به گزارش مشرق، محسن میرزایی درباره سابقه ورزشی خود اظهار کرد: از سال 82 وارد رشته دوومیدانی شدم و از همان سال اول توانستم در بازی‌های استانی مقام کسب کنم و این موضوع باعث شد به طور جدی این رشته را دنبال کنم. در این رشته نیز در چند ماده فعالیت کردم تا در نهایت به طور حرفه‌ای به سمت ماده 100 متر و پرش طول رفتم تا جایی که در حال حاضر در ماده پرش طول در کلاس تی 47 معلولین با 6 متر و 40 سانتی‌متر رکورددار ایران هستم.
او افزود: در حال حاضر بزرگ‌ترین مشکل در رشته دوومیدانی بحث نبود پیست تارتان به عنوان پیست استاندارد این رشته است. این موضوع باعث شد بسیاری از ورزشکاران نخبه و با استعداد ما یا این رشته را دنبال نکنند یا مصدوم شوند که امیدوارم مسئولین برای این پیست چاره‌ای بیندیشند و کمک شایانی به ورزش استان کنند.
این ورزشکار معلول درباره بازی‌های کسب سهمیه المپیک ریو گفت: این مسابقات در اسفندماه سال جاری به میزبانی امارات و به صورت رنکینگ جهانی برگزار می‌شود و در آن ورزشکاران می‌توانند سهمیه ورودی بازی‌های پارالمپیک ریو را کسب کنند و با توجه به این که بنده تمرینات خوب و منظمی را سپری کرده‌ام، اگر مشکل خاصی ایجاد نشود، می‌توانم ورودی پارالمپیک ریو را کسب کنم.
او همچنین اظهار کرد: با توجه به این که این مسابقات به صورت آزاد برگزار می‌شود، خود ورزشکار باید هزینه آن را پرداخت کند که چیزی در حدود 5 میلیون تومان خواهد بود و به دلیل این که نمی‌توانم این مبلغ را پرداخت کنم و تا کنون کسی در این زمینه به بنده کمک نکرده است، شانس حضورم در این رقابت‌ها بسیار کمرنگ شده. این در حالی است که چند بار به استانداری و شهرداری اراک نامه نوشته‌ام و هر بار میان چند ارگان زیرمجموعه پاس‌کاری شدم و در نهایت نتیجه‌ای نگرفتم.
میرزایی تصریح کرد: فکر نمی‌کنم 5 میلیون تومان برای شهرداری یا صنایع دیگر مانند پتروشیمی، پالایشگاه، آلومینیوم‌سازی و ماشین‌سازی مبلغ قابل توجهی باشد. این در حالی است که کشورهای دیگر برای حضور ورزشکاران‌شان در رقابت‌های المپیک و پارالمپیک که بزرگ‌ترین رویدادهای ورزشی جهان هستند، حاضرند چند میلیون دلار هزینه کنند تا با حضور ورزشکارشان در مسابقات پرچم کشورشان به اهتزاز درآید ولی متاسفانه در کشور ما به خصوص اراک این گونه نیست و کسانی که می‌توانند به ورزش کمک کنند، تاکنون حرکتی در این حوزه انجام نداده‌اند.
وی در پایان بیان کرد: تنها یک ماه دیگر زمان برای پرداخت ورودی مسابقات باقی مانده است و اگر در این مدت این مشکل مرتفع نشود، شانس حضورم در بازی‌های پارالمپیک ریو که برای اولین بار نیز در ماده پرش طول در کشور اتفاق خواهد افتاد، از دست می‌رود.
او افزود: در حال حاضر بزرگ‌ترین مشکل در رشته دوومیدانی بحث نبود پیست تارتان به عنوان پیست استاندارد این رشته است. این موضوع باعث شد بسیاری از ورزشکاران نخبه و با استعداد ما یا این رشته را دنبال نکنند یا مصدوم شوند که امیدوارم مسئولین برای این پیست چاره‌ای بیندیشند و کمک شایانی به ورزش استان کنند.
این ورزشکار معلول درباره بازی‌های کسب سهمیه المپیک ریو گفت: این مسابقات در اسفندماه سال جاری به میزبانی امارات و به صورت رنکینگ جهانی برگزار می‌شود و در آن ورزشکاران می‌توانند سهمیه ورودی بازی‌های پارالمپیک ریو را کسب کنند و با توجه به این که بنده تمرینات خوب و منظمی را سپری کرده‌ام، اگر مشکل خاصی ایجاد نشود، می‌توانم ورودی پارالمپیک ریو را کسب کنم.
او همچنین اظهار کرد: با توجه به این که این مسابقات به صورت آزاد برگزار می‌شود، خود ورزشکار باید هزینه آن را پرداخت کند که چیزی در حدود 5 میلیون تومان خواهد بود و به دلیل این که نمی‌توانم این مبلغ را پرداخت کنم و تا کنون کسی در این زمینه به بنده کمک نکرده است، شانس حضورم در این رقابت‌ها بسیار کمرنگ شده. این در حالی است که چند بار به استانداری و شهرداری اراک نامه نوشته‌ام و هر بار میان چند ارگان زیرمجموعه پاس‌کاری شدم و در نهایت نتیجه‌ای نگرفتم.
میرزایی تصریح کرد: فکر نمی‌کنم 5 میلیون تومان برای شهرداری یا صنایع دیگر مانند پتروشیمی، پالایشگاه، آلومینیوم‌سازی و ماشین‌سازی مبلغ قابل توجهی باشد. این در حالی است که کشورهای دیگر برای حضور ورزشکاران‌شان در رقابت‌های المپیک و پارالمپیک که بزرگ‌ترین رویدادهای ورزشی جهان هستند، حاضرند چند میلیون دلار هزینه کنند تا با حضور ورزشکارشان در مسابقات پرچم کشورشان به اهتزاز درآید ولی متاسفانه در کشور ما به خصوص اراک این گونه نیست و کسانی که می‌توانند به ورزش کمک کنند، تاکنون حرکتی در این حوزه انجام نداده‌اند.
وی در پایان بیان کرد: تنها یک ماه دیگر زمان برای پرداخت ورودی مسابقات باقی مانده است و اگر در این مدت این مشکل مرتفع نشود، شانس حضورم در بازی‌های پارالمپیک ریو که برای اولین بار نیز در ماده پرش طول در کشور اتفاق خواهد افتاد، از دست می‌رود.
