سریال های مناسبتی نیز از این قاعده مستثنا نیستند. حال اگر با همین پیش زمینه نگاهی به سریال های ماه مبارک رمضان امسال بیندازیم به راحتی می شود راز کش آمدن های متوالی برخی از این سریال ها را دریابیم.
این که چطور است بدون هیچ منطق داستانی یک صبح تا شب در یک سریال چند قسمت سی و چند دقیقه ای طول می کشد، این که پلان های هفت هشت ثانیه ای حرکت اتومبیل، راه رفتن در خیابان و یا ماجراهای غیر مرتبط با داستان اصلی بدون هیچ توجیه دراماتیک همه ریشه در همان قصه "هر چه تایمت بیش، پولت بیشتر" دارد.
جالب ترین نمونه این شاهکارها یا شما بخوانید آب بستن ها را می توانید در قسمت شب گذشته سریال "سقوط یک فرشته" ببینید. اگر سریال های دیگر با ساخت داستان های حاشیه ای یا پلان های اضافی زمان پر می کردند، دیشب سریال "سقوط یک فرشته" یک اقدام بی سابقه انجام داد؛ این قسمت از سریال به طور کامل غیر از چند پلان کوتاه همه گی تکرار گذشته بود.
در این قسمت به بهانه این که خانواده قهرمان داستان گذشته را مرور می کنند، هر کدام از اعضای خانواده همه داستان را شامل اتفاقاتی که افتاده بود از دیدگاه خود مرور کرده و طبیعی است که تنها پلان کوتاهی از زمان حاضر جدید بود و باقی تصاویر همه گی به قسمت های گذشته باز می گشت.
چنین اتفاقاتی گذشته از کم فروشی و گاه بی انصافی برخی از برنامه سازان سازمان صدا و سیما حکایت از یک واقعیت تلخ دیگر هم دارد و ان اینکه در رسانه ملی هیچ سامانه نظارت کیفی که مانع از حیف و میل پول بیت المال و از همه مهم تر از بین رفتن وقت مردم، خصوصا در ایامی مانند ماه مبارک رمضان، شود وجود ندارد.
