به گزارش وبلاگستان مشرق، نويسنده وبلاگ "اي داد" در آخرين پست خود با عنوان "یار دبستانی من، داغم رو ببینی" نوشت: مملکت و مردمی عجیب داریم. چند ماه پیش یکی از دوستان همکار، دیالوگی از شخصیت منفی و مجاهدِ خلقِ مجموعه ارمغان تاریکی بیان کرد و آن را به عنوان بیانی قوی برشمرد به این مضمون: "اصلا آدم خوب، صبح تا شب نماز،ولی چون از یک ایدئولوژی غلط حمایت میکنه، پس شایسته ستایش نیست”. اگر گفتید این جمله رُل منفی فیلم درباره که بود؟ راجع به جوانان جنگ و جبهه و سپاه 57 ایها و بسیجیهای مخلص آن دوران!!!
از بچگی آرشیو داشتم. آرشیو تمبر، روزنامه.. یادمه بچه که بودم روزنامه مختص کودک و نوجوان "آفتابگردان” رو هر روز 5 تومن میخریدم و جمعشون میکردم. هنوز هم دارمشون. آرشیو خبر دارم چند ساله. آرشیو فیلم هم دارم. داشتم فیلمامو مرور میکردم رسیدم به تشییع جنازه شهدای گمنام در دانشگاه امیرکبیر سال 87 که توسط "امید20″ پخش شده بود. دیدم چه اوضاعی بوده اون موقع. جوری که امید 20 ، که الان جهت فکریش مشخصه –و خودش اونجا بوده و فیلم گرفته- تحت تاثیر قرار گرفته. فصل بندی کلیپهاش این بوده:
تلاش یکی از بسیجیان برای آرام کردن دختری که فریاد می زد: توپ تانک بسیجی تا کی عوام فریبی؟
مخالفان دفن شهدا در دانشگاه به محل دفن شهدا نزدیک می شدند که بسیجی ها با تشکیل دیواره انسانی جلوی آنها را گرفتند و در گیری هایی بوجود آمد.
عقب نشینی بسیجیان و نزدیک شدن مخالفان تدفین شهدا به مزار شهدا یکی از غم انگیز ترین قسمت های مراسم:
مجری مراسم اعلام می کند که صفوف نماز را تشکیل دهید تا بر پیکر شهدا نماز خوانده شود
ولی بسیجیان و مخالفان همچنان با هم درگیر بودند و تعداد خیلی کمی بر پیکر شهدا نماز خواندند.
کف زدن و خواندن شعار یار دبستانی توسط مخالفان تدفین شهدا در کنار عزاداری و سینه زنی بسیجیان
مظلومیت یک دختر بسیجی در برابر پاره شدن پلاکاردش توسط مخالفان تدفین شهدا می خواستم مخفیانه فیلمبرداری کنم ولی متوجه شدند.
جشن و پایکوبی مخالفان تدفین شهدا نزدیک مزار شهدا علی نورایی رییس بسیج دانشگاه تهران بسیجیان را به بیرون دانشگاه هدایت می کند
ناهار دیگه تموم شد بسیجی برو گم شو
من نمیدونم شهدای گمنام چیکار میخوان بکنن با اینا، که چشم دیدن مردشون رو هم ندارن. الان دانشگاه خودمون، این بنده خدا ها سالی یه بار نمیدونم کسی میره سر مزارشون یا نه
حالا اینو ببینید. مراسم ازدواج پرنسس جدید انگلیس –کیت میدلتون- که همین امسال بوده. محل مراسم رو ببینید، کلیسای معروف وست نمیدونم چی چی. احترامشون به کشته شدگان گمنامشون رو ببینید. قبرشون رو میتونید ببینید ورودی کلیساس که تا وارد میشی یاد کشته شدگان کشورت باشی. تنها جایی که عروس داماد دورش میزنن و فرش قرمز پهن نیست مدفن ایناس. حالا اینا جنگاشون اکثرا باطل و استعماری و غیر حقوق اولیه انسانی و به قیمت له شدن ملت ها بوده. واقعا نامردیه، آخه قد این خارجیا که همیشه مرغشون برامون غازه هم غیرت نداریم؟ یه آرتور شاه و رابین هود دارن که اونم معلوم نیس چقدش راسته، 50 بار فیلم افتخاری ازش درست میکنن، آخریش هم رابین هودی که نقششو دادن ستاره فیلمای گلادیاتور ، یک ذهن زیبا ، سیندرلا من و سوپر کانفیدنشال -راسل کرو- بازی کنه. هالیوود سالی فلان میلیارد خرج میکنه فیلمنامه نویسا براش قهرمان سازی کنن، بعد ما قهرمانانمونو نه تنها تحویل درست نمیگیرم موقع تشییعشون سوت میزنیم و یار دبستانی میخونیم و دست همو میگیریم و دور همی میچرخیم. بعد فیلم درست کنن جومونگ، به قول آقا از یه تاریخ خیالی و جعلی، میشه یه انقلاب در تماشای تلویزیون برای کشورمون که بگیم 90 درصد بیننده داشته، یکیش خودم. بعدش هم میگیم تقصیر تلویزیون هست که فیلم از مفاخر نمیسازه. بابا جون، تو نمیخواد بشینی فیلم مفاخرتو با 90 درصد بیننده ببینی، تو فقط کف و سوت نزن، باقیش پیشکش.
حاج حسین تو از همه سری، تو از فارست گامپ و میل گیبسون توی شجاع دل و سرباز رایان، شخصیتای ارباب حلقه ها و نئو توی سه گانه متریکس، از همه بهتری، این خنده قشنگتو از ما نگیر. به همون زهرا (س) که قبل عملیات میدادی پشت بیسیم برات روضشو بخونن، مارو ببخش، خندتو فقط ازمون نگیر. حاجی به خدا من نمیدونم چرا تو رتبه بندی بیشترین سرچ های یاهو "مگان فاکس” و "سلنا گومز” از تو سرن ، ما که هر روز سرچت میکنیم ولی انگار زورمون نمیرسه. کی گفته این عکس تو از عکسای بدن نمای اینا قشنگ تر نیس ها؟ کی گفته؟ مال تو هم بدن نماس دیگه، اینا، خمپاره تمام بدنتو از پیرهنت ترکونده انداخته بیرون، رنگ قرمز هم که مده.
سر کلیت قضیه حرفی ندارم. نمیخوام بگم که دانشگاه جای مناسبی برای دفن هست یا نه –که البته خودم موافق اینکارم- بحثم سر اینه که اصلا یه فکر غلط هم اگه باشه، به قول تو دانشگاه مدفن شهید نباید باشه، اما، با همه اینها آیا تو نباید احترام شهید مملکتتو نگه داری و اجازه بدی با احترام دفن بشه، یا باید کف بزنی و نزاری مراسمش، -اگرچه محلش به قولت غلط- با احترام برگزار بشه. فرض کن دو تا برادرید داداش بزرگت به زور پدرت رو که دوسش داشتی، میخواد جای نامناسبی دفن کنه، تو زورت بهش نمیرسه تا منصرفش کنی، شاید اخم کنی موقع تدفین، شاید ناراحت باشی از برادرت. اما آیا موقع خاکسپاری بابات سوت میزنی، کف میزنی؟ ناراحتم باشی از محل دفن، موقع نماز بر پیکرش حاضر نمیشی؟ یار دبستانی من، حتی دل اینو ندارم که نفرینت کنم یا دشنامت بدم. پس خودم را خطاب قرار میدم، که الهی داغم رو ببینی و اون روز مثه دیروز و امروز که برای شهدای گمنام کف زدی و یار دبستانی خوندی، شادی کنی و کف بزنی، که شاید در غم جوونای از دست رفته میهنم شریک بشم و دردم التیام پیدا کنه.