به گزارش مشرق، پرونده بازیهای المپیک ریو در حالی برای کاروان ورزش ایران بسته شد که سهم ورزشکاران ما از این رویداد بزرگ ۸ مدال رنگارنگ بود. کیانوش رستمی و سهراب مرادی در وزنه برداری و حسن یزدانی در کشتی آزاد به سه مدال طلا دست یافتند. کمیل قاسمی در کشتی آزاد یک نقره گرفت و ۴ مدال برنز هم توسط سعید عبدولی و قاسم رضایی در کشتی فرنگی، حسن رحیمی در کشتی آزاد و کیمیا علیزاده در تکواندو بدست آمد.
با احترام به دو مرد طلایی وزنه برداری ایران و فارغ از رنگ و تعداد مدالهای کسب شده، بی‌تردید مدال طلای حسن یزدانی بعد از ۱۶ سال در کشتی آزاد و برنز کیمیا علیزاده به عنوان نخستین بانوی المپیکی ورزش ایران، بسیار متفاوت و لذت‌بخش بود، اما انگار وزیر ورزش نظر متفاوتی داشت و این افتخارات چندان به چشم او نیامد.
با حضور گرم و صمیمی گودرزی در مراسم بازگشت تیم ملی وزنه‌برداری به تهران و استقبال او از مردان طلایی این رشته، امید آن می‌رفت که آقای وزیر در هنگام بازگشت سومین ورزشکار طلایی و افتخارآفرین کاروان ورزش ایران هم در فرودگاه امام خمینی(ره) حاضر شود و همانطور که وزنه‌برداران را با شور و شوق تشویق و حمایت کرد، یزدانی و این افتخار بزرگ را هم مورد توجه قرار دهد، اما تیم ملی کشتی آزاد در حالی به تهران بازگشتند که خبری از گودرزی و حضور چشمگیر چند روز پیش او در فرودگاه نبود.
گویا دو مدال طلای وزنه برداری بیشتر به چشم وزیر آمد و گودرزی بار دیگر ترجیح داد با غیبت در مراسم استقبال از سومین مرد طلایی ایران، مستقیم یا غیرمستقیم نشان دهد، همچنان میانه خوبی با کشتی و متولیان این رشته ندارد؛ حتی اگر یکی از مدالهای طلای ایران در المپیک را جوان از همین جماعت گوش‌شکسته بدست آورده باشد.
محمود گودرزی با این رفتار دوگانه خود در نحوه استقبال از ورزشکاران طلایی المپیک، بار دیگر مهر تاییدی بر اختلافات پیدا و پنهان خود با متولیان کشتی و شخص رسول خادم زد تا ثابت کند عدم حضورش در اردوهای آماده سازی پیش از المپیک نیز چندان اتفاقی و به دلیل ترافیک کاری نبوده و هنوز با جدیت در اندیشه فرصتی برای اعمال تغییرات در سطح مدیریت این رشته مدال آور است.
با احترام به دو مرد طلایی وزنه برداری ایران و فارغ از رنگ و تعداد مدالهای کسب شده، بی‌تردید مدال طلای حسن یزدانی بعد از ۱۶ سال در کشتی آزاد و برنز کیمیا علیزاده به عنوان نخستین بانوی المپیکی ورزش ایران، بسیار متفاوت و لذت‌بخش بود، اما انگار وزیر ورزش نظر متفاوتی داشت و این افتخارات چندان به چشم او نیامد.
با حضور گرم و صمیمی گودرزی در مراسم بازگشت تیم ملی وزنه‌برداری به تهران و استقبال او از مردان طلایی این رشته، امید آن می‌رفت که آقای وزیر در هنگام بازگشت سومین ورزشکار طلایی و افتخارآفرین کاروان ورزش ایران هم در فرودگاه امام خمینی(ره) حاضر شود و همانطور که وزنه‌برداران را با شور و شوق تشویق و حمایت کرد، یزدانی و این افتخار بزرگ را هم مورد توجه قرار دهد، اما تیم ملی کشتی آزاد در حالی به تهران بازگشتند که خبری از گودرزی و حضور چشمگیر چند روز پیش او در فرودگاه نبود.
گویا دو مدال طلای وزنه برداری بیشتر به چشم وزیر آمد و گودرزی بار دیگر ترجیح داد با غیبت در مراسم استقبال از سومین مرد طلایی ایران، مستقیم یا غیرمستقیم نشان دهد، همچنان میانه خوبی با کشتی و متولیان این رشته ندارد؛ حتی اگر یکی از مدالهای طلای ایران در المپیک را جوان از همین جماعت گوش‌شکسته بدست آورده باشد.
محمود گودرزی با این رفتار دوگانه خود در نحوه استقبال از ورزشکاران طلایی المپیک، بار دیگر مهر تاییدی بر اختلافات پیدا و پنهان خود با متولیان کشتی و شخص رسول خادم زد تا ثابت کند عدم حضورش در اردوهای آماده سازی پیش از المپیک نیز چندان اتفاقی و به دلیل ترافیک کاری نبوده و هنوز با جدیت در اندیشه فرصتی برای اعمال تغییرات در سطح مدیریت این رشته مدال آور است.
