گروه بین‌الملل مشرق - روزنامه بین‌المللی «لاکروا» چاپ پاریس در مقاله‌ای به چرایی گسترش افراط‌گرایی در بلژیک و ناامنی‌های اخیر این کشور پرداخته و می‌نویسد:

 چگونه بلژيک که در امور بين‌المللي به شکلي غيرآشکار و در سايه قدرت‌هاي بزرگ قاره کهن عمل مي‌کند به جايگاه اروپايي جهادگرايي تبديل شده است؟ بر اين اساس اين کشور در ميان کشورهاي اروپايي بيشترين جنگاور را به نسبت جمعیتش به عراق و سوریه فرستاده است (40 نفر به ازای هر یک میلیون نفر در مقایسه با 18 نفر برای فرانسه).

بلژیک همچنین به عنوان پایگاه رشد افراطی‌گری تروریست‌هایی مطرح است که نام‌های آن‌ها با سوءقصدهای پاریس در نوامبر و ژانویه 2015 ، تالیسِ هلند در اوت 2015 وحتی مادرید در مارس 2004 پیوند خورده است. دلایل این شرایط آنقدر زیاد است که نمی توان سهم هر کدام را در بروز این افراطی‌گری تعیین کرد. در حوزه اجتماعی و اقتصادی، جمعیت مسلمان که اغلب جهادگران از آن می‌آیند، به وضوح شرایط زندگی بدتری نسبت به اقشار دیگر جامعه دارند. نرخ بیکاری نزد مغربی‌تبارهای بلژیک بیست و پنج و نیم درصد در مقایسه با هشت و نیم درصد کل اقوام و اقشار است (در پادشاهی بلژیک امکان تهیه و ارائه آمار قومی وجود دارد). این بیکاری نزد جوانان  مغربی‌تبار تا پنجاه درصد افزایش می‌یابد. ریک کولسائه استاد دانشگاه گان و متخصص گروه‌های جهادی توضیح می‌دهد که  این وضع احساس طرد از جامعه به عنوان شهروند را تشدید می‌کند و این ایده را به این جوانان منتقل می‌کند که در بلژیک آینده‌ای ندارند.

این اصلی‌ترین محرکه رویکردهای جهادی است. برای این جوانان این اقدام نوعی تعالی بخشی به زندگی‌شان است. در این سرزمین ناامیدی، گرایش به تندروی در تعالیم مذهبی به سرعت اتفاق می‌افتد. آلکسیس دسوائف وکیل گروه خانواده‌های قربانی رویکردهای جهادی که فرزندانشان برای جنگ راهی سوریه شده‌اند، می‌گوید : تمام والدین به این موضوع اشاره می‌کنند که تندروی و افراطی‌گری فکری نزد فرزندانشان ظرف چند ماه اتفاق افتاده است. نوعی بازگشت به مذهب و رفت و آمد شدید به مسجد نه به خاطر اینکه اسلام را بهتر فهمیده‌اند و متخصص آن شده‌اند، نزد این جوانان دیده می‌شود.

اين وضعيت که در بسياري از کشورهاي اروپايي از جمله فرانسه مشاهده مي‌شود در عين حال توضيح‌دهنده همه چيز نيست و نمي‌تواند علت اصلي وضعيت بلژيک باشد. ميکاييل پريوو اسلام‌شناس در بروکسل مي‌گويد: مساله تبعيض قومي وجود دارد اما جواب همه چيز نيست. نفوذ سعودي است که بخشي از اسلام در بلژيک را به شدت تندرو و افراطي کرده است.

مونيه با اشاره به گسترش وهابيت در بلژيک نوشت: گسترش وهابيت بواسطه پيوندهاي ميان رياض و پادشاهي بلژيک و به دلايل بيشتر اقتصادي اتفاق افتاده است. به اين دليل است که به عنوان مثال مسجد اعظم بروکسل در سال 1967 به مدت 99 سال به عربستان سعودي اجاره داده شده است.

در آن زمان جمعيت مسلمان در بلژيک بر پايه مهاجرتي کارگري از مبداء عمدتا مغرب در حال توسعه بوده است. ميکاييل پريوو توضيح مي دهد:  در آن زمان کشورهاي زادگاه اين مهاجران از نظر امکانات توانايي سازماندهي اين مهاجران را در کشور مقصد نداشتند. اينگونه بود که اين خلاء توسط مسجد جامع بروکسل به عنوان يک مرجع پر شد. اين چنين اين مسجد به توزيع گسترده قران به زبان هاي مختلف، کتب و جزوات درباره حقوق زن و آداب و فرايض اسلامي اما از نوع وهابيت آن پرداخت که بسيار محافظه کار و تندرو است.  اين ديدگاه وهابي رويکردي خاص دارد که بر اساس آن ميان مسلمان و غير مسلمان تفاوت اساسي قايل مي‌شود. ترويج اين نگرش از مسجد به ميان محلات و خانواده‌هاي مسلمانان بلژيکي که پيوندهاي نزديکي با هم دارند منتقل مي شود.

انتقادها از نفوذ سعودی بر اسلام ترویجی در بلژیک بعد از سوءقصدهای نوامبر گذشته در پاریس در میان طبقه سیاسی این کشور بالا گرفته است. بعد از حملات تروریستی سه شنبه گذشته در بروکسل، احتمالا این انتقادها تشدید می‌شود.

منبع: