به گزارش مشرق؛ جشنواره کن بيش از پيش دچار سياست زدگي شده و بذل جوايز آن حاکي از بازي هاي سياسي گرايشات صهيونيستي و ضد ايراني دارد.
داوران بزرگنام جشنواره کن، نگاه ويژه اي به فيلم "به اميد ديدار"ساخته محمد رسول اف، فيلمساز ايراني داراي محکوميت قضايي داشتند و اينگونه تشخيص دادند که جايزه بهترين کارگرداني جشنواره کن در بخش نگاه ويژه را به وي اعطا نمايند.
برخلاف داروران صاحب نام جشنواره کن، رسول اف حتي در ميان جامعه خواص ايران فاقد شهرت است و به نظر مي رسد که حتي در ميان جامعه سينمايي ايران نيز ناشناخته باشد. حتي اگر از دانشجويان کشور هم پرسيده شود، کسي رسول اف را نمي شناسد و نمي داند که قرار است توسط رسانه هاي غربي اسطوره اي از وي ساخته شود.
بر اساس استراتژي جديد سياست خارجي آمريکا، "اسطوره سازي و برجسته سازي نام مخالفان ايران"؛ مهم ترين وظيفه گزارشگر مخصوص حقوق بشر در ايران اين است که نام مخالفان برجسته ايراني و پرونده هايشان را در رسانه هاي غربي، عربي، و بين المللي مطرح کند و اطمينان حاصل کند که همه در ايران و در جامعه بين المللي اسم آنان را مي دانند و پرونده شان را مي شناسند.
اين روزها نام رسول اف با جعفر پناهي گره خورده و قرار است سرنوشت او نيز شبيه پناهي شود. راز پيچيدن آوازه کارگرداني او در جشنواره کن و استحقاق او براي صاحب نام شدنش، شايد در پارچه سبزي باشد که به دور گردنش مي پيچاند.
در سايه آزادي بيان در غرب، دست کارگردان ايراني در جشنواره کن به جايزه رسيد، اما کارگردان دانمارکي به خاطر اين که حرف هايي زده که به مذاق صهيونيسم خوش نيامده از جشنواره کن محروم شد.
لارس فون تريه، در نشست مطبوعاتي فيلم تازه اش ماليخوليا، گفته بود که "نازي" است و هيتلر را کمي درک مي کند. وي در خصوص اين سخن خود تاکيد مي کند که شوخي کرده است، اما گردانندگان جشنواره معتقدند که وي خطوط قرمزي را زير پا گذاشته که او را مستحق محروميت از جشنواره کن کرده است.
جواد شمقدري نيز در نامه اي به ژيل ژاکوب مي نويسد: "رفتاري که جشنواره کن با آقاي فون تريه انجام داد و مجبورش کرد که بارها به عذرخواهي بپردازد، انسان را به ياد گاليله مي‌اندازد که صاحبان کليساهاي قرون وسطايي با تهديد مجبورش کردند نظريه علمي‌اش را که زمين کروي است انکار کند."
گردانندگان کن وي را عنصر ناخوشايند جشنواره توصيف کردند و همه اين ها در حالي رخ داد که فون تريه در مراسمي از اظهاراتش عذرخواهي کرده و گفته است: "من نه ضد يهود هستم و نه به هيچ وجه، تعصب نژادي دارم."
در خصوص محروميت فون تريه که از قضا جايزه نخل طلايي کن را در دوره هاي پيشين از آن خود کرده بود، مطلبي به چشم مي خورد که شايد راز محروميت وي را هويدا کند. کريستين دانست، بازيگر فيلم فون تريه مي گويد: "فون تريه نتوانسته جلوي دهانش را بگيرد و خود را در مخممصه بزرگي انداخته!"

به هر تقدير شايد راز محروميت فون تريه در اين باشد که نتوانسته جلوي دهانش را بگيرد و راز جايزه رسول اف در پارچه سبزي باشد که به دور گردنش مي پيچاند. به هر حال سايه آزادي بيان بر جشنواره کن سنگيني مي کند.