به گزارش مشرق ، 'ابوالفضل نجاريان' در گفت و گو با ايرنا افزود: مصرف آب و يخ آلوده يکي از مهمترين عوامل انتقال بيماري هاي واگيردار است. وي اظهار داشت: در کشورهاي در حال توسعه که استفاده از يخ بدون بسته بندي رايج است، شيوع بيماري هاي ميکروبي مانند وبا بيشتر است.
نجاريان ادامه داد: اين بيماري عموم مردم را در تمامي سنين گرفتار مي کند و شدت اثرات زيان بار آن در کودکان و افراد مسن بيشتر است.
اين مقام مسووول دانشگاه علوم پزشکي ايران گفت: يخ آلوده مي تواند ناشي از آب آلوده باشد و يا اينکه هنگام فرآيند توليد، حمل و نقل و عرضه آلوده شود.
وي افزود: يافتن عامل آلودگي در زمان شيوع يک بيماري خاص، اهميت ويژه اي دارد و به دليل رواج استفاده از يخ هاي بدون مشخصات و بسته بندي، امکان رديابي محل توليد آلودگي وجود ندارد.
نجاريان اضافه کرد: اين در حالي است که با پيدا کردن منشا آلودگي که مي تواند يک منطقه کوچک يا حتي يک کارخانه باشد، مي توان از گسترش بيماري جلوگيري کرد.
وي با اشاره به استفاده رايج از يخ به خصوص در فصل گرما و در مناطق شهري و روستايي، پادگان ها، رستوران ها و ساير مراکز عمومي اظهار داشت: به دليل مصرف بسيار زياد يخ و عواقب زيان بار ناشي از آلودگي آن، ساماندهي واحدهاي توليد اين محصول يکي از رسالت هاي مهم اداره نظارت بر مواد غذايي در معاونت غذا و دارو است.
مدير نظارت بر مواد غذايي، آشاميدني، آرايشي و بهداشتي دانشگاه علوم پزشکي تهران با اشاره به منسوخ شدن عرضه يخ بدون بسته بندي در کشورهاي توسعه يافته گفت: اکنون در کشور ما يخ بيشتر به شکل غير بهداشتي و بدون بسته بندي عرضه مي شود.
وي تصريح کرد طي نمونه برداري انجام شده از يخ هاي مصرفي رستوران ها و اغذيه فروشي ها در مناطق جنوبي تهران، آلودگي اين يخ ها که به صورت قالب هاي بزرگ و بدون پوشش خريداري مي شوند، به اثبات رسيده است.
نجاريان ، توليد يخ بدون پوشش را يک معضل اجتماعي دانست و گفت: يخ بدون پوشش در مناطق روستايي و حومه شهر مصرف زيادي دارد و به دليل رواج استفاده از آن در فصل تابستان، ميزان بيماري هاي روده اي افزايش مي يابد.
وي در ادامه به تشريح روش هاي توليد يخ بهداشتي پرداخت و گفت: در اولين روش آب در داخل کيسه هايي ريخته مي شود و سپس کيسه ها در داخل قالب ها گذاشته شده و قالب ها منجمد مي شوند و يخ در وزنهاي دو، پنج و 10 کيلويي عرضه مي شود.
مدير نظارت بر مواد غذايي، آشاميدني، آرايشي و بهداشتي دانشگاه علوم پزشکي تهران اظهار داشت: در روش دوم، آب در داخل قالب ها ريخته شده و سپس قالب ها منجمد مي شوند. پس از تخليه قالب ها يخ حاصل از آن در وزنهاي دو، پنج و ده کيلويي بسته بندي مي شود.
وي، در مورد روش سوم توليد يخ بهداشتي گفت: در اين روش آب را در کيسه هاي يک ليتري پر مي کنيم و اين کيسه ها را در تونل انجماد قرار مي دهيم و بدين ترتيب يخ يک کيلويي به مصرف کننده عرضه مي شود.
نجاريان ، در رابطه با پوشش يخ هاي بهداشتي افزود: نوع پوشش يخ در روش هاي مختلف توليد يخ متفاوت است و اکنون در حال بررسي ميزان ضخامت پوشش هستيم.
به گفته وي، اکنون يخ فقط در وزنهاي 20 کيلويي عرضه مي شود و مصرف کنندگان بر حسب نياز خود اقدام به قطعه کردن يخ در مکان هاي غيربهداشتي مي کنند.
وي اضافه کرد: اين در حالي است که در روش بهداشتي يخ در همان محل توليد در وزنهاي مختلف بسته بندي مي شود و پس از قرارگيري در سبدهاي مخصوص با استفاده از وسايل حمل و نقل که اختصاص به حمل يخ دارند، به مراکز عرضه منتقل مي شود.
نجاريان بر اهميت بسته بندي مناسب در رعايت اصلاح الگوي مصرف تاکيد کرد و گفت: با عرضه يخ بدون پوشش، بيش از نيمي از يخ در مراکز عرضه آب شده و هدر مي شود که با بسته بندي مناسب مدت زمان ماندگاري يخ افزايش مي يابد.
وي افزود: طبق آمار سازمان جهاني بهداشت، بيش از 50 درصد مواد غذايي به دليل عرضه بدون پوشش يا به دليل بسته بندي نامناسب به صورت ضايعات به هدر مي رود.
