دو هفته قبل بود که مسی با امید به پایان دادن ناکامی اش دررده ملی، مقابل شیلی قرار گرفت. او که در دو سال گذشته در فینال جام جهانی و فینال کوپا آمهریکای 2015 شکست خورده بود، امیدوار بود که در صدمین سالگرد برگزاری رقابت های کوپا، بتواند به انتظار 23 ساله آرژانتینی ها برای فتح جام پایان بدهد.
به ویژه اینکه او بازی به بازی بهتر شده بود و گل تماشایی اش مقابل آمریکا، امید هواداران آبی سلسته را دو چندان کرد اما فینال با اتفاقات غیرمنتظره ای همراه بود.
آرژانتینی ها که شیلی را در دور گروهی 2-1 شکست داده بودند، در دیدار فینال هرچه تلاش کردند نتوانستند دروازه کلودیو براوو را باز کنند و کار به ضربات پنالتی کشیده شد.
در پنالتی اوضاع برای مسی بدتر هم شد و او توپ را به آسمان زد و آرژانتین بار دیگر شکست خورد. اشک های مسی در پایان بازی با یک تصمیم غیرمنتظره همراه بود که هنوز خیلی از آرژانتینی ها از شوک آن خارج نشده اند؛ خداحافظی مسی از بازی های ملی.
برخلاف مسی، رونالدو یورو را با پرتغال خوب آغاز نکرد اما وقتی افتان و خیزان به فینال رسیدند، بسیاری پیش بینی کردند که رونالدو می تواند با درخشش در فینال و قهرمان کردن پرتغال، برتری اش نسبت به مسی را به اثبات برساند اما فینال برای CR7 تنها بیست و پنج دقیقه طول کشید.
ضربه شدید دیمیتری پایت، رونالدو را مصدوم کرد و او هرچند تا اواسط نیمه اول در زمین بود اما از چشمان اشک بارش مشخص بود که توان ادامه کار نخواهد داد. در نهایت رونالدو در دقیقه 25 از زمین بیرون رفت تا مشخص شود سرنوشت او و مسی حتی در روزهای بدشانسی هم با هم گره خورده است. البته گل دقیقه 108 ادر شادی را به اردوی پرتغال آورد و رونالدو با پای مصدوم جام قهرمانی یورو 2016 را بالای سر برد!