به گزارش مشرق، بیانیه طاهری علیه فدراسیون فوتبال و داوری ها علیه باشگاه پرسپولیس قابل تامل و نقد است. نقد از آن جهت که طاهری خیلی دیر به فکر گرفتن حق پرسپولیس از داوران افتاده و در تمام ماه های گذشته در سکوت و عدم اعتراض روزگار سپری  کرده است و قابل تامل از این جهت که عابدینی اعلام کرد اسدی «مسئول کمیته داوران» یار نزدیک طاهری و هر دو منتسب به وزارت ورزش هستند.

با وجود آن افشاگری عابدینی در مورد سرمنشا هر دو مدیر اما باید گفت اشتباهات سهوی یا عمدی  داوری‌ها به صورت سریالی علیه پرسپولیس رقم خورده و تا اینجای کار یک جام را از پرسپولیس گرفته و جام دیگر را هم برای این تیم  روی پل برده است.

در واقع اعتراض طاهری در این زمینه درست است اما پرسپولیس مشکلات دیگری هم دارد که بیش  و پیش از مشکلات داوری باید مورد توجه قرار بگیرند و طاهری هم باید بدانید که این مشکلات و این امتیاز سوزی‌ها بیشتر از داوران به خود باشگاه پرسپولیس باز می‌گردد.

اشتباه در خرید دروازه‌بان
به عنوان مثال باید از درون دروازه شروع کرد آنجا که پرسپولیس در ابتدای فصل با وجود کارنامه پر فراز و  نشیب مکانی و محرومیت‌های متعدد وی با او قرار داد بست و برای این قرارداد به کارنامه‌ها توجه نکرد.

سوشا با سریالی از محرومیت‌ها پا به میدان لیگ برتر گذاشت و در میان این سیزده بازی در پنج دیدار درون دروازه پرسپولیس نبوده تا این تیم با چالش بزرگی به نام دروازه بان دوم مواجه شود و حداقل ۶ امتیاز در لیگ و حذف از جام حذفی را به چشم ببیند.

به عنوان مثال شاید اگر به جای صادقی بی‌تجربه که با دست‌های باز بیرون از هجده قدم به استقبال کاوه رضایی آمد خود سوشا مکانی درون دروازه بود پرسپولیس با این شرایط مواجه نمی‌شد که به دروازه بان سوم برسد.

در واقع خود طاهری که با سوشایی با کارنامه ضعیف  قرارداد بست و البته مکانی که با حاشیه های طولانی و تکراری اش پرسپولیس را از دروازه بان اول محروم  کرد بیشتر مقصرند تا داور ها.

ضعف در خط حمله
در خط حمله هم اتفاقا مشکل بزرگی به نام گل نزن ها وجود دارد. آن هم در حالی که برانکو دو مهاجم را در ابتدای فصل به تهران آورد و به باشگاه برد اما با آنها قراردادی منعقد نشد وگرنه پرسپولیس بیشترین موقعیت گل ها را می سازد و البته از آنها استفاده نمی کند که این ضعف هم از باشگاه پرسپولیس است و هیچ داوری جلوی  گل زنی سرخ ها در مصاف های تک به تک  را نمیتواند بگیرد.

سه زبان مختلف در دفاع
در همان ابتدای فصل سید جلال حسینی هم به باشگاه پرسپولیس رفت اما با او هم قرارداد بسته نشد، ایضا محمد نوری که با او حتی تماس هم نگرفتند و به این ترتیب باید تاکید کرد که با این کار «چه با نظر برانکو و چه بدون نظر وی» وزن تجربی و جنگندگی پرسپولیس به پایین ترین حد خود در تمام سال های اخیر رسید. بی‌توجهی به زبان‌های مختلف مدافعان که با فارسی بنگر شروع و به کاستاریکایی اومانا و البته کروات ماریچ ختم می شود هم موجب ناهماهنگی زیاد در بین مدافعان پرسپولیس شده است.

بی نام  و نشانی بازیکنان پرسپولیس موجب شده که داور ها به سادگی به آنها کارت بدهند و ترسی هم از تبعات آن نداشته باشند تصور کنید داور بخواهد به عابدزاده، محرمی، پروین یا حتی دایی و کریمی و مجیدی و نکونام و ... کارت بدهد. این کار برای داور بسیار سخت‌تر از این است که به احمد زاده یا کامیابی نیا بخواهد کارت بدهد.  

در واقع پرسپولیس بیشتر از اینکه از داوران ضربه بخورد از جوانگرایی زیاد و البته اشتباه در آنالیز برخی کارنامه‌ها ضربه خورده است که لازم است طاهری این نکات را در نظر بگیرد، هرچند تا او بخواهد همه این موارد را یاد بگیرد جای خودش  را به کس دیگری خواهد داد.