به گزارش مشرق به نقل از خبرگزاری دانشجو، ساعاتی پس از انتشار خبر «تجاوز» به یک دختر دانشجو در محوطه دانشگاه فردوسی مشهد، حقیقت این اتفاق و به تبع آن، اهداف این سناریوسازی مشخص شد.

بنا بر این گزارش، خانم «ر» در حالي كه روز يكشنبه 15 خرداد از فروشگاه به خوابگاه بر مي‌گشته، در مسير درب شمالي تا ميدان علوم صداي خش خش پاي يك نفر را از پشت سر مي شنود و سپس با يك ضربه بيهوش شده و روي نرده‌هاي مسير تا ميدان علوم مي‌افتد كه اين ضربه باعث شكستن گونه وي مي‌گردد. سارق هم گوشي همراه و ساعتش را مي‌ربايد و فرار مي‌كند.

با نظر به جزئیات این اتفاق، بدیهی است هیچ کس به دزدی و ضربه به سر، تجاوز نمی گوید، ضمن این که خبرهای رسیده حاکیست پس از انجام آزمایشات پزشکی سلامت این دختر دانشجو تایید شده است.

با نگاه به حوادثی که در سال های گذشته در دانشگاه فردوسی به وقوع پیوسته نمی توان پذیرفت این نامگذاری جعلی، یک اشتباه سهوی بوده است و یقینا این خبرسازی، با برنامه ریزی قبلی همراه بوده است.
 
کسانی که در دولت های اصلاحات و اوایل دولت نهم، در دانشگاه بوده اند به یاد دارند یکی از برنامه های طیف مخالف نظام در ماه های پایانی سال تحصیلی و به طور دقیق تر، نیمه اردیبهشت به بعد، متشنج کردن فضای دانشگاه حول یک اتفاق کوچک و در صورت پیدا نکردن سوژه، ساخت یک اتفاق جعلی و جریان سازی حول آن بوده و این در نهایت به تعطیلی امتحانات پایان ترم ختم می شد.

این اتفاق که دانشجویان آن سال ها بارها با آن مواجه شده اند یکی از بهترین راههای این جماعت برای ایجاد آشوب و تسری آن به جامعه و بیرون از دانشگاه بود.

اکنون و با روشن شدن ابعاد واقعی داستان ساختگی تجاوز به یک دختر در دانشگاه فردوسی و نیز با توجه به این که در پایان سال تحصیلی قرار داریم ناخود آگاه اذهان به سمت همان پروژه قدیمی و نخ نما شده رهنمون می شود.

به خصوص این که هم اکنون در دوره مرگ کامل فتنه سبز قرار داریم و نیز طیف اغتشاش گر دانشگاه فردوسی، سوابقی از ایجاد آشوب و تعویق در امتحانات را داشته است.

با نگاهی به آسیب ها و خسارت های این نوع بحران سازی ها چنانچه جنبه آسیب به فضای علمی دانشگاه فردوسی و تاثیرات این وقایع را بر حرکت علمی این دانشگاه در نظر نگیریم (که البته آن هم جنبه ای مهم و قابل بحث است) اما نکته ای که مایه تاسف فراوان است، سوء استفاده از آبروی یک دختر دانشجو برای رسیدن به مقاصد پست سیاسی و صنفی است.

این جریان در حال زوال امروز به چنان فلاکتی افتاده که دستاویزی جز آبروی یک دختر برای بقای خود نمی یابد و حاضر است به قیمت لکه دار شدن وجهه یک انسان که قطعا در ادامه زندگی برای این دختر مشکلات فراوانی را ایجاد می کند به هدف خود برسد.

در عین حال، هنوز مشخص نیست آیا این سناریوسازی بعد از حمله به دختر دانشجو شکل گرفته یا اینکه طراحی حمله به وی نیز در نقشه این جماعت بوده است؟ که در صورت صحت احتمال دوم، فاجعه بسیار عظیم تر بوده و حتی تاسف خوردن هم کارساز نخواهد بود.