به گزارش مشرق، کاپیتان موسوی دوست نزدیک امیر قلعه نویی پس از خرید باشگاه صبا ترجیح داد علی دایی را سرمربی تیمش بگذارد تا سوال های زیادی پیش بیاید؛ اینکه چرا او سرمربی سابق استقلال را به این تیم نبرده است. اما ساعتی پس از این انتخاب مالک جدید هتل داریوش در رستوران امیر قلعه نویی بود و برای او از آینده تیمش می گفت. از اینکه چرا تصمیم گرفته وارد فوتبال شود.
قلعه نویی تقریبا قبل از همه می دانست که موسوی می خواهد تیمداری کند. البته مربی فصل قبل استقلالی ها انتظار داشت او برای خرید استقلال پا پیش بگذارد و امیر چون سرداری فاتح در استقلال بماند. ولی دوست صمیمی اش چنین تصمیمی نداشت. مالک این ایرلاین که تقریبا تمام دارایی های ثابت را در کیش خریده و با پارک دلفین ها و هتل داریوش و کلی سرمایه گذاری دیگر در بخش گردشگری می خواهد به قطب بزرگی در گردشگری ایران تبدیل شود، دوست نداشت وارد تیمداری کلان شود و یک تیم کم سر و صدا را به هر چیزی ترجیح می داد. قلعه نویی اما امسال می خواست تیمی داشته باشد که مدعی باشد. امیر بعد از دو فصل ناکامی به دنبال تجربه ای است که دوباره اسمش را سر زبان ها بیاندازد.
او در مذاکرات اولیه با موسوی شنیده بود که مالک جدید صبا به دنبال هزینه کردن حدود 5 میلیارد تومان برای تیمداری است. رقمی که با محاسبات قلعه نویی نمی توانست این تیم را به رسیدن به جمع مدعیان کمک کند. به همین دلیل مذاکراتش را با ملوان جدی تر پیگیری کرد. اینکه مالک ملوان 10 میلیارد تومان برای تیمداری، چک بانکی تضمین شده به انزلی چی ها داده بود.
قلعه نویی اعتقاد داشت پتانسیل ملوان برای این فصل بهتر از صباست. اگرچه آنها به سختی در لیگ مانده بودند اما ترکیب بازیکنانی که داشتند برای قلعه نویی و سبک تیمداری اش بیشتر می خورد. اضافه شدن آرش افشین، حسین ماهینی، امیرحسین فشنگچی و داشتن بازیکنانی چون رافخایی، مازیار زارع، پژمان نوری، کنعانی، پورقاز و نزهتی خیال قلعه نویی را بیشتر از تیم جوان ملوان آسوده می کرد. او البته می خواست چند نفر از بازیکنان مورد علاقه خودش را هم به انزلی ببرد و تیمی بسازد که خیلی سریع به تیمی مدعی بدل شود.
این ها همه با 5 میلیارد تومانی که قرار بود در صبا برای تیمداری در اختیارش باشد، قابل قیاس نباشند و او به موسوی بگوید نه. اگرچه مالک جدید صبا وقتی پنجشنبه شب با قلعه نویی نشسته بود و از آینده تیمداری اش سخن می گفت، تاکید داشت مبلغ مورد نظرش برای تیمداری را دو برابر کرده و به دایی 10 میلیارد تومان بودجه داده تا تیمی خوب ببندد! خبری که قطعا قلعه نویی را با این پارادکس روبرو می کند؛ آیا ریسک کار کردن در انزلی، با آنهمه هوادار عاشق فوتبال بیشتر از مربیگری در قم نیست؟
قلعه نویی تقریبا قبل از همه می دانست که موسوی می خواهد تیمداری کند. البته مربی فصل قبل استقلالی ها انتظار داشت او برای خرید استقلال پا پیش بگذارد و امیر چون سرداری فاتح در استقلال بماند. ولی دوست صمیمی اش چنین تصمیمی نداشت. مالک این ایرلاین که تقریبا تمام دارایی های ثابت را در کیش خریده و با پارک دلفین ها و هتل داریوش و کلی سرمایه گذاری دیگر در بخش گردشگری می خواهد به قطب بزرگی در گردشگری ایران تبدیل شود، دوست نداشت وارد تیمداری کلان شود و یک تیم کم سر و صدا را به هر چیزی ترجیح می داد. قلعه نویی اما امسال می خواست تیمی داشته باشد که مدعی باشد. امیر بعد از دو فصل ناکامی به دنبال تجربه ای است که دوباره اسمش را سر زبان ها بیاندازد.
او در مذاکرات اولیه با موسوی شنیده بود که مالک جدید صبا به دنبال هزینه کردن حدود 5 میلیارد تومان برای تیمداری است. رقمی که با محاسبات قلعه نویی نمی توانست این تیم را به رسیدن به جمع مدعیان کمک کند. به همین دلیل مذاکراتش را با ملوان جدی تر پیگیری کرد. اینکه مالک ملوان 10 میلیارد تومان برای تیمداری، چک بانکی تضمین شده به انزلی چی ها داده بود.
قلعه نویی اعتقاد داشت پتانسیل ملوان برای این فصل بهتر از صباست. اگرچه آنها به سختی در لیگ مانده بودند اما ترکیب بازیکنانی که داشتند برای قلعه نویی و سبک تیمداری اش بیشتر می خورد. اضافه شدن آرش افشین، حسین ماهینی، امیرحسین فشنگچی و داشتن بازیکنانی چون رافخایی، مازیار زارع، پژمان نوری، کنعانی، پورقاز و نزهتی خیال قلعه نویی را بیشتر از تیم جوان ملوان آسوده می کرد. او البته می خواست چند نفر از بازیکنان مورد علاقه خودش را هم به انزلی ببرد و تیمی بسازد که خیلی سریع به تیمی مدعی بدل شود.
این ها همه با 5 میلیارد تومانی که قرار بود در صبا برای تیمداری در اختیارش باشد، قابل قیاس نباشند و او به موسوی بگوید نه. اگرچه مالک جدید صبا وقتی پنجشنبه شب با قلعه نویی نشسته بود و از آینده تیمداری اش سخن می گفت، تاکید داشت مبلغ مورد نظرش برای تیمداری را دو برابر کرده و به دایی 10 میلیارد تومان بودجه داده تا تیمی خوب ببندد! خبری که قطعا قلعه نویی را با این پارادکس روبرو می کند؛ آیا ریسک کار کردن در انزلی، با آنهمه هوادار عاشق فوتبال بیشتر از مربیگری در قم نیست؟
