به گزارش مشرق به نقل از مهر، مجيد ابهري با اشاره به اينکه تنبلي مي تواند مبناي بسياري از آسيبهاي فرهنگي و اجتماعي باشد، افزود: بسياري از ناهنجاريهاي موجود در جامعه با تنبلي ارتباط مستقيم دارد.

وي با تاکيد براينکه بسياري از عادتهاي فرهنگي و صفات اجتماعي ما ريشه در تنبلي اجتماعي دارد گفت: بعد از اعراب و آفريقاييان، ايرانيها ضمن اينکه داراي ميزان تنبلي بالاتر از متوسط جهاني هستند، جايگاه سوم را به خود اختصاص داده اند.

به گفته وي، در اولين روز فروردين 88 مقام معظم رهبري از تنبلي اجتماعي به عنوان دشمن دروني ايرانيان نام برده و تاکيد کردند تنبلي، نشاط کار نداشتن، نااميدي، خودخواهي هاي افراطي، بدبين بودن به ديگران، بدبين بودن به آينده و نداشتن اعتماد به خود، بيماري است.

متخصص علوم رفتاري تاکيد کرد: در همين راستا در کشور ما فرهنگ يقه سفيدي پذيرفته شده يعني افراد درس مي خوانند تا کار نکنند و اگر کسي درس نخواند بايد کارکند يعني فرار کردن از کار و زحمت يک نوع زندگي است. اين خصايص اخلاقي منفي در جامعه به يکي از ويژگيهاي رفتاري ناپسند تبديل شده است.

ابهري خاطرنشان کرد: در گذشته هر کسي که کار مي کرد و بيشتر زحمت مي کشيد زرنگ قلمداد مي شد اما امروز بر عکس و مخالف اين مساله را مي توان در عدم تمايل به درس خواندن درمدارس و دانشگاهها و در کار اداري بعضي از کارمندان مشاهده کرد.

مشاور کميسيون اجتماعي مجلس گفت: ميزان بالاي تماشاي تلويزيون در ايران به جاي کتابخواني و تمايل زياد به استخدام در دستگاه دولتي ( پشت ميز نشيني)،همچنين عدم تمايل براي کسب تخصص و مهارت و کارآفريني و وجود تعطيلي فراوان سالانه ( بين التعطيلين) از جمله خصايص ديگر است.

به گفته وي، نهادهاي فرهنگي و پژوهشي بايد براي حل اين مشکل، پژوهشهايي درباره علل پايين بودن ميزان مشارکت اجتماعي، فرد گرايي افراطي، عدم مراعات حقوق شهروندي، تخلفات رانندگي، پايين بودن ميزان بهره وري، عدم اقبال به تحصيل، گسترش فعاليت شبکه اي و هرمي و تنبلي اجتماعي پژوهشهاي کنند تا بتوان به طور ريشه اي اين ناهنجاري را از بين برد.

اين آسيب شناس اجتماعي در مورد معيارهاي ارزيابي تنبلي فردي افزود: تقدير گرايي (هجوم به فالگيران ، رمالان و...) توجه افراطي به آينده، تمايل به کارهاي زودبازده و يک شبه، خود مداري، فرار از مسئوليت به دليل منافع فردي، احساس بي قدرتي، بي هنجاري معيارهاي مناسبي براي ارزيابي ميزان تنبلي فردي است.

وي به ارزيابي که در اين خصوص در تهران انجام شده اشاره کرد و گفت: در نمونه گيري ازميان 3 هزار و 328 نفر از جوانان مشخص شد که 45 درصد از جوانان دچار تنبلي فردي بودند.

ابهري تاکيد کرد: براساس اين تحقيق، استقبال نکردن از تحصيل به دليل کسب درآمد بيشتر و الگو قرار دادن دلالي به جاي فعاليت مولد و کارآفرين نمونه بارز گسترش اين رفتار در جامعه ما است.

اين استاد دانشگاه گفت: براي پيشگيري و درمان اين موضوع پيشنهاد مي شود موسسات فرهنگي و علمي در زمينه هاي تنبلي فردي و اجتماعي و يافتن راه حل و درمان آنها طرحهاي پژوهشي اجرا کنند تا از افزايش و گسترش آن جلوگيري شود.