به گزارش مشرق؛ شاید کشور ایران از معدود کشورهایی در جهان باشد که زنان مسلمان آزادانه با حجاب می توانند در همه جا حضور داشته باشند و برعکس محدودیت ها برای بی حجابها اعمال شود. قدر و قیمت آزادی حجاب را اگر بیشتر با دید توریستی نگاه کنیم، مسلمانان مقید به حجاب در دیگر کشورها حسرت داشتن چنین آزادی و جامعه بدون تبعیض علیه حجاب اقلیت را دارند.
اما یک نکته فرهنگی در جامعه ما وجود دارد که کاش می شد برآورد دقیق آماری از آن ارائه کرد؛ در برخی دانشگاه ها و مراکز آموزشی که حجاب (چادر) اجباری است، دختران جامعه هنگامی که از آن محیط به خیابان می آیند، حجاب خود را کنار می زنند و با حجاب حداقلی و آرایش حداکثری به خیابان می آیند. این مساله طوری است که گاهی اوقات به صورت آشکارا هنگام خروج آنها از مدرسه و دانشگاه، شاهد کنار گذاشتن چادر ها و ... در خیابان هستیم. واقعا چرا این اتفاق می افتد؟
این درحالی است که وقتی به جوامع دیگر که در آنها برای اقلیت مسلمان قانون بی حجابی اجباری و حتی کشف حجاب رخ می دهد، اصرار زنان مسلمان به حفظ حجاب باعث اخراج آنها از مدرسه، دانشگاه و محل کارشان می شود.
"بل يريد الانسان ليفجر امامه" (انسان مي خواهد كه پيش رويش را پاره كند تا هيچ چيز اورا نسبت به آن چه متمايل است محدود ومقيد نكند).
