معضل به نام بدحجابی در دانشگاه؛ تشریح وظایف دانشگاه‌ها و وزارت علوم

حجاب به عنوان یکی از ارزنده‌ترين نمودهاي فرهنگي و اجتماعي در تمدن اسلامي-ایرانی، با پيشينه ای که به قبل اسلام مي‌رسد، در فرهنگ اسلامي به اوج تعالي و اعتبار خود ‌رسید. در واقع حجاب و عفاف پديده­ای قابل توجه و تاثیرگذار در تعاليم اسلامي است که لازمه گسترش و عمق بخشی به آن، به کار گیری آموزش‌هاي بنيادين و البته مداوم در جامعه است و بلاشک دستیابی به اين هدف متعالی، خود نيازمند مشاركت هدفمند تمام نهادها و دستگاه‌های مرتبط خواهد بود که یک نمونه کوچک آن را می توان در تدوین و تصویب قانون گسترش راهكارهاي اجرايي عفاف و حجاب مشاهده کرد که البته تا کنون بخشهای زیادی از آن مغفول مانده است. در هر صورت مقوله حجاب و عفاف و رعايت موازين شرعي و قانوني در كشور، هر ساله در آستانه آغاز فصل گرما به چالشي جدی در جامعه تبدیل می شود که تمام نهادهای مرتبط و غیرمرتبط با این موضوع را با خود درگیر می کند؛ البته باید اشاره کرد که این مساله در سال­های اخیر با موضع­گیری رئیس جمهور درباره نگاه دولت به عملکرد "گشت­های ارشاد" و نحوی برخورد آنها با دختران و پسران بدحجاب در یک برنامه زنده تلویزیونی به اوج رسید و بعد از آن بود که بسیاری از سیاسیون و چهره های حوزوی نیز به مخالفت با سخنان رئیس جمهور پرداختند.با توجه به این مقدمه مفصل، در این نوشتار تلاش شده تنها به بخش کوچکی از مقوله گسترده "حجاب و عفاف" بپردازیم و این موضوع را با تببین برخی سوابق تاریخی، مذهبی و ملی، به خصوص در حوزه دانشگاه و دانشگاهیان که تاثيرات فراوانی بر ساير اقشار جامعه دارند، مورد بررسی قرار داده و برخی آسیب های آن را واکاوی کنیم.

* "حجاب" و "عفاف"؛ واژگانی عربی برای رعایت پوشش

"حجاب" واژه ای است عربی که در بستر اصلی خود کمتر به معنای پوشش زنان به کار رفته است اما نتیجه تحقیق استاد مطهری در کتاب "مسئله حجاب" نشان می دهد که "حجاب" به 2 معنای پوشیدن و پرده استفاده می شود که البته عموماً در همین معنای دوم به کار می رود اما این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می‏دهد که‏ پرده، وسیله پوشش است. "عفاف" نیز واژه ای عربی است که با فرهنگ اسلامی وارد زبان فارسی شده است. "عفاف" را به خودنگهداری و بازداشتن نفس از محرمات و خواهش های شهوانی ترجمه کرده اند. حال از مقایسه دو واژه‌ "حجاب" و "عفاف" معلوم می شود که هر دو در اصل معنای منع و جدایی مشترک ‎اند، با این تفاوت که منع و بازداری در حجاب مربوط به ظاهر است، ولی منع و بازداری در عفت، مربوط به باطن و برخاسته از درون است؛ از مجموع تعالیم دینی و اخلاقی چنین فهمیده می شود که مبنای حجاب (پوشش) ظاهری همان عفت و حیای درونی است که به همین دلیل ریشه و اساس آن است.

 * حجاب در اسلام؛ عفاف در ايران باستان

 نگاه خاص اسلام به مقوله "حجاب" و "عفاف"، از سویی بيانگر پذیرش حضو زن در دنياي مترقي از سوی این دین الهی است و از سویی دیگر نیز تضمینی براي سلامت حضور زن در عرصه اجتماع ایجاد کرده است. در واقع باید اذعان کرد که اسلام بر خلاف دنیای غرب که زن را ابزار دست هوسرانان می خواهد، زن را در سايه‌ حجاب و ساير فضايل به صحنه مي‌آورد تا معلم عاطفه، درمان، لطف، صفا، وفا و... شود. در همین راستا باید توجه داشت که پوشیده ماندن زن از دید نامحرم، دستور صریح قرآن است؛ قرآن کریم در آیات متعدد زنان را بر پوشیدگی کامل اندام، باوقار و به دور از تحریک سخن گفتن و دوری از آرایش‏های شبیه به دوران جاهلیت، توصیه کرده است.در باب اهميت موضوع حجاب از نگاه اسلام همين بس كه پيامبر مكرم اسلام عواقب گسترش بدحجابي و اختلاط زنان و مردان در جامعه را اين گونه توصيف مي‌كنند كه اگر بين مردان و زنان نامحرم جدايى نباشد و آنان با هم برخورد و تماس داشته باشند، جامعه به دردى مبتلا خواهد شد كه درمان نخواهد داشت. بنابراين باید توجه داشت که بر خلاف تصور برخی جاهلان که حجاب را محدودیت می خوانند، حجاب يك نوع مصونيت براي زن به ارمغان مي آورد.در این میانه نکته جالب توجه برای ایرانیان این است که بنابرگواهي متون تاريخي، ايرانيان كهن از ديرباز از لباس بلند و روسري استفاده مي‏كردند و زنان اشراف روبند هم مي‏زدند. ضمن اینکه در آثار به جای مانده از ايران باستان صورت هيچ زنی ديده نمي‌شود و مستندات تاريخي بيانگر وجود حجاب و حتي اجباري بودن آن در ميان زنان ايران باستان است. در عصر حاضر نیز مروری بر برخی نگراني‌هاي مديران و مسئولان كشور، علما و مراجع و مردم متدين و حتی فعاليت‌هاي برخي سازمان‌ها و نهادهای فعال در حوزه "حجاب" و "عفاف"، همگي نشانگر آن است كه این مقوله در كشور ما همواره موضوعي بااهميت بوده و همانطور كه اشاره شد، "حجاب " در سايه فرهنگ متعالي اسلامي و با پیروزی انقلاب اسلامی در کشور به اوج ارزش و اعتبار خود ‌رسيده است.

* فلسفه وجوب حجاب؛ ارتقای کرامت و شخصیت انسانی

 با تمام این تفاسیر سوال منطقی به فلسفه وجوب "حجاب" و سودمندی های آن مربوط می شود که البته در باب آن بسیار سخن گفته اند. با این حال به نظر می رسد که مهمترین مزیت حجاب وعفاف برای نسوان، حفظ کرامت و شخصیت آنان است که این مساله می تواند تمام مزایای دیگر را تحت پوشش قرار دهد. در این راستا یقینا مزایای بسیاری وجود داشته و دارد که در طی دوران گذشته، به دلیل نوع نگاه جامعه به زن مغفول می ماند، اما با ظهور اسلام و در پی آن پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، ماهیت و جایگاه زن، آنگونه که باید باشد، نمایان شد؛ در نگاه اسلامی مرد و زن، با حفظ تمام ویژگی ها و تفاوت ها، انسان هستند و در انسانیت هیچ تفاوتی ندارند. یعنی هر دو کامل، هر دو مستقل و هر دو آزاد هستند. حال یک مشکل اساسی این است که بسیاری از ساده اندیشان و سطحی نگران، حجاب را تنها مختص به زنان دانسته و به همین دلیل آن را نوعی محدودیت تصویر می کنند، در حالی که مقوله حجاب شامل حال مردان نیز می شود و آنان هم باید بنا به برخی اقتضائات دینی، مسائلی را در نوع پوشش خود حفظ کنند و تمام این موارد تنها و تنها منجر به حفظ کرامت انسانی، چه در مرد و چه در زن خواهد شد.

* وضعيت نامطلوب حجاب در كشور

هرچند همواره گفته مي‌شود كه به بار نشستن اقدامات فرهنگي زمان‌بر است و نمي‌توان يك معضل اجتماعي را در يك برهه كوتاه حل كرد، اما بايد به اين نكته نيز توجه داشت كه در ساليان گذشته بيش از اينكه شاهد كاهش ناهنجاري‌هاي اخلاقي و اجتماعي باشيم، رشد روزافزون بدحجابي و تسري آن به قشرهاي مختلف جامعه موجبات نگراني روزافزون را در بين دلسوزان كشور فراهم آورده است. در اين ميان لازم به يادآوري است كه از نخستين روزهاي پیروزی انقلاب اسلامي ايران، بحث در باب مقوله حجاب و عفاف  در جامعه مطرح بوده و قانون الزام حجاب برای بانوان، به داغترین مساله روز جامعه به خصوص در روزهای داغ تابستانی تبديل شده بود. این روند ادامه داشت تا اینکه سرانجام در سال 60 قانونی برای این مساله تدوین و تصویب شد که بر اساس آن زنان به رعايت پوشش اسلامي فراخوانده شدند، اما بررسی روند اجرای این قانون در حدود 30 سال گذشته نشان از یک مسیر سینوسی دارد که با تغییر دولت ها و مسئولان اجرایی و یا حتی در سالیان مختلف حکومت یک دولت نیز متغیر بوده و فرود و فراز هایی را شاهد بوده است.اوج این روند حرکتی در سالیان دفاع مقدس بود که دختران و زنان ایرانی استقبال خوبی از پوشش چادر از خود نشان می دادند، اما پس از پايان جنگ تحميلي و با توجه به تحولات فرهنگي و اجتماعي  آن سال‏ها و آغاز حركت نرم دشمنان انقلاب، متاسفانه باید اذعان کرد که به تدريج آثار تحوّل و تغيير منفی علي‌الخصوص در حجاب زنان و دختران ایرانی ظاهر شد و امروز نیز با گذر زمان، این مساله که به ناهنجاری حاد در برخی اقشار تبدیل شده، پررنگ تر از همیشه دلسوزان انقلاب و اسلام را آزار می دهد.

* نقش دانشگاه در ترويج فرهنگ حجاب و عفاف

با این وجود، نکته حائز اهمیت و البته قابل تامل این است که دانشگاه به عنوان یک مركز علمي و تخصصي که باید فرهنگ‌ساز ترین بخش جامعه باشد، اکنون خود درگیر همین ناهنجاری شده و این مساله تا جایی پیش رفته که هر ساله گلایه ها و شکایات دانشجویان ارزشی را نسبت به بی توجهی مسئولان در خصوص آن می شنویم. این اتفاق در حالی رخ می دهد که دشمنان چنگ و دندان تیز کرده جمهوری اسلامی در کمین نشسته اند تا با افزايش فشار خود در حوزه های فرهنگی و اعتقادی، نتیجه دلخواه خود را از آنچه رهبر معظم انقلاب در سالهای قبل تر، " تهاجم"، "شبيخون" و "ناتوي" فرهنگی نامیده بودند، کسب کنند. از سویی دیگر جامعه نیز به درستي از دانشگاه انتظار دارد تا نقش ويژه خود را در تدوين و تنظيم فرهنگ دینی و ملي،‌ در حوزه های علمي، سياسي،‌ اقتصادي و غيره جمهوري اسلامي ايران به درستي ايفا كند تا با برنامه‌ريزي درست و اجرای به موقع این برنامه ها از سوی مسئولان فرهنگي كشور و بوي‍ژه مسئولان دانشگاه ها، در مسیرانتقال فرهنگ صحيح حجاب به جامعه موجب گام برداشته و به ارتقاي علمي و عقلي وضعیت حجاب در جامعه سرو سامانی بدهیم. زیرا دانشگاه‌ها به عنوان مركز فرهنگ‌سازي و محل تبادل انديشه‌ها در ايجاد و گسترش فرهنگ حجاب نقش بسيار مهمي را بر عهده دارند، به نحوی كه امام راحل نیز آينده كشور را به فرهنگ‌سازي سالم و صحيح اسلامي در دانشگاه‌ها وابسته دانسته اند. با این تفاسیر شرایط امروز جامعه ایرانی نشان از آن دارد که در بسیاری از موارد، توجه و تمرکز لازم به مقوله حجاب و پوشش اسلامي و مزاياي آن مبذول نشده و متاسفانه وضعيت پوشش پسران و دختران در معابر شهري به خصوص در شهر تهران، شرایط نامناسبی دارد. تاسف بيشتر براي آن است که قشر دانشگاهي جامعه نيز دچار این ناهنجاری شده اند.هرچند كه اين بدحجابي را نمي‌توان و نبايد به تمام دانشجويان كشور تسري داد، اما بايد توجه داشت كه وضعيت حجاب و عفاف در دانشگاه‌هاي كشور به حدي وخيم شده و مسئولان نيز در قبال آن كم‌كاري كرده‌اند كه به عنوان مثال هر ساله با آغاز فصل گرما، شاهد کش و قوس هایی در خصوص مقابله با معضل بدحجابي و هنجارشكني برخي از دانشجويان که موجب از بين رفتن فضاي مناسب تحصيل و خلاقيت علمي در دانشگاه ها و شكستن حريم‌ها در این مراکز علمی و پژوهشی می شوند، هستیم، در حالی که دانشگاه و دانشگاهیان، مهمترين ابزار جمهوری اسلامی برای بی اثر کردن هجمه فرهنگی دشمنان محسوب می شوند.

* ریشه های بی توجهی به حجاب در دانشگاه‌ها

 در شرایطی که انتظار این است تا دانشگاه مرکزی تخصصی برای فرهنگ سازی در مقابل هجمه ضدفرهنگی دشمنان به خصوص در حوزه حجاب و عفاف باشد، اکنون شاهدیم که گسترش بدحجابي به يكي از چالش‌هاي اصلی جامعه بدل شده و دانشگاه نیز از این چالش در امان نمانده است.شاید تهاجم و شبيخون فرهنگي دشمن و ناکارآمدی برخی از روشهای مقابله مسئولان فرهنگی کشور در برابر این تهاجم و شبیخون، عدم گزينش صحيح اساتيد و كاركنان دانشگاه ها و در برخی موارد عدم توجه و حتی مخالفت همین افراد با قوانین و حدود مشخص حجاب و عفاف در جامعه، برخوردهاي نامناسب و بعضا متضاد از سوي مسئولان فرهنگی و یا عدم تطابق شراسط قانون گذاری با شرایط اجرای قانون در جامعه، ضعف تبليغاتي دستگاه‌هاي مسئول در داخل كشور و در موارد متعدد ارائه الگوهاي نامناسب از سوی رسانه های جمعی در جامعه، تعضيف پايگاه اعتقادي دانشجویان به دلیل کم توجهی آموزشی در این حوزه، عدم آموزش صحيح در شناساندن فرهنگ صحيح حجاب و عفاف و فرمايشي‌شدن رعایت اصل پوشش در دانشگاه ها، توجه بیش از اندازه به بخشنامه به جاي فرهنگ‌سازي و آموزش و از سویی دیگر عدم توجه به نيازهاي جوانان و حتی تقدس‌زاديي از سوي جريانات خاص در ساليان گذشته از جمله دلایلی بوده که می توان برای تشدید این ناهنجاری در دانشگاه ها مطرح کرد و البته برای مقابله با آن نیز برنامه ای در خور توجه تدوین و اجرایی کرد.

* تاکید وزارت علوم بر رعایت قوانین حجاب و عفاف

تمام این مسائل در حالی رخ داده و مطرح می شود که مسئولان رده بالای وزارت علوم و حتی دانشگاه های کشور که متولیان اصلی مقوله فرهنگ در تاثیرگذارترین قشر جامعه هستند، خود تاکید ویژه ای بر اسلامی کردن دانشگاه ها و رعایت حدود حجاب و عفاف به عنوان یکی از شاخصه های دانشگاه اسلامی در این مراکز علمی و پژوهشی داشته اند؛ غلامرضا خواجه سروي معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم در همین خصوص در یکی از گردهمايي های روساي دانشگاه ها سراسر کشور از شوراي فرهنگي دانشگاه ها خواست تا با توجه به مقتضيات محلي و شرايطي كه اين دانشگاه ها دارند، قانون حجاب وعفاف را اجرا كنند و در اين زمينه دچار افراط و تفريط نشوند. وي اجراي قانون حجاب و عفاف را براي جلوگيري از حملاتي كه به دانشگاه ها در رابطه با وضعيت حجاب دانشجويان صورت مي گيرد، امري ضروري دانست و اظهار داشت: "برخي افراد مي خواهند دانشگاه را يك محيط غيرديني و سكولار جلوه دهند كه بايد با اجراي قانون حجاب وعفاف، مانع از اين امر شد و بهانه به دست آنها نداد." این اظهارات و البته مهم تر از آن، تاکید بر اجرا و رعایت قوانین مربوط به حجاب و عفاف در دانشگاه ها به خوبی نشان می دهد که مسئولان دانشگاهی کشور، معتقدند که محیط دانشگاه باید یک محیط متعالی، فرهنگی و دینی باشد که الگوی جامعه قرار گیرد، نه اینکه شرایطی ایجاد شود تا تمام آحاد جامعه به این محیط و وضعیت فرهنگی آن اعتراض داشته باشند. با این حال هرچند که وضعیت حجاب و عفاف در دانشگاه ها در شرایط کنونی نسبت به سرمایه گذاری های انجام گرفته، وضعیت مناسب است، ولی برای رسیدن به نقطه مطلوب باید تلاش مضاعفی به کار گرفت و این مساله همان نکته ای است که شخص اول آموزش عالی کشور نیز بارها در سخنان و مصاحبه های خود بر آن تاکید داشته است."یکی از برنامه‌های وزارت علوم، اسلامی کردن و نزدیک کردن دانشگاه‌ها از نظر شکل و محتوا به آموزه‌ها و ارزش‌های اسلامی است." این اظهارنظر کامران دانشجو وزیر علوم، تحقیقات و فناوری بوده که وی نیز در در دیدار با رؤسای دانشگاه‌ها با اشاره به استقبال خانواده‌ها از رعایت مبحث عفاف و حجاب در دانشگاه‌ها بر انجام این امر در دانشگاه‌ها تاکید کرده و در همین راستا اظهار داشته است که "همانطور که تفاوت نظام اسلامی با سایر نظام های حکومتی دنیا در اسلامی بودن آن است، دانشگاه یک جامعه اسلامی هم با دانشگاه های دیگر جوامع متفاوت است و اسلامی بودن در شکل و محتوا ویژگی بارز آن است." وی اسلامی شدن دانشگاه ها را فقط مختص دانشگاه های دولتی ندانست و افزود: "همه دانشگاه های کشور اعم از دانشگاه آزاد اسلامی، موسسات آموزش عالی و مراکز غیر انتفاعی، پیام نور، جامع علمی کاربردی را دربر می گیرد، زیرا وزارت علوم متولی آموزش عالی کشور است و براین اساس و بر مبنای مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی، آموزش عالی کشور را جهت دهی می کند."دانشجو که رعایت حجاب و عفاف را یکی از شاخصه های دانشگاه اسلامی می داند، با بیان اینکه  جامعه دانشگاهي ما بسيار منطقي و دين‌دار است، تاکید می کند که "تا مي‌خواهيم بگوييم اسلامي شدن دانشگاه‌ها، باز برخي‌ها وارد مسائل حاشيه‌اي مي‌شوند، در حالی که آنچه مد‌نظر است، جهان بيني و نگاه است" و همین جملات به خوبی نشان می دهد که چه مقاومت ها و مخالفت هایی برای اجرای قوانین مربوط به حجاب و عفاف به خصوص در دانشگاه ها وجود داشته و مانع از تحقق کامل شعار دانشگاه اسلامی در ایران اسلامی می شود.  یادآور می شود که موضوع اسلامی شدن دانشگاه‌ها از سال‌های اولیه انقلاب اسلامی در ایران مورد توجه مسئولان نظام اسلامی بوده و در سال ۱۳۵۹با انجام "انقلاب فرهنگی" طرح اسلامی کردن دانشگاه‌های پیگیری شد. این اقدامات به عنوان بخشی از برنامه های جمهوری اسلامی برای مبارزه با فرهنگ غرب در ایران بوده که در این راستا محتوای کتاب‌های درسی توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی هم مورد بازبینی قرارگرفت، اما مهمترین اقدام در این زمینه را باید به تصویب قوانین مرتبط به مقوله حجاب و عفاف و نحوی اجرای آن مرتبط دانست.

* وظایف دانشگاه‌ها و وزارت علوم در حوزه حجاب و عفاف

در این راستا قانون گسترش راهكارهاي اجرايي عفاف و حجاب در کشور با تشریح برخی سیاست ها و راهکارهای موردنظر به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید که در آن وظایف و برنامه ها مختص به هر نهاد فعال در این حوزه مشخص شد، در این خصوص دانشگاه و وزارت علوم نیز وظایفی را عهدا دار شده اند که "تدوين برنامه جامع فرهنگ عفاف و حجاب با توجه به ضرورت الگو ساز بهينه سازي و به روز كردن الگوها، با در نظر گرفتن تنوع فرهنگي موجود در كشور در محيط‌هاي دانشگاهي توسط پژوهشگاه‌ مطالعات فرهنگي و اجتماعي"، "آشنا ساختن دانشجويان- خصوصاً دختران- با توطئه‌ها، زمينه‌ها، روش هاي نفوذ فرهنگ غرب و تاثير منفي آن در عفاف و حجاب"، "انتشار فصلنامه‌ علمي- پژوهشي در مورد توسعه فرهنگ عفاف و انجام تحقيقات جامع در اين زمينه"، " نظارت جدي بر اجراي آئين نامه انضباطي دانشجويي در محيط دانشگاهي، دانشكده‌ها، خوابگاه‌ها، اردوها و همايش دانشجويي در زمينه توسعه فرهنگ عفاف"، "تقدم رعايت كنندگان حجاب و عفاف، در جامعه و حمايت از نخبگان با حجاب و معرفي افراد نمونه محجبه"، "حمايت از پايان‌ نامه‌هاي دانشجويي مرتبط با گسترش فرهنگ عفاف و حجاب"، "رعايت آمايش سرزميني در جذب دانشجويان بومي"، "برگزاري ميزگرد و انجام مناظره در خصوص فلسفه عفاف و حجاب"، "آموزش، ساماندهي و بكارگيري نيروهاي آگاه زن به منظور نظارت بر رعايت حجاب و پوشش در اجتماع، همراه با روش‌هاي پسنديده و احترام به حريم افراد" و "تهيه و نشر كتب، مقالات و جزوات تخصصي در زمينه تقويت بنيه اعتقادي و ديني و توسعه فرهنگ عفاف براي والدين و دانشجويان توسط دفتر نهاد نمايندگي ولي فقيه در دانشگاه‌ها" از جمله مهمترین این موارد بوده است. "آموزش و بكارگيري جوانان آشنا و معارف اسلامي، روان شناسي و جامعه شناسي زن مردم جهت ارائه مشاوره، ترويج معروف‌هاي اخلاقي و اجراي مناسب‌تر اصول حجاب"، "برخورد غيرمستقيم با عوامل فساد و پوشش نامناسب از طريق تشكل‌هاي دانشجويي"، "عدم بكارگيري كاركنان بي تفاوت به ارزش‌ها و فاقد صلاحيت در دانشگاه‌ها"، "تهيه گزارش سالانه از وضعيت عفاف و حجاب در دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالي سراسر كشور و نشان دادن و نتايج اجرايي راهكارهاي گسترش فرهنگ عفاف و حجاب و ارائه آن به شوراي عالي انقلاب فرهنگي"، "حمايت از تشكل‌هاي فعال دانشگاهي جهت انجام اقدامات مناسب در گسترش فرهنگ عفاف"، "تأكيد بر ضرورت رعايت پوشش و الگوهاي اسلامي توسط كاركنان و دانشجويان و اساتيد و آرايش نكردن در دانشگاه‌ها" و "آشناكردن دانشجويان با شرايط ازدواج آسان و تشكيل خانواده مستقل و نيمه مستقل و كمك به انجام ازدواج هاي سالم دانشجويي" از دیگر وظایف وزارت علوم و دانشگاه ها در این حوزه است.نکته قابل توجه این است که تمام این موارد گام کوچکی در مسیر تحقق دانشگاه اسلامی خواهد بود که برای رسیدن به آن باید به مواردی چون اصلاح متون درسی، جذب اعضای هیئت علمی جدید و توجه به رویکردهای فرهنگی و اعقتادی در ارتقای آنها، و همچنین مسائل مرتبط به بحث تفكيك جنسيتي دانشگاه‌ها طبق مصوبه صد و بيست و يكمين جلسه شوراي عالي انقلاب فرهنگي در ششم مردادماه سال 66 نیز توجه کرد.

* وظايف تخصصي دستگاه‌ها برای گسترش عفاف و حجاب

صرف نظر از این مساله باید توجه داشت که حجاب و عفاف به عنوان یک مقوله فرهنگی و اجتماعی، مساله ای نیست که بتوان با یک قانون و در یک محل خاص مانند دانشگاه، آن را به درستی سازماندهی کرد، یعنی رسیدن به نقطه مطلوب به این حوزه نیازمند همراهی و مشارکت نهادهای مختلف است که در این خصوص نیز قانون گسترش راهكارهاي اجرايي عفاف و حجاب در کشور وظایف را برای هر یک از این دستگاه ها در نظر گرفته است؛ "در اولويت قرار دادن موضوع حجاب و عفاف در برنامه‌هاي دستگاه‌هاي اجرايي كشور"، " ابلاغ روش‌هاي اجرايي و تعيين ضوابط و هنجارهاي روشن در مورد نوع لباس و پوشش افراد در بخش‌هاي رسمي و اداري كشور"، "نظارت بر رعايت حريم حجاب و عفاف در سازمان‌هاي دولتي و عمومي و..."، "تعريف استانداردهاي فرهنگي مناسب براي ترويج فرهنگ عفاف منطبق با فرهنگ ديني و ملي و..."، "ايجاد مراكز و مؤسسات متعدد با هدف الگوسازي، ارائه مدل‌هاي مناسب و متنوع"، "وضع قوانين و مقررات لازم براي اصلاح وضعيت پوشش در جامعه"، "رفع اشكالات قانوني در نحوه توليد،‌ توزيع و عرضه پوشاك داخلي و خارجي"، "احياء سنت حسنه امر به معروف و نهي از منكر درمورد حجاب و عفاف" و... به عنوان اهداف تصویب این قانون مطرح بود تا یک گام کوچک در مسیر رسیدن به اهداف والای نظام اسلامی اجرایی شود که البته تا کنون به صورت کامل محقق نشده است.همانطور که اشاره شد برای تحقق کامل قانون گسترش راهكارهاي اجرايي عفاف و حجاب در کشور، وظایف تخصصی و مجزایی هم هر یک از وزارتخانه و نهادهای مرتبط با این موضوع تدوین شده که در آن 26 نهاد مختلف از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، مركز امور زنان و خانواده، وزارت امور اقتصادي و دارايي، سازمان تبليغات اسلامي، سازمان ملي جوانان، نيروي انتظامي، وزارت بازرگاني، سازمان صدا و سيما، وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات، سازمان تربيت بدني،  شهرداري‌ها،  وزارت بهداشت، وزارت آموزش و پرورش، ستاد احياي امر به معروف و نهي از منكر، سازمان بهزيستي، وزارت امور خارجه، وزارت كار و امور اجتماعي، مجلس شوراي اسلامي، وزارت كشور، معاونت نظارت و برنامه ريزي راهبردي رياست جمهوري، قوه قضائيه، وزارت مسكن و شهرسازي، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري، نيروي مقاومت بسيج، وزارت راه و ترابري دخیل شده اند. در این زمینه وظایفی چون هماهنگي و نظارت بر رسانه‌هاي ارتباط جمعي، جلوگيري از انتشار و تبليغ كالاهاي ضدفرهنگي و مدگرايي منفي، ترويج الگوهاي مناسب، برگزاري جشنواره‌هاي فرهنگي - هنري براي رواج فرهنگ عفاف و حجاب، تبيين و تحليل ريشه‌هاي ديني و اعتقادي فرهنگ عفاف و حجاب، حمايت عملي از طراحان و توليد كنندگان پوشاك‌هاي ساده و اسلامي، به تصوير كشيدن چهره بانوان محجبه كشورهاي خارجي در زمينه‌هاي مختلف فرهنگي، هنري،‌ اجتماعي و سياسي، نشان دادن اثرات منفي فرهنگ مبتذل و غيراخلاقي غرب در زندگي اجتماعي و خانوادگي، اعلام حدود و ضوابط قانوني عفاف و ملاك‌هاي بدحجابي در جامعه، اهتمام بيشتر به برخورد قانوني و محترمانه، تذكر به افراد بدحجاب و برخورد با آنها طبق ضوابط قانوني در اماكن عمومي شهر، گنجاندن موضوع عفاف و حجاب از ديدگاه آيات و روايات همراه با تبيين ضرورت و فلسفه آن براي دانش آموزان در كتب درسي همه مقاطع تحصيلي، ممانعت از ورود غيرقانوني پوشاك و محصولات فرهنگي مغاير با عفت عمومي و شئون اسلامي و وضع تعرفه گمركي ويژه بر پوشاك و محصولات فرهنگي و كالاهاي مغاير با عفت عمومي و شئون اسلامي  بر عهده این نهادها گذاشته شده است.

* ناهنجاری های پوشش؛ داستانی که همچنان ادامه دارد...

در پایان متاسفانه بايد اذعان كرد كه پوشش اسلامی و به خصوص حجاب و عفاف برای زنان، در جامعه و مشخصاً دانشگاه‌ها با سهل‌انگاري مسئولان همراه شده است، در حالی که كمتر دانشجويي را مي‌توان یافت که حجاب را به عنوان يك پوشش جهت مصونيت و حفظ کرامت و شخصیت انسانی قبول نداشته باشد. با این حال و در شرایطی که تمام حرف و حدیث ها درباره این موضوع ادامه داشته و کش و قوس ها در رابطه با نحوی اجرای قوانین آن و برخورد با متخلفان و هنجارشکنان پایان نیافته است، مي‌توان با ارائه الگوهاي مناسب منطبق با آموزه هاي دینی و تقويت توان علمي و اعتقادي دانشگاهیان، رفع اشكالات قانوني در حوزه پوشش و رعایت قوانین آن و برخورد با متخلفان، استفاده از نوآوري‌ها و ابتكارات جديد در این حوزه، گنجاندن موضوع عفاف و حجاب در کتب درسی و آموزشی، حمايت عملي از طراحان و توليد كنندگان پوشاك‌هاي ساده و اسلامي،  جلوگيري از برخوردهاي احساسي و سطحي با مقوله بدحجابي و بي‌حجابي، جلوگيري از اشاعه مظاهر فساد از قبيل تدريس مباحث فسادانگيز در دانشگاه و مدارس، راه‌اندازي كرسي‌هاي آزاداندیشی و نظريه‌پردازي در دانشگاه‌ها، تهيه فيلم و تئاترهاي اسلامي و... از راهكارهاي موثر جهت گسترش حجاب در دانشگاه است.