به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق به نقل از ایسنا، روزنامه لوموند در گزارشي درباره اينكه آيا استفاده نيروهاي آمريكايي از سلاح‌هاي هسته‌اي عامل تولد كودكان ناقص الخلقه در شهر فلوجه عراق بوده، آورده است:
«آيا ارتش آمريكا در عراق از سلاح هسته‌اي استفاده كرده است؟ اين سوالي است كه شبكه راديويي فرانس اينفو روز جمعه،٢٠ خرداد، مطرح كرد و از طريق خبرنگار خود، آنجليك فرات كه به شهر فلوجه در ٥٠ كيلومتري بغداد سفر كرده، سعي داشت بدان پاسخ دهد.
پس از حمله نيروهاي آمريكايي به فلوجه در سال ٢٠٠٤ ، اين شهر آمار بسيار بالايي از تولد نوزادان ناقص الخلقه داشت. اين موضوع به حدي در اين شهر نمود دارد كه برطبق گفته‌هاي خبرنگار راديو فرانس اينفو، تقريبا هر خانواده در فلوجه يك نوزاد ناقص الخلقه دارد.
مقامات عراقي از پرداختن به اين موضوع اجتناب مي‌كنند و هيچ آمار رسمي در اين باره منتشر نشده است.
اين خبرنگار فرانسوي نخستين خبرنگاري نيست كه به اين موضوع پرداخته است.
ماه مه ٢٠٠٨، شبكه تلويزيوني اسكاي نيوز انگليس نسبت به وقوع ناهنجاري‌هاي جسمي مادرزادي در ميان نوزادان در شهر فلوجه اظهار نگراني كرد.
يكي از مسئولان يك سازمان غيردولتي محلي از ٢٠٠ مورد نقص عضو در اين شهر خبر داد كه اغلب مادرزادي و مربوط به دوره پس از بمباران فلوجه بوده است.
روزنامه گاردين نيز در ماه نوامبر ٢٠٠٩ با چندين مقاله و گزارش تصويري به اين موضوع پرداخت.
پزشكان بيمارستان دليل دقيق اين موضوع را نمي‌دانستند. آنها به دليل عدم وجود شواهد مستدل، ارتباط مستقيم اين پديده با درگيري‌هاي اين شهر در سال ٢٠٠٤ را رد كردند. از نظر آنان، پديده ناهنجاري‌هاي جسمي و نقص عضو اين نوزادان دلايل مختلفي مي‌توانسته داشته باشد؛ دلايلي مثل آلودگي هوا، تشعشعات مختلف، آلودگي‌هاي شيميايي، داروهاي استفاده شده در دوران بارداري، تغذيه بد و يا استرس مادر.
در ماه مارس ٢٠١٠ شبكه بي.بي.سي موضوع نقص عضو نوزادان در فلوجه را مورد بررسي قرار داد.
يك خبرنگار اين شبكه با توضيح اينكه عكسي از يك كودك سه سر ديده است، گفت: وقتي شما به آنجا برويد، شواهد ترسناكي را خواهيد ديد.
اين گزارش‌هاي مختلف نظر دانشمندان را جلب كرد.
كريستوفر باسبي، مدير يك آژانس مشاوره محيط زيست با نام گرين اوديت و يكي از مخالفان تسليحات حاوي اورانيوم ضعيف شده، به منظور انجام تحقيقات نسبت به پديده نوزادان ناقص الخلقه به فلوجه رفت.
وي به همراه دو تن ديگر با نام ملك حمدان و انتصار عريبي، از طريق يك پرسشنامه، تحقيقي را در ميان مردم شهر فلوجه انجام داد.
نتايج اين تحقيق در ماه ژوئيه ٢٠١٠ در نشريه بين المللي تحقيقات زيست محيطي و سلامت عمومي انتشار يافت.
بر طبق اين نتايج، آمار مرگ و مير نوزادان در شهر فلوجه در دوره زماني سال ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٩ به ٨٠ درصد افزايش پيدا كرده در حالي كه اين نرخ در كشورهاي همسايه مثل مصر و اردن، ٨/١٩ و ١٧ درصد بود.
در دسامبر ٢٠١٠ نيز نتايج يك مطالعه جديد كه توسط تيم ديگري از محققان انجام شده بود، در همين نشريه انتشار يافت كه بسيار قابل توجه بود. بر طبق اين نتايج، احتمال تولد يك نوزاد ناقص الخلقه در شهر فلوجه ١١ برابر بيش از تولد نوزادان مشابه در ديگر نقاط جهان است.
يكي ديگر از تدوين كنندگان اين گزارش گفت: مهم است كه بدانيم در شرايط عادي احتمال وقوع چنين پديده‌هايي نزديك به صفر است.
ماه مه ٢٠١٠، ١٥ درصد از ٥٤٧ كودك متولد شده در فلوجه از نقص عضو جدي به هنگام تولد رنج مي‌بردند و ١١ درصد از نوزادان نيز به طور نارس و زودتر از زمان مناسب براي تولد ( قبل از ٣٠ هفته) به دنيا آمده‌اند.
براي نخستين بار اين نتايج آشكارا نشان دادند كه امكان دارد آسيب‌هاي ژنتيكي مشاهده شده، به طور مستقيم با تسليحات مورد استفاده آمريكا در عراق و به ويژه اورانيوم تضعيف شده مرتبط باشند.
اورانيوم ضعيف شده كه به نسبت اورانيوم طبيعي خاصيت راديو اكتيو كمتري دارد، فلزي سنگين و بسيار متراكم است كه در ساخت گلوله‌ها و به منظور ارتقاء قدرت نفوذ آنها استفاده مي‌شود. آنها همچون همه فلزات سنگين در صورت ورود به بدن به هر طريقي، خطر مسموميت را به همراه دارند.
استفاده نظامي از اورانيوم ضعيف شده مرتبا اعلام شده است، اما هيچ ارتباطي بين آنها و نوزادان شهر فلوجه تا كنون برقرار نشده است.
كريستوفر باسبي، در آخرين مطالعه‌اي كه به زودي شرح آن در نشريه علمي لنست به چاپ مي‌رسد، قرار است پارا فراتر از مطالعات قبلي بگذارد.
وي اقدام به تحليل نمونه‌هايي از خاك، مو، هوا و آب اين منطقه كرده است و تائيد مي‌كند كه در آنها آثار اورانيوم غني شده و ضعيف شده، پيدا كرده است.
ژان- دومينيك مرشه، روزنامه نگار متخصص مسائل نظامي و نويسنده وبلاگ "دفاع محرمانه" اظهار داشت: به كار بردن اورانيوم غني شده آن هم در ميدان جنگي كه سربازان خودي نيز در آن حضور دارند، احمقانه است.
خبرنگار راديو فرانس- اينفو همچنين يادآوري مي‌كند كه صدام زماني كه در عراق در راس قدرت بود، از كودكان داراي ناهنجاري جسمي، بهره برداري سياسي مي‌كرد.
وي يادآوري مي‌كند: صدام خبرنگاران را به ديدار يتيم خانه‌هايي مي‌برد كه كودكان آنها از ناهنجاري جسمي رنج مي‌بردند.»
