتید؟
- ما در برنامه «راز» تجربه ای متفاوتی داشتیم، مطالبی در برنامه بیان و بررسی می شد و کارشناس در برنامه صحبت می کرد. برنامه ای که بسیاری از افرادی که در آن حضور داشتند، سانسورشده های رسانه های کشورهایشان بودند و حالا این تیپ افراد جلو آمده اند و در رسانه های ما حرفشان را می زنند. در برنامه «عصر» یک اتفاق فنی رخ داده است که برنامه تولیدی شده است. ما پیش از این در برنامه «راز» به دلیل اینکه زنده بود گاهی وقت ها ترجمه مکالماتی که با شخصیت های خارجی داشتیم، ناقص می شد اما اینجا همه مکالمات دقیق ترجمه و دوبله می شود و مخاطب می داند که میکس درستی اتفاق افتاده است. گاهی وقت ها در دوبله گفتگوها در برنامه ها می بینیم که مکالمات صدای مصاحبه شونده کاملا محو می شود در حالی که باید میکس شود تا صداقت کلام حفظ شود.
بنابراین ما در این برنامه حدود یک هفته فرصت داریم تا پکیج مورد نظر خود را آماده کنیم. ما در «عصر» به موضوع جنگ نرم پرداختیم در حالی که در برنامه «راز» مسائل داخلی، محور برنامه قرار می گرفت و البته بعضی از موضوعات هم برای اولین بار در رسانه بیان شد. به طور مثال اقتصاد اسلامی، زمین خواری و... که در «راز» مطرح شد اکنون به یک گفتمان تبدیل شده است و یا طب اسلامی پیش از برنامه «راز» اصلا مطرح نمی شد حتی عده ای نمی توانستند از حجامت یا زالودرمانی سخن بگویند و الان زالودرمانی قانونی و رسمی شده است. همچنین بحث اقلیت ها مثل حضور افاغنه در ایران قبل از آن برنامه کاملا نادیده گرفته می شد در حالی که این افراد انسان های زحمتکشی هستند که ما آنها را پناه داده ایم ولی بسیاری از بچه های آنها هنوز شناسنامه هم ندارند و یا به راحتی نمی توانند تحصیل کنند.
ما برای اولین بار با این افراد سخن گفتیم و همچنین به مسائل دیگری از جمله محیط زیست، تالاب هایی که خشک شده بودند و... پرداختیم. خشک شدن این تالاب ها به دلیل سیاست های غلط بود و این سیاست ها در برنامه «راز» مطرح شد اما در برنامه «عصر» همانطور که گفته شد بیشتر به جنگ نرم می پردازیم و برنامه باید بسیار مبتکرانه باشد. این برنامه باید برای همه جذاب باشد و به گونه ای باشد که مخاطب فکر کند که این برنامه را در بی بی سی، سی ان ان و یا هیچ شبکه دیگری نمی تواند پیدا کند.
*با توجه به این هدف و همچنین شخصیت های بین المللی که با آنها گفتگومی شود چه قشری را مخاطب برنامه در نظر گرفته اید؟
- مخاطب عام است یعنی باید برنامه برای همه جذاب باشد و برای همه صحبت کنید. رقابت باید به شکلی باشد که یک برنامه را فقط در شبکه افق بتوان دید. باید این برنامه استانداردی برای تلویزیون باشد. امام خمینی (ره) در اواخر عمرشان فرمودند که اخبار باید در کشور متحول شود و این برنامه به نوعی خبر را هم شامل می شود. مردم حق دارند از آخرین اتفاقات جهان توسط کارشناسان بین المللی باخبر شوند. ما اکنون گفتگوها را ضبط کرده و بعد آنها را دوبله می کنیم. این حق مردم است که بهترین پکیچ اطلاعاتی به آنها ارائه شود. امکانات ما خیلی وسیع نیست و کادر عظیمی نداریم اما می دانیم در حد امکانات کار را تا چه حدی گسترش دهیم و باید کاری کنیم که سوژه های بی بی سی فارسی خنده دار شود. موضوعات بین المللی بسیاری است که غرب باید به آنها جواب بدهد اما از پاسخگویی فرار می کند.
*در حوزه جنگ نرم که مقام معظم رهبری هم بر آن تاکید می کنند می بینیم که برای تبعیت از ایشان بسیاری فقط در لفظ آن را به کار می برند اما در برنامه «عصر» مهمانانی حضور می یابند و درباره موضوعات مختلفی بحث می کنند که خروجی نهایی مباحثشان همین حوزه جنگ نرم را شامل می شود و گاهی می بینیم که به محمدعلی کلی پرداخته می شود و یا زمانی از دوگین مشاور رییس جمهور روسیه دعوت می شود.
- موضوعاتی که ما انتخاب می کنیم مسائلی است که احساس می کنیم مردم باید بشنوند. به طور مثال از جمله برنامه های اخیر ما درباره پایگاه نوژه بود که هم در داخل و هم در خارج علیه آن صحبت شد. نگرانی هر دو یعنی هم داخل و هم خارج داعش است. من نمی دانم چرا در داخل نگران هستند که داعش نابود شود و یا آمریکا که خودش با داعش می جنگد از چه می ترسد که هواپیمای توپولف و یا سوخو ۳۴ در همدان سوختگیری می کند که البته بعد از چند روز هم از کشور رفتند، اما این نشان می دهد که یک کار استراتژیک بوده است. ما در برنامه ای که به این موضوع اختصاص داده شد با یک کارشناس اطلاعاتی آمریکا صحبت کردیم. با سردار کوثری هم در واکنش به این صحبت ها حرف زدیم. آن کارشناس اطلاعاتی یک نظامی آمریکایی بیدار و یک فرمانده در زمان جنگ آمریکا بود که سمت های مختلفی داشته است. مترجمان هم با دقت گفتگوها را ترجمه و دوبله می کنند.
ما پیش از این با این افسران بازنشسته صحبت کردیم و به طور مثال گوردن داف درباره آموزش نیروهای داعش توسط سی آی ای توضیح داده بود. داف ارتباطات وسیعی دارد و حتی به دلیل اینکه مشاغلی جاری در کشور خود دارد ما هیچ گاه او را به ایران دعوت نمی کنیم اما می توان به صورت اسکایپ با او سخن گفت. بیننده هم راضی می شود که این خوراک رسانه ای در حد او است. قطعا بی بی سی چنین پکیجی را روی آنتن نمی برد و فردی که در بی بی سی فارسی حرف می زند از گوردن داف و امثال او که بیدارشده های آمریکا هستند، وحشت می کند. اینها آموزش دهنده های جنگ ویتنام هستند. دوران جنگ ویتنام بسیار سخت بوده است و در بی بی سی فارسی جوانانی هستند که پیچیدگی های بعضی از این سیاستگذاری ها را نمی دانند. من تمایل دارم برنامه ای را تولید کنم و بعد بهترین کارشناسان و مجریان بی بی سی فارسی را در مقابل کون بارت و گوردن داف قرار دهیم. آن وقت کارشناسان بی بی سی جواب دهند و آن زمان معلوم می شود که چه کسانی چگونه دنیا را تصرف کرده اند. بی بی سی فارسی یک شبکه سرگرم کننده است اما برد دارد و مساله ما این است که برد نداریم و لازم است که این برنامه از شبکه دیگری هم پخش شود. ما برد بین المللی نداریم درحالیکه حتی پرس تی وی چنین برنامه و چنین پکیجی را ندارد و شبکه ای نیست که با رویکردی که ما داریم به چنین مسائلی بپردازد.
ما برای بزرگداشت محمدعلی کلی فردی را به برنامه آوردیم که از «کلی» حمایت و او را مسلمان کرده بود و از این سخن گفت که چگونه کلی را به سمت اسلام برد. در آن برنامه بیان شد که در آمریکا همزمان با درگذشت کلی و بزرگداشت او هفته اسلام مطرح شد که بلافاصله در همان زمان کشتاری توسط یک نوجوان افغانستانی در اورلاندو و در یک نایت کلاپ اتفاق افتاد و همه موضوع را مخدوش کرد. این هم سناریوی سی آی ای است که حادثه ای را پیش می آورند تا مساله ای به طور کل محو شود.
*چرا این برنامه دوبله نمی شود تا مخاطبان بین المللی را هم درگیر خود کند؟
- بله خوب است که این اقدام انجام شود. با این حال بسیاری از مصاحبه شونده های ما خودشان گفتگوها با برنامه را روی صفحات مجازی خود قرار می دهند. مصاحبه ای ما با همین مهمانان کِلی داشتیم و خودشان از ما خواستند که ما فایل گفتگو را برایشان بفرستیم و آن را روی یوتیوب بگذارند چون پارکینسون کِلی و محو شدن مساله هفته اسلام در آمریکا برای اولین بار در این برنامه رسانه ای شد و بعد آنها آن را در معرض دید چند میلیون نفر مخاطب قرار دادند.
*بازخوردی هم از پخش این گفتگوها داشته اید؟
- بله ما دائم با هم در تماس هستیم و آنها اطلاعاتی را در این زمینه ارایه می کنند. مصاحبه ای هم با لوئیس فراخان داشتیم که مواضع ضد اسرائیلی دارد و مسلما سی بی اس با چنین فردی مصاحبه نمی کند. او هم گفتگوی خودش در برنامه را روی یوتیوب قرار داد. مصاحبه هایی که با سیاه پوست ها داشته ایم اکثرا در فضای مجازی پخش شده است و تمام جامعه مسلمان سیاه پوست و غیر مسلمان آن را می بیند. ما مهمانی را برای کنفرانس «بر لبه پرتگاه ۱» داشتیم و چند ماه دیگر هم «بر لبه پرتگاه ۲» را داریم و در میان مهمانان چند نفر رپر دعوت کرده ایم که در کار خود برجسته هستند کسانی که اجرای رپ های آگاهی دهنده را برعهده دارند و برای چندین هزار نفر اجرا می کنند و اتفاقا آن گروه سیاه پوستی که پیش از این مهمان ما در کشور بودند وقتی به کشورشان بازگشتند به این رپرها گفتند که اگر از طرف ما دعوت شدند حتما این دعوت را بپذیرند و به ایران بیایند.
*قرار است اجرا هم داشته باشند و یا سخنرانی کنند؟
- قرار است سخنرانی کنند و اجرای آنها ممکن است به صورت آرشیو پخش شود اما اگر قرار باشد اجرا کنند اشعار آنها درباره مبارزه و مقاومت است و می توانند اجرایی داشته باشند.
*دعوت از این افراد به دلیل این است که می خواهید از ظرفیت های روز برای انتقال و مفاهیم مورد نظر استفاده کنید؟
- ما می خواهیم بگوییم افرادی هستند که علیه اسرائیل حرف زده اند، شهرت هم دارند اما نمی توان جلوی آنها را گرفت و سیاستمداران مجبورند که اجازه دهند این افراد اجرای خود را داشته باشند. این اتفاق معطل کنترل هالیوود نیست. فردی علیه اسرائیل حرف زده است اما نمی توان جلوی برگزاری کنسرت او را گرفت. نمی توان آنها را محدود کرد چون نوعی بیداری رخ داده است.
*ظاهرا برای مهمانانی که به ایران می آیند مشکلاتی هم ایجاد می شود.
- بله. تمام مهمانان ما را در راه بازگشت به آمریکا لب مرز حدود ۳ ساعت تا ۱۸ ساعت مورد بازجویی قرار گرفتند. در یکی از کنفرانس های «افق نو» ۲۵ مهمان داشتیم و همه آنها مورد بازجویی قرار گرفتند و حتی بعضی از آنها را تهدید و تحقیر کرده اند. من با سانسور می گویم اما یکی از مهمانان ما را با تحقیر به گونه ای که به دنبال یک فیوز اتمی می گردند بازرسی کرده اند و به او گفته اند اگر باز هم به ایران برود همین برخورد با او تکرار خواهد شد و او جواب داده است که باز هم به ایران می آید.
ولی وقتی گروه سیاه پوست ها به مرزها رسیدند از یک نفر از آنها حتی یک سوال هم نشد چون آنها اقلیت خطرناکی هستند و قدرت دارند که تانک ها را به خیابان ها بکشانند و اگر آنها را سر مرزها نگه دارند و اذیت کنند همه به حمایت از آنها بر می خیزند چون منظم هستند. بخشی از آنها از گروه «ملت اسلام» هستند و قرار بود روز ۲۲ بهمن امسال سخنرانی داشته باشند. آقای فراخان هم در راستای همین گروه هاست و «میلیون من مارچ» را در واشنگتن راه اندازی می کند. همه این گروه با تقوا هم هستند و آداب سیاسی و رفتارشان پر از ادب و نزاکت است. آنها سالی یک بار می توانند در واشنگتن یک تا دو میلیون نفر را به خیابان ها بکشانند و بعد از اینکه تظاهرات تمام می شود آنقدر منظم هستند که حتی یک کاغذ در خیابان ها نمی افتد. این نشان دهنده قدرت این افراد است و آنها بدون ترس وسط واشینگتن سخنرانی می کنند. وقتی سالی ۵۰ نفر از این افراد را به ایران بیاورید یک پل فرهنگی اجتماعی برقرار می شود و می بینید که این رفت و آمدها یک شوی تبلیغاتی نبوده بلکه ادامه داشته است، اینها برای دشمنان ایجاد ترس می کند و قابلیتی است که ایران از آن برخوردار است. امام خمینی (ره) درباره مستضعفان و بخصوص سیاه پوست ها سفارش بسیاری داشته اند اما در این سال ها آنها هیچ گاه به ایران دعوت نشده اند حالا ما آنها را به ایران می آوریم و بعد شبکه های دیگر هم با آنها مصاحبه می کنند. کشور ما قابلیت های بسیاری برای کار در جنگ نرم دارد. خیلی از آنها در شهرستان ها هم سخنرانی می کنند و حضورشان در ایران به یک سخنرانی و هتل منحصر نمی شود.
