به گزارش مشرق؛ جشنواره کن بیش از پیش دچار سیاست زدگی شده و بذل جوایز آن حاکی از بازی های سیاسی گرایشات صهیونیستی و ضد ایرانی دارد.
داوران بزرگنام جشنواره کن، نگاه ویژه ای به فیلم "به امید دیدار"ساخته محمد رسول اف، فیلمساز ایرانی دارای محکومیت قضایی داشتند و اینگونه تشخیص دادند که جایزه بهترین کارگردانی جشنواره کن در بخش نگاه ویژه را به وی اعطا نمایند.
برخلاف داروران صاحب نام جشنواره کن، رسول اف حتی در میان جامعه خواص ایران فاقد شهرت است و به نظر می رسد که حتی در میان جامعه سینمایی ایران نیز ناشناخته باشد. حتی اگر از دانشجویان کشور هم پرسیده شود، کسی رسول اف را نمی شناسد و نمی داند که قرار است توسط رسانه های غربی اسطوره ای از وی ساخته شود.
بر اساس استراتژی جدید سیاست خارجی آمریکا، "اسطوره سازی و برجسته سازی نام مخالفان ایران"؛ مهم ترین وظیفه گزارشگر مخصوص حقوق بشر در ایران این است که نام مخالفان برجسته ایرانی و پرونده هایشان را در رسانه های غربی، عربی، و بین المللی مطرح کند و اطمینان حاصل کند که همه در ایران و در جامعه بین المللی اسم آنان را می دانند و پرونده شان را می شناسند.
این روزها نام رسول اف با جعفر پناهی گره خورده و قرار است سرنوشت او نیز شبیه پناهی شود. راز پیچیدن آوازه کارگردانی او در جشنواره کن و استحقاق او برای صاحب نام شدنش، شاید در پارچه سبزی باشد که به دور گردنش می پیچاند.
در سایه آزادی بیان در غرب، دست کارگردان ایرانی در جشنواره کن به جایزه رسید، اما کارگردان دانمارکی به خاطر این که حرف هایی زده که به مذاق صهیونیسم خوش نیامده از جشنواره کن محروم شد.
لارس فون تریه، در نشست مطبوعاتی فیلم تازه اش مالیخولیا، گفته بود که "نازی" است و هیتلر را کمی درک می کند. وی در خصوص این سخن خود تاکید می کند که شوخی کرده است، اما گردانندگان جشنواره معتقدند که وی خطوط قرمزی را زیر پا گذاشته که او را مستحق محرومیت از جشنواره کن کرده است.
جواد شمقدری نیز در نامه ای به ژیل ژاکوب می نویسد: "رفتاری که جشنواره کن با آقای فون تریه انجام داد و مجبورش کرد که بارها به عذرخواهی بپردازد، انسان را به یاد گالیله میاندازد که صاحبان کلیساهای قرون وسطایی با تهدید مجبورش کردند نظریه علمیاش را که زمین کروی است انکار کند."
گردانندگان کن وی را عنصر ناخوشایند جشنواره توصیف کردند و همه این ها در حالی رخ داد که فون تریه در مراسمی از اظهاراتش عذرخواهی کرده و گفته است: "من نه ضد یهود هستم و نه به هیچ وجه، تعصب نژادی دارم."
در خصوص محرومیت فون تریه که از قضا جایزه نخل طلایی کن را در دوره های پیشین از آن خود کرده بود، مطلبی به چشم می خورد که شاید راز محرومیت وی را هویدا کند. کریستین دانست، بازیگر فیلم فون تریه می گوید: "فون تریه نتوانسته جلوی دهانش را بگیرد و خود را در مخممصه بزرگی انداخته!"
داوران بزرگنام جشنواره کن، نگاه ویژه ای به فیلم "به امید دیدار"ساخته محمد رسول اف، فیلمساز ایرانی دارای محکومیت قضایی داشتند و اینگونه تشخیص دادند که جایزه بهترین کارگردانی جشنواره کن در بخش نگاه ویژه را به وی اعطا نمایند.
برخلاف داروران صاحب نام جشنواره کن، رسول اف حتی در میان جامعه خواص ایران فاقد شهرت است و به نظر می رسد که حتی در میان جامعه سینمایی ایران نیز ناشناخته باشد. حتی اگر از دانشجویان کشور هم پرسیده شود، کسی رسول اف را نمی شناسد و نمی داند که قرار است توسط رسانه های غربی اسطوره ای از وی ساخته شود.
بر اساس استراتژی جدید سیاست خارجی آمریکا، "اسطوره سازی و برجسته سازی نام مخالفان ایران"؛ مهم ترین وظیفه گزارشگر مخصوص حقوق بشر در ایران این است که نام مخالفان برجسته ایرانی و پرونده هایشان را در رسانه های غربی، عربی، و بین المللی مطرح کند و اطمینان حاصل کند که همه در ایران و در جامعه بین المللی اسم آنان را می دانند و پرونده شان را می شناسند.
این روزها نام رسول اف با جعفر پناهی گره خورده و قرار است سرنوشت او نیز شبیه پناهی شود. راز پیچیدن آوازه کارگردانی او در جشنواره کن و استحقاق او برای صاحب نام شدنش، شاید در پارچه سبزی باشد که به دور گردنش می پیچاند.
در سایه آزادی بیان در غرب، دست کارگردان ایرانی در جشنواره کن به جایزه رسید، اما کارگردان دانمارکی به خاطر این که حرف هایی زده که به مذاق صهیونیسم خوش نیامده از جشنواره کن محروم شد.
لارس فون تریه، در نشست مطبوعاتی فیلم تازه اش مالیخولیا، گفته بود که "نازی" است و هیتلر را کمی درک می کند. وی در خصوص این سخن خود تاکید می کند که شوخی کرده است، اما گردانندگان جشنواره معتقدند که وی خطوط قرمزی را زیر پا گذاشته که او را مستحق محرومیت از جشنواره کن کرده است.
جواد شمقدری نیز در نامه ای به ژیل ژاکوب می نویسد: "رفتاری که جشنواره کن با آقای فون تریه انجام داد و مجبورش کرد که بارها به عذرخواهی بپردازد، انسان را به یاد گالیله میاندازد که صاحبان کلیساهای قرون وسطایی با تهدید مجبورش کردند نظریه علمیاش را که زمین کروی است انکار کند."
گردانندگان کن وی را عنصر ناخوشایند جشنواره توصیف کردند و همه این ها در حالی رخ داد که فون تریه در مراسمی از اظهاراتش عذرخواهی کرده و گفته است: "من نه ضد یهود هستم و نه به هیچ وجه، تعصب نژادی دارم."
در خصوص محرومیت فون تریه که از قضا جایزه نخل طلایی کن را در دوره های پیشین از آن خود کرده بود، مطلبی به چشم می خورد که شاید راز محرومیت وی را هویدا کند. کریستین دانست، بازیگر فیلم فون تریه می گوید: "فون تریه نتوانسته جلوی دهانش را بگیرد و خود را در مخممصه بزرگی انداخته!"
به هر تقدیر شاید راز محرومیت فون تریه در این باشد که نتوانسته جلوی دهانش را بگیرد و راز جایزه رسول اف در پارچه سبزی باشد که به دور گردنش می پیچاند. به هر حال سایه آزادی بیان بر جشنواره کن سنگینی می کند.