به گزارش مشرق، سيروس تسليمي تهيه‌کننده و پخش کننده سينما درباره توليد آثار سخيف در شبکه نمايش ويدئويي و ضرري که اين توليدات به سينماي ايران وارد مي‌کند به مهر گفت: توليد آثارضعيفي که در شبکه نمايش خانگي توليد مي شود اولين ضرر را به خود رسانه‌هاي ويدئويي وارد مي‌کند.
وي ادامه داد: متاسفانه در يک پروسه يک ساله شبکه نمايش خانگي اقدام به توليد فيلم‌هايي ويدئويي کرد که بيشتر آنها آثاري ضعيف و با کيفيت بسيار سخيف بودند. مسئولان شبکه نمايش خانگي به جاي خريداري محصولات خارجي براي کمتر شدن هزينه و با حدود يک سوم بودجه خريد آثار خارجي، نمونه‌هاي ايراني بي کيفيتي را توليد کردند. مخاطبان ابتدا اين محصولات را به دليل ارزان بودن خريداري کردند اما بعد از مدتي چون به محتوياي اين محصولات پي بردند فروش اين آثار کاهش پيدا کرد.
تسليمي افزود: متاسفانه از آنجاکه توضيح درستي درباره اين توليدات وجود نداشت مخاطبان به تصور اينکه اين محصولات آثار سينمايي هستند از خريد محصولات سينمايي که به شبکه نمايش خانگي راه مي يافتند نيز پرهيز کردند. بنابراين توليد اين محصولات هم به ضرر سينماي ايران و همه به ضرر شبکه نمايش خانگي بوده است. بعضي از اين محصولات از ضعف شرم‌آوري برخوردار بودند.
وي خاطرنشان کرد: متاسفانه اين آثار ويدئويي نه تهيه‌کننده و نه کارگردان حرفه‌اي داشته‌اند و بازار سينماي ايران را به شدت تحت تاثير قرار دادند. با توليد اين آثار اعتماد مردم نسبت به ژانر کمدي از ميان رفته است. در گذشته سينماي بدنه چراغ سينماي ايران را روشن نگاه مي داشت اما اين توليدات به همراه آثار سينمايي که در همين سطح وجود دارند باعث استفاده نادرست از بازيگران اين ژانر و استقبال نکردن مخاطبان از اين نوع سينما شده است.
تسليمي درباره راه‌کاري براي حضور فيلم‌هايي که راه به اکران عمومي پيدا نمي‌کنند به شبکه نمايش خانگي گفت: اگر اين اتفاق بيفتد بسيار مناسب است. اما زماني که تبليغي باي اين نوع فيلم ها صورت نگيرد و مخاطب هم از قبل اطلاعي درباره اين آثار نداشته باشد شبکه نمايش خانگي هم مجبور است اين محصولات را ارزان خريداري کند.
وي ادامه داد: متاسفانه چون مخاطبان اطلاع درستي از اين آثار ندارند اين توليدات از پخش محدودي برخوردار مي‌شوند. معتقدم که ابتدا بايد اين آثار معرفي و تبليغ شوند سپس به فروش برسند. البته اين اقدام براي اين نوع محصولات بسيار مثمر ثمر بوده و بهتر از در انبار ماندن است. اميدوارم برنامه اي براي معرفي اين آثاردر يک مجموعه مشخص طراحي شود تا علاقمندان بتوانند اين فيلم ها را بعد از سال‌ها ببينند.
