به گزارش مشرق، ابراهيم آبادي حضور در عرصه بازيگري را با تئاتر آغاز كرده و در بسياري از فيلم هاي سينماي و تلويزيوني نقش افريني كرده است.او در حال حاضر نمايشي به اسم«پله آخر» را نوشته و كارگرداني كرده است.
او در سريال هايي از جمله«در چشم باد»،«معصوميت از دست رفته»،«شب دهم»،«نود شب»،«داني و من»،«مدرسه مادر بزرگ ها» و «همسران» بازي كرده است. او اخيراً حضور كمرنگي در تصوير داشته و حدود 8 ماه ايران نبوده است.
وي درباره فعاليت هاي اخيرش مي گويد: «فعلاً نمايش «پله آخر» را با محتوايي عارفانه كارگرداني مي كنم. اين نمايش در هليا فيلم، واقع در خيابان بهار شمالي اجرا مي‌شود، البته در تلاشيم تا اين نمايش را به ديگر سالن هاي شهر هم ببريم. براي اين نمايش از بازيگر هاي مشهور استفاده نكردم، چرا كه مي دانم براي حضور در تئاتر هزينه هنگفتي مي خواهند. تئاتر يك عشق است و براي حيات آن بايد اهل صحنه باشيد».
او در ادامه از حضور كمرنگ خود در تصوير توضيح مي دهد:«اول اينكه من به مدت 8 ماه براي استراحت به خانه دخترم در آمريكا رفته بودم و دوم اينكه اين روزها در سينما وتلويزيون تهيه‌كنندگان شاهكار زدند و فقط رفقا و فاميل هايشان را وارد كار مي‌كنند. با همه اين تفاسير من همچنان در تلاش براي همكاري با سريال با كيفيت بودم تا اينكه براي بازي در سريال بسيار عظيمي به نام«آي تاي» به معني ماه من، حاصل همكاري آذربايجان و تركيه، دعوت شدم. زبان فيلم آذربايجاني و استانبولي است كه من به هر دو زبان تسلط دارم و ايفاگر يكي از نقش هاي اصلي اين سريال پر هزينه و بلند هستم. قصه اين سريال درباره زلزله ايست كه چند سال پيش در تبريز رخ داد و سپس قصه فلاش بك مي خورد به گذشته و روايت تغيير مي‌كند. كار بسيار جذاب و درست است».
ابراهيم آبادي در ادامه مي افزايد: «وضع سينما هم مناسب نيست. بنده دو فيلمنامه نوشته ام و مجوز كار گرفته ام، اما به اسپانسر هاي زيادي براي كار احتياج داريم و من از اين سبك ساخت فيلم كه كارم وسيله اي براي تبليغ محصول ديگران شود، راضي نيستم و نساختن كار را ترجيح مي دهم. هنر براي هنر زيباست نه اينكه براي اهداف تبليغي به كار رود. تئاتر را دوست دارم، چون هميشه نگاه مردم نسبت به ارزش هاي تئاتر درست است. امروز تلويزيون و سينما فقط به پول در آوردن فكر مي كنند و ارائه درستي از كارها ندارند و اين به معناي نادان شمردن مردم است. در نهايت مردم هم تلويزيون را رها كردند. اين روزها وضعيت در تلويزيون بهتر شده و بايد به عنوان رسانه مؤثر بر جامعه درست و با حساسيت عمل كند. تئاتر قابل لمس تر از ساير حوزه هاست، چرا كه وقتي بازيگر روي صحنه مي آيد ديگر فرصتي براي تدوين و كات در بازي خود ندارد».
او در پايان مي گويد:« اثري قابليت دارد كه تماشاگر بعد از ديدن آن به فكر فرو رود. هنر فرهنگ جامعه را مي سازد و مسئولين بايد در عمق وجود باور به تأثير فرهنگ در تمام ابعاد جامعه برسند».
منبع: بانی فیلم
او در سريال هايي از جمله«در چشم باد»،«معصوميت از دست رفته»،«شب دهم»،«نود شب»،«داني و من»،«مدرسه مادر بزرگ ها» و «همسران» بازي كرده است. او اخيراً حضور كمرنگي در تصوير داشته و حدود 8 ماه ايران نبوده است.
وي درباره فعاليت هاي اخيرش مي گويد: «فعلاً نمايش «پله آخر» را با محتوايي عارفانه كارگرداني مي كنم. اين نمايش در هليا فيلم، واقع در خيابان بهار شمالي اجرا مي‌شود، البته در تلاشيم تا اين نمايش را به ديگر سالن هاي شهر هم ببريم. براي اين نمايش از بازيگر هاي مشهور استفاده نكردم، چرا كه مي دانم براي حضور در تئاتر هزينه هنگفتي مي خواهند. تئاتر يك عشق است و براي حيات آن بايد اهل صحنه باشيد».
او در ادامه از حضور كمرنگ خود در تصوير توضيح مي دهد:«اول اينكه من به مدت 8 ماه براي استراحت به خانه دخترم در آمريكا رفته بودم و دوم اينكه اين روزها در سينما وتلويزيون تهيه‌كنندگان شاهكار زدند و فقط رفقا و فاميل هايشان را وارد كار مي‌كنند. با همه اين تفاسير من همچنان در تلاش براي همكاري با سريال با كيفيت بودم تا اينكه براي بازي در سريال بسيار عظيمي به نام«آي تاي» به معني ماه من، حاصل همكاري آذربايجان و تركيه، دعوت شدم. زبان فيلم آذربايجاني و استانبولي است كه من به هر دو زبان تسلط دارم و ايفاگر يكي از نقش هاي اصلي اين سريال پر هزينه و بلند هستم. قصه اين سريال درباره زلزله ايست كه چند سال پيش در تبريز رخ داد و سپس قصه فلاش بك مي خورد به گذشته و روايت تغيير مي‌كند. كار بسيار جذاب و درست است».
ابراهيم آبادي در ادامه مي افزايد: «وضع سينما هم مناسب نيست. بنده دو فيلمنامه نوشته ام و مجوز كار گرفته ام، اما به اسپانسر هاي زيادي براي كار احتياج داريم و من از اين سبك ساخت فيلم كه كارم وسيله اي براي تبليغ محصول ديگران شود، راضي نيستم و نساختن كار را ترجيح مي دهم. هنر براي هنر زيباست نه اينكه براي اهداف تبليغي به كار رود. تئاتر را دوست دارم، چون هميشه نگاه مردم نسبت به ارزش هاي تئاتر درست است. امروز تلويزيون و سينما فقط به پول در آوردن فكر مي كنند و ارائه درستي از كارها ندارند و اين به معناي نادان شمردن مردم است. در نهايت مردم هم تلويزيون را رها كردند. اين روزها وضعيت در تلويزيون بهتر شده و بايد به عنوان رسانه مؤثر بر جامعه درست و با حساسيت عمل كند. تئاتر قابل لمس تر از ساير حوزه هاست، چرا كه وقتي بازيگر روي صحنه مي آيد ديگر فرصتي براي تدوين و كات در بازي خود ندارد».
او در پايان مي گويد:« اثري قابليت دارد كه تماشاگر بعد از ديدن آن به فكر فرو رود. هنر فرهنگ جامعه را مي سازد و مسئولين بايد در عمق وجود باور به تأثير فرهنگ در تمام ابعاد جامعه برسند».
منبع: بانی فیلم
