آتش گرفته است ز داغ تو دفترم
تاول نشسته است به پای پیاده‌ام

با یک نگاه سوی خودت می‌کشانی‌ام
با لطف تو مسافر این راه و جاده‌ام

با یک دعای خیر تو پایم به راه شد
با یک کرشمه تو دل از دست داده‌ام

تا در ره نماز ز هستی گذشته‌ای
در هر نماز رو به شما ایستاده‌ام

تا سوی من گشوده‌ای آغوش مهر خویش
در آسمان یاد تو بالی گشاده‌ام

من از ازل به نام تو سوگند می‌خورم
من مولد محرمم و اشک زاده‌ام