به گزارش مشرق، کشورهاي غربي با توجه به آسيب پذيري هايي که در زمينه امنيت سايبري دارند و اين موضوع روز به روز خود را بيشتر بروز مي دهد؛ اين نياز را به شدت احساس مي کنند که بايد قوانيني جهان شمول براي جنگ سايبري وضع شود. بيبيسي انگليسي در مقالهاي در مورد قواعد جنگ سايبري به قلم "سوزان وات" (Susan Watts) مينويسد:
کارشناسان روسيه و آمريکا در يک کنفرانس امنيتي به رهبران جهان اعلام مي کنند که براي جلوگيري از خطرات سلاحهاي سايبري، جهان به قوانين و التزامهايي در زمينه جنگ سايبري نياز دارد.
طرح سايبري به طور اختصاصي توسط "نيوزنايت" (Newsnight)، از موسسه بانفوذ "ايستوست" (East west) در نيويورک مطرح شده و تحت عنوان "اجراي کنوانسيونهاي ژنو و لاهه در زمينه فضاي سايبري" توصيف ميشود.
امنيت سايبري امسال براي اولين بار در دستور کار کنفرانس ساليانه مونيخ قرار گرفت. در اين اجلاس، "ديويد کامرون" نخست وزير انگليس ، "آنجلا مرکل" صدراعظم آلمان، و "هيلاري کلينتون" و "سرگئي لاوروف" وزراي امور خارجه آمريکا و روسيه حضور يافتند.
منطق پشت اين حرکت اين است که در دنياي درهم آميخته مجازي ممکن است نياز باشد که از مناطق ارائه دهنده تسهيلات و خدمات نظير بيمارستانها و مدارس، حفاظت گردد.
پيشنويس اين طرح همچنين خواستار بازتعريف مفهوم "دولت- ملت"، با قلمروها و بازيگران جديد در فضاي مجازي و فراتر از دولتها، نظير شرکتهاي چندمليتي، NGOها و شهروندان مي باشد.
اين طرح همچنين بيان ميکند که ابهاماتي که در مورد جنگ سايبري وجود دارد، باعث به تاخير افتادن سياست بينالمللي در مقابله با آن است و اينکه شايد ايدههاي "جنگ" يا "صلح" براي عصر اينترنت، که جهان ميتواند خود را در حالت سومي غير از جنگ يا صلح قرار دهد، بسيار ساده و پيش پا افتاده باشد.
خطر حملات بدون تشخيص هدف!
سوزان وات در ادامه مقاله خود در بي بي سي نوشت: تيم روسي-آمريکايي متذکر ميشوند که تشخيص تفاوت بين اهداف شخصي و نظامي در فضاي مجازي بسيار سخت است و ممکن است به علائم محافظت شده و کاملا آشکار و محسوس نياز داشته باشد.
آنها ميگويند که سلاحهاي سايبري نه ويژگيهاي سلاحهاي قديمي را دارند و نه مشمول قوانين فعلي جنگي ميشوند: "سلاحهاي سايبري ميتوانند در يک چشم به هم زدن از راه رسيده (ويروسهايي که به سرعت تکثير و منتشر ميشوند) و در حاليکه فاقد قدرت تشخيص اهداف هستند، حمله کنند".
منابع موثق مرتبط با دولت انگليس ميگويند که آنها نيازي به يک معاهده بينالمللي جديد براي فضاي سايبري نميبينند، ولي قبول دارند که مسائلي در اين زمينه مورد بحث قرار بگيرند.
طبيعت فضاي سايبري و اينکه ميتوان به سادگي در اين فضا ناشناس ماند و از پروکسيها (فيلتر شکن) استفاده کرد، توصيف و شناسايي اين نوع حملهها را بسيار دشوار ميسازد. اين مسائل اين سوال را به وجود ميآورد که: "با چه قدرتي لازم است که يک دولت به يک حمله سايبري پاسخ دهد در حاليکه شما حتي نميدانيد اين حمله از ناحيه چه کسي است، يا در چه مکاني برنامهريزي شده و يا هدف از اين حمله چه بوده است؟ در شرايط نظامي کلاسيک و متعارف پاسخ به اين سوالات آسان است ولي در دنياي مجازي اينچنين نيست.
"جان بومگارنر" (John Bumgarner) مدير تحقيقاتي در زمينه تکنولوژي امنيتي در واحد پيامدهاي سايبري آمريکا، در صحبتي با "نيوزنايت" در مورد انواع تهديداتي که در اين زمينه وجود دارد ميگويد: " تکنولوژيهاي مخفيانهاي ميتواند در سيستمهاي کامپيوتري کار گذاشته و اجرا شوند به طوريکه شما اصلا متوجه آن نشويد."
او ميگويد بعضي ظرفيتهايي که در حال حاضر وجود دارند عبارتند از: کار انداختن شبکههاي برق، ايجاد اختلال در منابع ذخيره آب و سيستمهاي توليدي در صنايع.
جنگ سايبري منبع درآمدي براي شرکت هاي امنيتي و نظامي
سوزان وات در ادامه با اشاره به اينکه جنگ هاي سايبري به منبع درآمدي براي شرکت هاي امنيتي و نظامي تبديل شده اند؛ نوشت: بعضي معتقدند که با اين همه جار و جنجال که در مورد جنگ سايبري راه انداخته شده، براي کمپانيهاي دفاعي که به دنبال راههاي جديدي براي پول درآوردن ميباشند، مفيد است.
با اين همه، تقريبا هر روز گزارشهايي در مورد پيشامدهاي سايبري ميرسد. اخيرا بازار بورس در انگليس و ايالات متحده، بعد از اينکه متوجه شدند که مورد حملات نافرجام سايبري قرار گرفتهاند از سرويسهاي امنيتي تقاضاي کمک کردند.
پروفسور "پيتر سامر" (Peter Sommer) از مدرسه اقتصاد لندن که اخيرا گزارشي را در مورد امنيت سايبري براي سازمان توسعه و همکاري اقتصادي (OECD) نوشته است ميگويد: "اين مساله واقعا اهميت دارد ولي، در مورد آن اغراق و جار و جنجال نيز زياد شده است.
با در نظر گرفتن نقش کمپانيهاي بزرگ نظامي، اين کاملا قابل تشخيص است که آنها متوجه شدهاند که ديگر فروختن سلاحهاي بزرگ و سنگين که براي جنگ با شورشيان کاربرد دارند بسيار سخت ميباشد و به عبارتي بازار اين نوع سلاحها کساد شده است.
بنابراين به ناچار آنها دنبال مناطق جديدي براي فروش محصولات خود ميگردند و يک ناحيه بديهي براي فروش محصولاتشان، بر طبق نظر خودشان، محيط مجازي و مساله جنگ سايبري ميباشد."
يکي از افراد کاملا وابسته به يکي از منابع موثق وابسته به دولت آمريکا، رابطه ما با فضاي سايبري را با صراحت اينگونه شرح ميدهد که، امنيت در فضاي مجازي براي امنيت ملي، آسايش و رفاه ما ضروري است: "بدون آن ما نميتوانيم اقتصادي را که خواهان آن هستيم، داشته باشيم."
دولت انگليس نيز معتقد است که اين مساله براي حفظ ارزشها مانند دموکراسي،حياتي ميباشد.
تشخيص زمان حمله سايبري توسط مرکز جديد عمليات امنيت سايبري انگليس
سوزان وات در پايان مقاله خود نوشت: بنابراين دولت در حال پياده سازي پروژه بلند پروازانهاي است که گفتگويي جديد بين کمپانيهاي تجاري و دولت ميباشد، به طوري که هردو طرف سود متقابل داشته باشند.
با اينهمه، حدود 80 درصد از تاسيسات زيربنايي حساس ما، توسط بخش خصوصي ساخته شده و در تملک آن است. به عبارتي اگر شما تنها گرههاي زيردريايي فيبرنوري را که بالاي 90 درصد از ترافيک اينترنتي ما را منتقل ميکند، به حساب بياوريد، متوجه ميشويد که حتي اين مجراي انتقال در معرض آسيبهاي فيزيکي ناشي از حملات تروريستي ميباشد.
هدف نهايي در مرکز جديد عمليات امنيت سايبري در GCHQ، آژانس اطلاعات الکترونيک انگلستان در "چلتنهام" (Cheltenham)"، تبادل آزاد و مداوم اطلاعات از کمپانيها در مورد زمان و چگونگي حملات سايبري به کامپيوترهاي آنها ميباشد.
اين مساله در مورد حملات سايبري که ميتواند تاسيسات زيربنايي حساس را هدف قرار دهد، اعلام خطري به دولت ميباشد.
اين مساله فعلا در مورد شرکتهاي آب و انرژي پياده ميشود، ولي در آينده به بخشهاي ديگر مانند شرکتهاي توزيع غذا، اداره امور مالي و شرکتهاي حمل و نقل نيز گسترش پيدا خواهد کرد.
اختصاص يک کمک عظيم و قابل ملاحظه به ميزان 650 ميليون يورو در جهت ايجاد امنيت سايبري در دست بررسي است.