به گزارش مشرق، پايگاه اينترنتي روزنامه الخليج امارات در مقاله اي به قلم سعد محيو نوشت خبرهاي چندان رضايتبخشي از امريکا نمي رسد . گزارشها نشان ميدهد اوضاع در زمينه رشد ، مصرف ، جميعت و صنعت منفي و بدبينانه است . در ماه ژوئن يکصد و سي و يک هزار امريکايي شغل خود را از دست دادند و سه مميز نه ميليون نفر از کارگران جديد به خيل بيکاران پيوستند که مجموع انها به هشت مميز پنچ ميليون نفر رسيده است . عجيبتر انکه در اين کشور بزرگ که به قدرت نخست اقتصاديش در جهان مي بالد و توليد ناخالص ملي اش بيش از چهارده تريليارد دلاراست، ايالتهايش در تاريکي فرو رفته است ، زيرساختهاي ان در حال تحليل رفتن است و برنامه اموزشي اش رو به تنزل است .
کاهش در خدمات عمومي محصول سه دهه ريگانيسم بود که تقريبا نقش دولت را در جامعه واقتصاد حذف کرد و دست بازار را بازگذاشت تا به نفع بخش خصوصي فساد ايجاد کند .براين اساس ماليات طبقه ثروتمند به حداقل کاهش يافت و به همراه ان پول لازم براي حفاظت و نگهداري زيرساختها و گسترش اموزش عمومي کاهش يافت. اين سياستها سبب افزايش شکاف طبقاتي در امريکا شد.
براساس امار فوربس ، سرمايه چهار صد فرد امريکايي معادل سرمايه يکصد و پنجاه ميليون امريکايي از ميان طبقه کارگري و متوسط است. اين در حالي است که هنوز اقشار گسترده اي از امريکائيها از وضع بد حمايتهاي درماني رنج مي برند با اينکه اوباما تلاشهايي در اين زمينه به عمل اورده است .
بيش از يک تريليارد دلار در سال براي نيروهاي مسلح هزينه مي شود .
پولهاي هنگفتي صرف طرحهاي حفظ امپراتوري امريکا در جهان مي شود. شاخص خوشبختي (happy planet index) نشان ميدهد امريکا که نخستين الگوي سرمايه داري در جهان است در ميان يکصد و چهل و سه کشور در رتبه يکصد و چهارده از نظر احساس مردم به خوشبختي ، قرار دارد.
اکنون بايد گفت عکس ان درست است بلوغ سرمايه داري تنش ، بيماريهاي قلبي ، احساسات افسردگي و هدر رفتن انرژيها را در پي دارد.
همين امر سبب شد البرت اينشتين بگويد " من فلج شدن توانائيهاي افراد را خطرناکترين بدي سرمايه داري مي دانم ". با چنين چهره اي از بديها چرا سرمايه داري امريکا سلطه اش را بر امريکائيها تحميل کرده است و اين سلطه تا چه زماني ادامه خواهد داشت .