به گزارش مشرق، «هیچکس برای اینکه می خواهد بمیرد خودکشی نمی کند، پس چرا آنها این کار را می کنند؟ چون آنها می خواهند جلوی دردی را بگیرند.» این جمله از تیفانی بارتولو نویسنده آمریکایی-ایتالیایی این روزها با خودکشی‌های علنی در ایران بسیار مرتبط است.
 
در دو هفته اخیر در ایران چهار نفر در ملا عام خودکشی کرده اند؛ از مردی که از پل عابری در خیابان میرداماد خود را حلق آویز کرد و مرد دیگری که در بیمارستان میلاد خودکشی کرد تا خودکشی تا دختر ۱۳ ساله در اتوبان نیایش. اخری هم پسر ۲۸ ساله ای بود که در میدان رسالت خودکشی نافرجامی داشت. این اتفاق ها همگی نگرانی ها را در رابطه با آمار خودکشی در ایران افزایش داد و حتی وزیر بهداشت در رابطه با اپیدمی شدن خودکشی هشدار داد!
 
بر اساس آخرین آماری که سازمان جهانی بهداشت منتشر کرده است، هر 40 ثانیه یک نفر به علت خودکشی کشته می شود، این یعنی سالی حدود 800 هزار نفر ! از این آمار 4069 نفر را ایرانی ها تشکیل می دهند، طبق این آمار که ایران را صد و بیستم جهان می کند، روزانه حدود 11 نفر در ایران خودکشی می کنند.
 
اما در خودکشی ایران با وجود میزان روزانه حدود 10 خودکشی رتبه مناسبی دارد، هر هفته حدود 77 در ایران خودکشی می کند که شاید نشان دهد خودکشی ۴ نفر در هفته‌های اخیر آمار نگران کننده ای نباشد. البته آخرین آماری که پزشکی قانوتی درباره آمار خودکشی در ایران ارائه کرده، کاهش ۱.۸ درصدی را نشان می دهد؛ مرگ ۴۰۲۰ نفر در سال ۹۴ با عنوان خودکشی ثبت شده است.
 
خودکشی در ملا عام
خودکشی کردن انسان ها دلایل مختلفی دارد، از افسردگی تا مشکلات روانی و ... اما به گفته روان شناس ها اینکه انسان در ملاعام خودکشی کند پیامی با خود دارد. این اتفاق اغلب یک پیام سیاسی یا اجتماعی دارد اما در بعضی از مواقع ممکن است نتیجه یک اختلال روانی هم باشد.


برای مثال در سال 2003 مردی علاقه خود به ترور کندی را با خودکشی در همان جایی که او کشته شده بود نشان داد.