به گزارش مشرق به نقل از مهر، محققان MIT دريافته اند پروتئين "بامبوليتين" که مقادير زيادي از آن را مي توان در سم زنبور يافت، از قابليت رديابي تک مولکولهاي انفجاري نيترو-آروماتيک معطري مانند TNT برخوردارند. در صورتي که از اين مولکولها در حسگرهاي به کار رفته در فرودگاه ها استفاده شود، مي توان اين حسگرها را نسبت به آنچه اکنون هستند، براي رديابي مواد منفجره حساس تر ساخت.
محققان سطح داخلي نانوتيوبها را به اين پروتئين آغشته کردند و سپس آنها را در معرض جريان هوايي قرار دادند که از مجاورت مواد منفجره عبور داده شده اند. نانو لوله ها به صورت طبيعي از خود نور ساطع مي کنند و هنگامي که رايحه مواد منفجره از مجاورت آنها عبور مي کند، شدت تابش اين نور در اثر ترکيب پروتئين نيش زنبور و عوامل نيترو-آروماتيک تغيير مي کند.
با وجود اينکه امکان ديدن اين نور توسط چشم غير مسلح وجود ندارد، اين تغيير در پرتو نوري نانو لوله ها را مي توان با استفاده از ميکروسکوپهايي ويژه رديابي کرد. محققان با ترکيب کردن انواع مختلفي از نانولوله هاي کربني و پروتئين بامبوليتين توانستند انواع مختلفي از مواد منفجره را شناسايي کنند. از چنين سيستمي مي توان براي رديابي مولکولهايي که در هنگام تجزيه مواد منفجره اي مانند TNT به وجود مي آيند نيز استفاده کرد.
بر اساس گزارش بي بي سي، در حال حاضر حسگرهاي تجاري مواد منفجره ذرات باردار هوايي را با کمک طيف نگاري رديابي مي کنند و با وجود اينکه چنين سيستمهايي از مقاومت بالا و هزينه کمي برخوردارند، نمي توانند مواد منفجره را در سطح مولکولي رديابي کنند. در حاليکه حسگرهاي نيش زنبوري نه تنها مي توانند مواد منفجره را در مقياس مولکولي رديابي کنند، بلکه مي توانند در دماي اتاق يا فشار اتمسفر نيز به کار خود ادامه دهند.
