حسین مهدویان عزیز سلام؛
خالصانه بگویم برایت از صمیم قلبم شادمانم و البته نگران.
شادمانم چون به خوبی و تمام قد توانسته ای غبار فراموشی را از ساحت اسطوره های بی بدیل سرزمینم برداری.

این قهرمانان حالا در فیلم تو در مقابل چشمان ما راه می روند، لبخند می زنند و زنده اند، آشکارتر از همیشه، روشن و آفتابی.
حسین جان تو در این فیلم چیزهایی را دیده ای که خود به چشم ندیده ای و این دشواری کار تو را عیان می کند.
اما حسین جان نگرانی هایم کجاست...
راستش را بگویم برای فرداهایت نگرانم. تو اولین گام هایت را استوار و متین برداشته ای اما می دانم و امیدوارم تو هم بدانی که دشوارتر از گام برداشتن در یک مسیر، ثبات قدم در راهیست که پیش گرفته ای. در این خلوص ماندن دشواری فرداهای توست. اسطوره ها و قهرمانان سرزمینمان به گواهی همین فیلمت ماندهاند و استوارند. امیدوارم در این مسیر تو نیز استوار و خوب بمانی.
با احترام - مجید مجیدی