به گزارش گروه خواندنی های مشرق، این نانو تیوب ها ی آرمیچر شکل برای ساخت "سیم های کوانتومی" که برای  سیم کشی و انتقال بهینه ی  برق در مسافت های طولانی به کار می روند استفاده می شوند.

 

کربن های تک دیواره معمولا حدود یک نانومتر قطر دارند، اما می توانند میلیون ها نانومتر طول داشته باشند. در واقع نانو تیوب ها ورقه هایی به ضخامت یک اتم از کربن هستند که در یک الگوی 6 ضلعی مرتب شده و بصورت یک استوانه در آمده اند.
به گزارش گروه نانو مواد هیتنا، میزان خاصیت کایرالیتی نانو تیوب ها ویژگی های آنها را مشخص می کند.  بیشتر نانوتیوب ها نیمه رسانا اند اما دسته ای از آنها نیز رسانا می باشند.  یک دسته ی خاص از این نانوتیوب ها که "نانوتیوب کربنی آرمیچر" نامیده می شود مانند فلز خالص عمل می کند یک سیم کوانتومی ایده آل است.
نانوتیوب های کربنی آرمیچر می توانند سیستم های تامین برق را متحول کنند. پیش بینی می شود که این سیم ها رسانایی ای 10 برابر بهتر از مس  و همچنین میزان هدر رفت بسیار کمتر نسبت به آن را دارا می باشند. اما دو مانع بزرگ بر سرراه محققان قرار دارد: 1- تولید نمونه های خالص نانو تیوب های کربنی و 2- کلون سازی آنها برای تولید انبوه.
در واقع جدا سازی نانوتیوب ها ی آرمیچر از مخلوط نانوتییوب ها سخت ترین قسمت کار در تولید نانوتیوب های آرمیچراست. در روند جداسازی نانوتیوب ها از موادی مانند پلیمرها، پروتئین ها و DNA استفاده می شود. ترفند جدید محققان انتخاب شاخه ی DNA ای است که شباهت خاصی به نانوتیوب های مطلوب دارد. DNA به کار رفته در آزمایش های جدید نانوتیوب آرمیچر را تشخیص داده و روی آن را می پوشاند. سپس با استفاده از روش های شیمیایی نظیر کروماتوگرافی این کوپل های ارمیچر-DNA از مخلوط جدا می شوند. در واقع این روش جداسازی آرمیچر یک روش شناسایی شیمیایی است.