به گزارش مشرق، آن روزها که انگلیسی‌های شاغل در صنعت نفت ایران توپ را غلتاندند روی زمین‌های زرخیز مسجد سلیمان و فوتبال (و بعدتر فوتسال) در این سرزمین متولد شد، چه کسی فکرش را می‌کرد روزی بانوانِ «ایران ‌زمین» پا به توپ شوند تا قله؛ سنگلاخ‌ها را رد کنند، از پستی و بلندی‌های بسیار بگذرند، دیواره‌های سنگی محدودیت‌های مختلف را دریبل بزنند و از کوه افتخار بکشند بالا، برسند آنجا که پرچم کشوری را به افتخار بر فرازش می‌افرازند، آنجا؛ روی قله‌ فوتسال قاره بزرگ آسیا!

ارزش قهرمانی بانوان ملی‌پوش فوتسال ایران به مراتب بیشتر از آن چیزی است که به نظر می‌آید. کسب نخستین قهرمانی تیمی بانوان در سال‌های بعد از انقلاب مقصدی است که برای رسیدن به آن مسیری به درازای سالیان، طی شده؛ راهی که اگر بگوییم زنان ورزشکار کشورمان با پای پیاده و به سختی آن را طی کرده‌اند، گزافه نیست. این قهرمانی در حقیقت تکمله‌ایست برای مدال‌آوری‌های بانوان ایران در ورزش‌های انفرادی، انگار که جای این عنوان ارزشمند تیمی خالی بوده باشد در ویترین افتخارات ورزش بانوان ایران.

بانوان فوتسال کشورمان در اولین بازی با جسارت و اعتماد به نفس مقابل هنگ کنگ قرار گرفتند؛ تیمی که با نتیجه 6 بر صفر مقابل ایران باخت. شاگردان فروزان سلیمانی ازبک‌ها را هم با نتیجه 9 بر یک از پیش رو برداشتند تا مقابل مالزی میزبان این مسابقات قرار بگیرند. مالزی هم با وجود استفاده از امتیاز میزبانی چاره‌ای جز شکست 4 بر 2  مقابل ایران نداشت. این تیم در بازی‌های داخل سالن 2013 هم شکست سنگین 6 بر یک را مقابل ایران تجربه کرده بود. در نیمه نهایی تایلندی‌های سرعتی با یک گل مغلوب تیم کشورمان شدند تا دو تیم ژاپن و ایران در فینال مقابل هم قرار بگیرند. در این مرحله رویه فنی تیم ایران تا حدودی تغییر کرد. تیم تایلند برخلاف سه تیم گذشته تیمی مهاجم بود به همین دلیل کادر فنی برای بستن راه‌های نفوذ این تیم دفاع و ضد حمله را در پیش گرفت. بازی جذاب و هیجان انگیز دو تیم که با حضور علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال در سالن همراه بود در نها یت با تک گل زهره میثمی به پایان رسید.

ژاپنی‌های مدعی که 2 سال پیش ایران را شکست داده بودند این بار به هر دری زدند اما در نهایت با خط دفاعی محکم ایران برخورد کردند. از طرفی فرزانه توسلی دروازه بان قدرتمند ایران که نقش مهمی در پیروزی‌های تیم ملی کشورمان داشت با عکس‌العمل‌های خوب خود فرصتی برای هنرنمایی هیچ یک از بازیکنان ژاپن  نداد تا با دفاع از تک گل فرشته کریمی که عنوان بهترین بازیکن مسابقات را هم کسب کرد، تیم ملی فوتسال بانوان کشورمان اولین عنوان قهرمانی را به نام خود ثبت کنند.

این نتیجه در شرایطی به نام بانوان ایران به ثبت رسید که  نگاهی به  5 بازی برگزار شده تیم ملی فوتسال بانوان موید این موضوع است که  شاگردان فروزان سلیمانی بازی‌ها را بر مبنا تکینک، شجاعت و آگاهی پیش بردند. آنجا که باید بی محابا حمله می‌کردند، بازی تهاجمی را در دستور کار خود قرار دادند و در جایی که سرعت حریف بالا بود، بازی تدافعی را در پیش گرفتند و در نهایت خیلی حساب شده گام به گام پیش آمدند و در اولین دوره رقابت‌های قهرمانی آسیا نام خود را در تاریخ این مسابقات به عنوان قهرمان به یادگار گذاشتند. تیم کشورمان همچنین در 5  بازی 21 گل به ثمر رساند و تنها 3 گل دریافت کرد تا عنوان بهترین خط دفاع  را هم از آن خود کرده باشد.

تیم ملی فوتسال بانوان کشورمان که به عنوان نایب قهرمان آسیا در حالی عازم مالزی شد که متاسفانه تدارک چندانی نداشت جز سه بازی دوستانه مقابل ازبکستان نه چندان قدرتمندی که در همین رقابت‌ها هم مقابل ایران قرار گرفت و شکست خورد. تیم بانوان به هیچ اردوی برون مرزی اعزام نشد و ملی‌پوشان کشورمان فقط تمرین کردند و تمرین کردند تا به هدف‌شان برسند.

رسیدن به عنوان قهرمانی آسیا فقط نقطه‌ای است بر پایان یک سطر و در این مورد باید نوشت؛ نقطه سر خط! حالا چه؟ حالا چه باید کرد؟ برنامه فدراسیون فوتبال و در سطحی بالاتر وزارت ورزش برای این تیم و به طور کل ورزش بانوان چیست؟ حالا این تیم به رقابت‌های قهرمانی جهان به میزبانی گواتمالا دعوت شده و در صورت حمایت می‌تواند در اِشل جهانی هم تاریخ‌ساز شود. بانوان ورزشکار ایران بارها پتانسیل خود برای کسب عناوین قهرمانی را نشان داده‌اند و در این میان البته توقعی جز باور شدن توسط مجموعه ورزش ندارند. آیا باور کردن چنین تیمی سخت است؟