به گزارش مشرق، کیهان نوشت: حسین رسام مشاور وزارت خارجه انگلیس در مصاحبه با بی‌بی‌سی گفت: در فضای کنونی، شرایط برای بهبود روابط دیپلماتیک بین ایران و بریتانیا چندان آسان نخواهد بود و ممکن است بخشی از تنشهای بین دو کشور همچنان ادامه داشته باشد.
وی گفت: شکلی از تنش‌ها حتی ممکن است که در آینده هم ادامه پیدا کند، چه بر سر مسایل داخلی ایران که بریتانیا به تنهایی به عنوان متحد استراتژیک ایالات متحده و همچنین متحد استراتژیک برخی از کشورهای منطقه و عضو اتحادیه اروپا در مورد مسایل داخلی ایران خواهد داشت و چه از همه مهم‌تر موضوعات منطقه‌ای که قطعا اثرش اختلافات بین ایران و بریتانیا و موضع‌گیری و رویکرد آن‌ها وجود دارد و به هر حال شرایط راحتی نخواهد بود.
رسام افزود: اگر بخواهیم از بعد داخلی نگاه کنیم، بازگشایی سفارت بریتانیا در تهران آن طور که تخت روانچی، معاون وزیر خارجه ایران اشاره کرد در سطح کاردار مقیم خواهد بود و این عملا به معنی توجه جدی به مصوبه پاییز سال 1390 مجلس شورای اسلامی است، که مجلس روابط دیپلماتیک بین ایران و بریتانیا را به سطح کاردار تنزل داد و عملا همان بازی‌ای است که دولت روحانی و وزارت خارجه‌اش و بریتانیا داخل همان زمینی که مجلس تعیین کرده، انجام می‌دهند.
او تصریح کرد: همه این‌ها زیر سایه تنش شدیدی است که بین دو کشور در فاصله سال‌های 1388 و تا 1390 وجود داشت، که نهایتا به بسته شدن سفارت و درگیری‌های دو کشور بر سر مناقشه هسته‌ای و همچنین تحریم‌های اتحادیه اروپا و بخصوص تحریم‌های خود بریتانیا منتهی شد. به طور کلی راه همواری در پیش رو وجود ندارد.
یادآور می‌شود حسین رسام یکی از چند عضو سفارت انگلیس بودند که به خاطر نقش‌آفرینی در فتنه و آشوب سال 1388 برای مدتی بازداشت شدند. وی در جریان محاکمه در دادگاه (مرداد 88) با اشاره به جمع‌آوری 5 ساله اطلاعات برای سفارتخانه مذکور و جذب 50 نفر در این رابطه، از عطریانفر، لیلاز و شمس‌الواعظین به عنوان مرتبطین خود نام برده و گفته بود: سفارت از این طریق اقدام به جمع‌آوری اطلاعات می‌کرد. سفارت سالانه 300 هزار پوند برای کمک به سازمان‌های غیردولتی ایرانی هزینه می‌کرد. از حدود 4 ماه پیش از انتخابات جلسات مختلفی باحضور فعالان سیاسی به ویژه اصلاح‌طلبان تشکیل و اطلاعات لازم جمع‌آوری می‌شد.
پس از این افشاگری، محمود شمس‌الواعظین بالحنی عصبانی به العربیه گفته بود: دستگیری تحلیلگر سیاسی سفارت انگلیس، توهین به نظام است(!) وی همچنین گفته بود من او را به طور شخصی می‌شناسم. شمس در عین حال به توجیه عملکرد سفارت انگلیس پرداخت و گفت: کنترل و زیرنظر قرار دادن مردم ایران از لحاظ رفتار و فعالیت توسط سفارتخانه‌ها یک امر طبیعی است تا این سفارتخانه‌ها بتوانند نحوه برقراری مناسبات با کشور میزبان را تهیه کنند.
همچنین فائزه هاشمی که مدتی به بهانه تحصیل در انگلیس به سر برده بود، در واکنش به اعترافات رسام ادعا کرده بود: اعترافات کارمند سفارت انگلستان چیزی نبود جز انجام وظیفه. هر سفارتی از اوضاع طرف مقابل گزارشی تهیه می‌کند تا سیاست‌هایش را بر مبنای شرایط واقعی آن کشور بریزد.
فائزه هاشمی که در جریان برخی اغتشاشات خیابانی بازداشت شد و سپس با برخی وساطت‌ها آزاد شد، همچنین تدارک کودتا در پوشش انقلاب مخملی از سوی دشمنان انقلاب را انکار کرد و گفت: انقلاب مخملی در مفهوم عام آن می‌تواند به معنای اصلاح‌طلبی و بیان مسالمت‌آمیز ضرورت اصلاحات و تلاش برای انجام آن باشد که چیز بدی نیست(!)
یادآور می‌شود روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز اواخر آذر 1389 در تحلیلی خاطرنشان کرده بود: اصلاح‌طلبان در ایران، جای شاه را برای انگلیس گرفته‌اند. دولت انگلستان در سال 2005 (1384) می‌خواست نامزد مورد نظر اصلاح‌طلبان برنده انتخابات ریاست جمهوری باشد هرچند که از عدم محبوبیت وی بین مردم مطلع بود. احمدی‌نژاد با موفقیت در سال 2005 به سمت ریاست‌جمهوری رسید. در این بین با عدم اقبال نامزد مطرح اصلاح‌طلبان و عدم محبوبیت وی در بین مردم، احمدی‌نژاد موفق شد اصلاح‌طلبانی را کنار بزند که تنها هشت سال وقتشان را بر مسائلی چون جامعه مدنی گذاشتند و توجه بسیار کمی را به مردم مبذول داشتند. در دور بعدی انتخابات نیز موسوی که امید زیادی به پیروزی وی به عنوان چهره مطرح اصلاحات می‌رفت بازنده انتخابات شد.
این روزنامه سپس با تاکید بر رویگردانی اکثریت مردم ایران از اصلاح‌طلبان می‌نویسد: آنچه که برای دیپلمات‌های غربی تعجب‌برانگیز بود تغییر حالت مردم ایران از روی آوردن به سوی اصولگرایان بود.
رولا خلف نویسنده این تحلیل با اشاره به وقایع پیش‌آمده درجریان انقلاب سال 57 و سقوط شاه می‌نویسد: برای انگلیس از سال 74 میلادی ایران رنگ و بویی دیگر داشت و متأسفانه سفیر وقت انگلیس در تهران قادر به پیش‌بینی سقوط شاه نگردید. بعد از آن بود که انگلیس متوجه خلأ کارشناسان خبره در امور ایران شد و بعدها طرح بکارگیری تحلیلگران ویژه ایران را گرفت. این درسی بود که از سقوط شاه برای انگلستان و دیگر کشورهای غربی گرفته شد. در سال‌های اخیر سفارت انگلیس با بکارگیری تحلیلگرانی ویژه چون «حسین رسام» سعی نمود خلأ کمبود اطلاعات را پر نماید هر چند که او نیز درجریان ناآرامی‌های انتخاباتی دستگیر شد.
وی گفت: شکلی از تنش‌ها حتی ممکن است که در آینده هم ادامه پیدا کند، چه بر سر مسایل داخلی ایران که بریتانیا به تنهایی به عنوان متحد استراتژیک ایالات متحده و همچنین متحد استراتژیک برخی از کشورهای منطقه و عضو اتحادیه اروپا در مورد مسایل داخلی ایران خواهد داشت و چه از همه مهم‌تر موضوعات منطقه‌ای که قطعا اثرش اختلافات بین ایران و بریتانیا و موضع‌گیری و رویکرد آن‌ها وجود دارد و به هر حال شرایط راحتی نخواهد بود.
رسام افزود: اگر بخواهیم از بعد داخلی نگاه کنیم، بازگشایی سفارت بریتانیا در تهران آن طور که تخت روانچی، معاون وزیر خارجه ایران اشاره کرد در سطح کاردار مقیم خواهد بود و این عملا به معنی توجه جدی به مصوبه پاییز سال 1390 مجلس شورای اسلامی است، که مجلس روابط دیپلماتیک بین ایران و بریتانیا را به سطح کاردار تنزل داد و عملا همان بازی‌ای است که دولت روحانی و وزارت خارجه‌اش و بریتانیا داخل همان زمینی که مجلس تعیین کرده، انجام می‌دهند.
او تصریح کرد: همه این‌ها زیر سایه تنش شدیدی است که بین دو کشور در فاصله سال‌های 1388 و تا 1390 وجود داشت، که نهایتا به بسته شدن سفارت و درگیری‌های دو کشور بر سر مناقشه هسته‌ای و همچنین تحریم‌های اتحادیه اروپا و بخصوص تحریم‌های خود بریتانیا منتهی شد. به طور کلی راه همواری در پیش رو وجود ندارد.
یادآور می‌شود حسین رسام یکی از چند عضو سفارت انگلیس بودند که به خاطر نقش‌آفرینی در فتنه و آشوب سال 1388 برای مدتی بازداشت شدند. وی در جریان محاکمه در دادگاه (مرداد 88) با اشاره به جمع‌آوری 5 ساله اطلاعات برای سفارتخانه مذکور و جذب 50 نفر در این رابطه، از عطریانفر، لیلاز و شمس‌الواعظین به عنوان مرتبطین خود نام برده و گفته بود: سفارت از این طریق اقدام به جمع‌آوری اطلاعات می‌کرد. سفارت سالانه 300 هزار پوند برای کمک به سازمان‌های غیردولتی ایرانی هزینه می‌کرد. از حدود 4 ماه پیش از انتخابات جلسات مختلفی باحضور فعالان سیاسی به ویژه اصلاح‌طلبان تشکیل و اطلاعات لازم جمع‌آوری می‌شد.
پس از این افشاگری، محمود شمس‌الواعظین بالحنی عصبانی به العربیه گفته بود: دستگیری تحلیلگر سیاسی سفارت انگلیس، توهین به نظام است(!) وی همچنین گفته بود من او را به طور شخصی می‌شناسم. شمس در عین حال به توجیه عملکرد سفارت انگلیس پرداخت و گفت: کنترل و زیرنظر قرار دادن مردم ایران از لحاظ رفتار و فعالیت توسط سفارتخانه‌ها یک امر طبیعی است تا این سفارتخانه‌ها بتوانند نحوه برقراری مناسبات با کشور میزبان را تهیه کنند.
همچنین فائزه هاشمی که مدتی به بهانه تحصیل در انگلیس به سر برده بود، در واکنش به اعترافات رسام ادعا کرده بود: اعترافات کارمند سفارت انگلستان چیزی نبود جز انجام وظیفه. هر سفارتی از اوضاع طرف مقابل گزارشی تهیه می‌کند تا سیاست‌هایش را بر مبنای شرایط واقعی آن کشور بریزد.
فائزه هاشمی که در جریان برخی اغتشاشات خیابانی بازداشت شد و سپس با برخی وساطت‌ها آزاد شد، همچنین تدارک کودتا در پوشش انقلاب مخملی از سوی دشمنان انقلاب را انکار کرد و گفت: انقلاب مخملی در مفهوم عام آن می‌تواند به معنای اصلاح‌طلبی و بیان مسالمت‌آمیز ضرورت اصلاحات و تلاش برای انجام آن باشد که چیز بدی نیست(!)
یادآور می‌شود روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز اواخر آذر 1389 در تحلیلی خاطرنشان کرده بود: اصلاح‌طلبان در ایران، جای شاه را برای انگلیس گرفته‌اند. دولت انگلستان در سال 2005 (1384) می‌خواست نامزد مورد نظر اصلاح‌طلبان برنده انتخابات ریاست جمهوری باشد هرچند که از عدم محبوبیت وی بین مردم مطلع بود. احمدی‌نژاد با موفقیت در سال 2005 به سمت ریاست‌جمهوری رسید. در این بین با عدم اقبال نامزد مطرح اصلاح‌طلبان و عدم محبوبیت وی در بین مردم، احمدی‌نژاد موفق شد اصلاح‌طلبانی را کنار بزند که تنها هشت سال وقتشان را بر مسائلی چون جامعه مدنی گذاشتند و توجه بسیار کمی را به مردم مبذول داشتند. در دور بعدی انتخابات نیز موسوی که امید زیادی به پیروزی وی به عنوان چهره مطرح اصلاحات می‌رفت بازنده انتخابات شد.
این روزنامه سپس با تاکید بر رویگردانی اکثریت مردم ایران از اصلاح‌طلبان می‌نویسد: آنچه که برای دیپلمات‌های غربی تعجب‌برانگیز بود تغییر حالت مردم ایران از روی آوردن به سوی اصولگرایان بود.
رولا خلف نویسنده این تحلیل با اشاره به وقایع پیش‌آمده درجریان انقلاب سال 57 و سقوط شاه می‌نویسد: برای انگلیس از سال 74 میلادی ایران رنگ و بویی دیگر داشت و متأسفانه سفیر وقت انگلیس در تهران قادر به پیش‌بینی سقوط شاه نگردید. بعد از آن بود که انگلیس متوجه خلأ کارشناسان خبره در امور ایران شد و بعدها طرح بکارگیری تحلیلگران ویژه ایران را گرفت. این درسی بود که از سقوط شاه برای انگلستان و دیگر کشورهای غربی گرفته شد. در سال‌های اخیر سفارت انگلیس با بکارگیری تحلیلگرانی ویژه چون «حسین رسام» سعی نمود خلأ کمبود اطلاعات را پر نماید هر چند که او نیز درجریان ناآرامی‌های انتخاباتی دستگیر شد.
