به گزارش مشرق، الف نوشت، ديروز در ميان ده هزارنفري که به آزادي رفته بودند، دو اقليت، با حداکثر تفاوت در ظاهر و انگيزه و دغدغه، قابل تمييز بود.
اقليتي دانشجو و اقليتي ليدر.
اقليت دانشجو به انگيزه حمايت از مردم مظلوم بحرين به آزادي رفته بودند تا صداي حمايت از اين شيعيان مظلوم را به گوش جهان برسانند شيعياني که دو ماه است به شديدترين وجه سرکوب ميشوند و اخبار وحشيگريهاي نظاميان سعودي و آل خليفه عليه آنها در هيچ رسانه بين المللي منتشر نميشود.
اقليت دوم، افرادي بودند که از باشگاه پرسپوليس پول و خط ميگيرند تا تماشاگران (اکثريت حاضر) چه شعاري بدهند، عليه چه کسي و چه چيزي شعار بدهند يا ندهند.
اقليت دانشجو قصد داشت ضمن حمايت از پرسپوليس و نماينده ايران، صداي مظلوميت مردم بحرين را از طريق تلويزيون به گوش و چشم مردم عربستان و ديگر مسلمانان منطقه برساند.
اقليت ليدر تحت امر مديران پرسپوليس، با شعار «فوتبال را سياسي نکنيد»، عليه اقليت دانشجو موضع گرفتند و نيروي انتظامي هم دانشجويان را محاصره و سرکوب و مضروب و خفه کرد.
جداً خواست مديران و ليدرهاي پرسپوليس اين است که فوتبال سياسي نشود؟
اگر فوتبال سياسي نبود، آيا بازهم حبيب کاشاني مدير عامل پرسپوليس بود و باشگاه چنين ترکيبي از هيات مديره را داشت؟
مهمترين مشخصه و امتياز پرسپوليس، مردمي بودنش است.
مردم ايران، يعني اکثريت قشر متوسط و پايين شهر و شهرستاني ها و روستايي ها که نوع دوست، مسلمان، مهربان، با عاطفه و احساسي هستند نه آن کساني که بنز 200ميليوني سوار مي شوند و در رستورانهاي 5 ستاره غذا ميخورند.
اين سياستمداران و فوتباليستهاي تازه به دوران رسيده که پول، هويتشان را ضايع کرده، مالک پرسپوليس نيستند. مالک پرسپوليس همين مردمي هستند که سالي يکبار هم پايشان به هتل و رستوران باز نميشود. با کم و نداري خود ميسازند اما مهربان و بسيار عاطفي هستند.
چه فاصله عميقي است ميان زندگي و دغدغههاي مردم عادي و مالکان واقعي پرسپوليس با روحيات و دغدغههاي مديران و مسوولان فعلي پرسپوليس.
چه فاصله عميقي است ميان دغدغه ها و انگيزههاي دانشجويان با غيرت و مظلومي که ديروز در آزادي کتک خوردند با ليدرهاي گردن کلفت و مواجب بگيري که منويات مديران پرسپوليس را اجرا کردند.
آقاياني که از برکت رفاقت با رئيس جمهور به هيات مديره پرسپوليس منصوب شده ايد و حالا مي گوييد فوتبال سياسي نيست! فراموش نکنيد که دل مردم متدين ايران از سرکوب مظلومانه بحريني ها بدست سعودي ها مجروح است. براي مردم ايران، فوتبال و سياست و دين و اجتماع و اقتصاد همه در هم آميخته است. اين شما هستيد که فوتبال را سياسي کرده ايد. از نظر مردم ايران، حمايت از مظلومان بحرين، با فوتبال و ديانت و زندگي اجتماعي، پيوندي عميق خورده است.
مديران تازه به دوران رسيده پرسپوليس! اگر براي شما فوتبال يعني سفر خارجي و ماشين گران قيمت و هتل و رستوران وي آي پي و پاداش چند ده ميليوني آخر سال؛ از نظر مردم ايران، فوتبال يعني غيرت، صميميت، صفا، احساسات، اشک، شادي، همدردي، همبستگي ملي، نوع دوستي، زمين خاکي و فوتبال. اين شماييد که فوتبال را سياسي مي کنيد نه مالکان اصلي پرسپوليس.
اگر غيرت شما آنقدر نم کشيده که سعودي ها شما را در فرودگاه هايشان چند ساعت معطل مي کنند اما شما جرات نداريد در تهران حرکتي کنيد که به قباي عربهاي شکم گنده بر بخورد، پرسپوليسي نيستيد. اولين مشخصه پرسپوليسي بودن مردمي و با غيرت بودن است. پرسپوليس مال مردم ايرن است و در فرهنگ مردم ايران، غيرت، مردانگي، صميميت، نوع دوستي و پهلوان منشي، حرف اول را مي زند.
آقايان هيات مديره و مسوولان پرسپوليس! اين باشگاه مال مردم ايران است. مردم سرمايه اصلي پرسپوليس هستند. پول و شهرت و هتل و رستوران 5 ستاره و سفرهاي پي در پي خارجي و وي آي پي، مال خودتان ولي هويت مردمي پرسپوليس را از اين باشگاه نگيريد.
پرسپوليس باشگاه مرفهين بيدرد نيست، باشگاه مردم ايران است.
کد خبر 44096
تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۱۵:۳۷
- ۱ نظر
- چاپ
آقاياني که از برکت رفاقت با رئيس جمهور به هيات مديره پرسپوليس منصوب شده ايد و حالا مي گوييد فوتبال سياسي نيست! فراموش نکنيد که دل مردم متدين ايران از سرکوب مظلومانه بحريني ها بدست سعودي ها مجروح است.