به گزارش مشرق، هفته نامه مثلث نوشت: لزوما احزاب، فعالان و جریان‌های سیاسی برای ورود به انتخابات سال 96 از مهمترین اقداماتی که باید انجام دهند نسبت سنجی با حسن روحانی است. او گزینه اولیه اصلاح طلبان سال 92 نبود اما گزینه نهایی آنها شد. آنقدر که حاضر شدند عارف را با یک نامه وادار به کناره‌گیری کنند. این بار نیز ورود به انتخابات با یک مساله بزرگ روبه‌روست. آنها به شدت نگران نسبت خود با روحانی هستند. زمزمه‌های این نگرانی مدتی است که آغاز شده و رفته رفته به گوش می رسد. اگرچه برخی از احزاب اصلاح طلب حمایت قاطع در مجامع رسمی و علنی از او می کنند اما نوک قله یخی که از اظهارنظر برخی از تئوریسین‌ها و فعالان این جریان به گوش می رسد نشان می‌دهد آنها چندان هم موضعشان با روحانی شفاف نیست.
در همین رابطه شنیده شده که سعید حجاریان در جمعی خصوصی این نگرانی را اینگونه مطرح کرده است: «حسن روحانی می‌داند که ما چاره‌ای جز حمایت از او نداریم به همین دلیل به سمت اصولگرایان تمایل پیدا کرده و تلاش میکند تا آرای آنها را نیز به دست آورد.»
حرفهای سعید حجاریان برای بسیاری در دو طرف ماجرا قابل تامل است. چه اینکه می‌دانند خط فکری که او در درونی‌ترین لایه‌های اصلاح طلبان بیان میکند، می‌تواند رفته رفته به حرف غالب در این جریان تبدیل شود. این نگرانی‌ها از سوی برخی دیگر از فعالان سیاسی اصلاح طلب نیز دیده می شود. آنها به شدت نگران نزدیکی روحانی به اصولگرایان هستند. هفته گذشته منتجب نیا در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «اگر آقای روحانی در جریان اصولگرایی ذوب شود به صورت طبیعی بین آقای روحانی و جریان اصلاحات فاصله ایجاد می‌شود. در چنین شرایطی اصلاح‌طلبان از آلترناتیو خود استفاده خواهند کرد.»
ابراهیم اصغرزاده نیز در گفت‌وگو با روزنامه وقایع اتفاقیه (متعلق به حزب ندا) از همین موضوع سخن گفته و معتقد است: «اگر روحانی به سمت اصولگرایان برود، جبهه اصلاحات فرو می‌پاشد»
اصغرزاده در این باره معتقد است در صورتی که این اتفاق بیفتد آنچه حاصل کار است، حداقل شدن رای روحانی و همچنین فروپاشی اصلاح طلبان از درون است: «اصلاح‌طلبان ناچارند ذیل استراتژی متفاوتی وارد انتخابات شوند و باوجود اینکه از روحانی حمایت می‌کنند، مطالبات خود را از رئیس‌جمهوری آینده رسما تقاضا کنند. باید توضیح دهند که از کدام روحانی حمایت می‌کنند؟ روحانی92 یا روحانی96؟ طبعا اصلاح‌طلبان برای روحانی رقیب‌سازی نمی‌کنند. برهمین اساس و تا این لحظه، روحانی کاندیدای اصلاح‌طلبان است. مگر روحانی تصمیم بگیرد از اصلاح‌طلبان عبور کند. یعنی آنقدر مواضع انتخاباتی‌اش به‌سمت راست بغلتد و به آنها امتیاز بدهد که عملا راه را بر هرشکل حمایت اصلاح‌طلبان ببندد و آنها را ناچار از رفتار غیراصلاح‌طلبانه کند. مثلا آنها را وادار کند هیچ انتظاری از وی پیرامون موضوع حقوق شهروندی یا رعایت حقوق بشر نداشته باشند. ظاهرا قرار بود پس از برجام اوضاع به‌گونه‌ای پیش برود که اصولگرایان میانه‌روتر شوند اما طوری شد که گویا دولتمردان در مدار جاذبه اصولگرایان قرار گرفته و بیشتر به‌سمت آنها کشیده شدند. اگر در ماه‌های باقی مانده، روحانی بیشتر به سمت اصولگرایان برود، جبهه اصلاحات دچار فروپاشی از درون خواهد شد. همه دچار شکست می‌شویم. روحانی هم دیگر این پایگاه رأی را نخواهد داشت؛ بنابراین روحانی باید ائتلاف خود با نیروهای اصلاح‌طلب را تقویت کند و اجازه ندهد این اتحاد به‌هم بریزد.»
باتوجه به جمع موارد مطرح شده، به نظر می‌رسد اصلاح طلبان در فرصت باقی‌مانده دچار مشکلی بزرگی شده‌اند. در صورتی که زمان باقی مانده را صرف حمایت از روحانی کنند ممکن است دیگر زمان کافی برای مطرح کردن گزینه متفاوت را نداشته باشند.
در همین رابطه شنیده شده که سعید حجاریان در جمعی خصوصی این نگرانی را اینگونه مطرح کرده است: «حسن روحانی می‌داند که ما چاره‌ای جز حمایت از او نداریم به همین دلیل به سمت اصولگرایان تمایل پیدا کرده و تلاش میکند تا آرای آنها را نیز به دست آورد.»
حرفهای سعید حجاریان برای بسیاری در دو طرف ماجرا قابل تامل است. چه اینکه می‌دانند خط فکری که او در درونی‌ترین لایه‌های اصلاح طلبان بیان میکند، می‌تواند رفته رفته به حرف غالب در این جریان تبدیل شود. این نگرانی‌ها از سوی برخی دیگر از فعالان سیاسی اصلاح طلب نیز دیده می شود. آنها به شدت نگران نزدیکی روحانی به اصولگرایان هستند. هفته گذشته منتجب نیا در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «اگر آقای روحانی در جریان اصولگرایی ذوب شود به صورت طبیعی بین آقای روحانی و جریان اصلاحات فاصله ایجاد می‌شود. در چنین شرایطی اصلاح‌طلبان از آلترناتیو خود استفاده خواهند کرد.»
ابراهیم اصغرزاده نیز در گفت‌وگو با روزنامه وقایع اتفاقیه (متعلق به حزب ندا) از همین موضوع سخن گفته و معتقد است: «اگر روحانی به سمت اصولگرایان برود، جبهه اصلاحات فرو می‌پاشد»
اصغرزاده در این باره معتقد است در صورتی که این اتفاق بیفتد آنچه حاصل کار است، حداقل شدن رای روحانی و همچنین فروپاشی اصلاح طلبان از درون است: «اصلاح‌طلبان ناچارند ذیل استراتژی متفاوتی وارد انتخابات شوند و باوجود اینکه از روحانی حمایت می‌کنند، مطالبات خود را از رئیس‌جمهوری آینده رسما تقاضا کنند. باید توضیح دهند که از کدام روحانی حمایت می‌کنند؟ روحانی92 یا روحانی96؟ طبعا اصلاح‌طلبان برای روحانی رقیب‌سازی نمی‌کنند. برهمین اساس و تا این لحظه، روحانی کاندیدای اصلاح‌طلبان است. مگر روحانی تصمیم بگیرد از اصلاح‌طلبان عبور کند. یعنی آنقدر مواضع انتخاباتی‌اش به‌سمت راست بغلتد و به آنها امتیاز بدهد که عملا راه را بر هرشکل حمایت اصلاح‌طلبان ببندد و آنها را ناچار از رفتار غیراصلاح‌طلبانه کند. مثلا آنها را وادار کند هیچ انتظاری از وی پیرامون موضوع حقوق شهروندی یا رعایت حقوق بشر نداشته باشند. ظاهرا قرار بود پس از برجام اوضاع به‌گونه‌ای پیش برود که اصولگرایان میانه‌روتر شوند اما طوری شد که گویا دولتمردان در مدار جاذبه اصولگرایان قرار گرفته و بیشتر به‌سمت آنها کشیده شدند. اگر در ماه‌های باقی مانده، روحانی بیشتر به سمت اصولگرایان برود، جبهه اصلاحات دچار فروپاشی از درون خواهد شد. همه دچار شکست می‌شویم. روحانی هم دیگر این پایگاه رأی را نخواهد داشت؛ بنابراین روحانی باید ائتلاف خود با نیروهای اصلاح‌طلب را تقویت کند و اجازه ندهد این اتحاد به‌هم بریزد.»
باتوجه به جمع موارد مطرح شده، به نظر می‌رسد اصلاح طلبان در فرصت باقی‌مانده دچار مشکلی بزرگی شده‌اند. در صورتی که زمان باقی مانده را صرف حمایت از روحانی کنند ممکن است دیگر زمان کافی برای مطرح کردن گزینه متفاوت را نداشته باشند.
