حجت‌الاسلام هاشمی‌رفسنجانی امروز صبح در همایش بانوی انقلاب در سالن اجلاس سران به روایت آنچه از منظر ایشان «ظلم» تلقی میشود، پرداخت که با این سخنان بار دیگر فضای افکار عمومی را از مطالبه واکنش حداکثری دولت یازدهم به رفتارهای ضد اسلامی و ضد انسانی سعودی‌ها منحرف سازد.
بار دیگر حجت‌الاسلام هاشمی‌رفسنجانی در اظهارات اخیر خود به نحوی وارونه به
تحلیل فضای سیاسی کشور پرداختند؛ ایشان اظهار داشتند «رهبری در زمان
انتخابات (92) با صراحت گفتند رأی مردم حقالناس است. این به این معناست که اگر
کسی حقی بر گردن کسی داشته باشد این حق ساقط نمی‌شود و خدا هم نمی‌بخشد چون خدا
عادل است پس چطور به خودمان حق می‌دهیم آن کسی که مردم می‌خواهند وارد شود (رأی
بیاورد) نگذاریم بیاید و آن کسی که مردم نمی‌خواهند را مسلط کنیم؟ این حقالناس
(رأی مردم) بزرگ‌ترین ظلم و منکر است»[1]
این سخنان از سوی رییس مجمع تشخیص مصلحت درحالی بیان میشود که گویا ایشان مقطع زمانی انتخابات 1388 را از حافظه تاریخی خود پاک کرده‌اند و تمایلی به اظهار نظر پیرامون آن ندارند. در حالی‌که فتنه‌گران و حامیانشان در سال 88 به تعبیر رهبر معظم انقلاب با تهمت تقلب ظلم بزرگی به نظام کردند و ایشان امیدوار کردن دشمنان، تمکین نکردن به رأی مردم و ضربه به نظام اسلامی از درون از جمله گناهان صورت گرفته توسط فتنه‌گران دانستند.
· فتنه 88، تعدی به حق الناس
اولین تعدی به حق الناس با رمز آشوب «تقلب» در کارزار انتخابات در سال 1388 رقم خورد؛ پس از اعلام نتایج در انتخابات ریاست‌جمهوری دهم، در برخی از خیابان‌های تهران شاهد حضور افرادی بودیم که در اثر سخنان سران فتنه و حامیان سیاسی آنان و «سکوت» برخی از خواص، ذهنیت تقلب در اذهان آن شکل گرفته بود و پس از روشنگری‌های رهبرمعظم انقلاب و رسانه‌های جبهه انقلاب اسلامی بسیار از افراد متقاعد شدند و تعداد معدودی از فتنه‌گران همچنان اصرار به ایجاد آشوب در مناطق مختلف را داشتند.
حال این سؤال پیش می‌آید که الگوی رفتاری حجت‌الاسلام هاشمی‌رفسنجانی و خانواده ایشان در قبال این تعدی آشکار چگونه بوده است؟
هاشمی رفسنجانی در 19 خرداد 1388 در نامه‌ای بدون سلام به رهبر معظم انقلاب خبر از «آتش در جریان انتخابات و پس از آن» دادند[2] و اولین گام را برای ایجاد آشوب فراهم ساختند و پس از رفتارهای آشوب آمیز در سطح شهر تهران ایشان «سکوت» را بر دفاع از رأی مردم و حقالناس ترجیح دادند و همچنین ایشان در نماز جمعه 26 تیرماه 1388 شورای نگهبان را به عمل نکردن به وظیفه خود در روند انتخابات متهم ساخت و شرایط را بحرانی معرفی و با ابراز تردید نسبت به انتخابات گفت: «این انتخابات اگر مشکلاتی در آن پیش نمی‌آمد ما در 30 سالگی انقلاب بهترین گام را در جهت تحقق جمهوری اسلامی بر می‌داشتیم. من نمی‌گویم که این اتفاق نیفتاده است، اما ما از اواخر دوران تبلیغات دچار تردید شدیم. افرادی تردید کردند، تبلیغات نادرست و عمل نادرست صدا و سیما باعث شد، بذر تردید در دل مردم به وجود بیاید که مثل خوره به جان ما افتاده است» اما در روزهای مهم منتهی به انتخابات و پس از آن بذر «تردیدها» از سوی خانواده آقای هاشمی و دیگر افراد حامی فتنه بر افکار عمومی پاشیده شد؛ عفت مرعشی در گفت‌وگوی اخیر خود با روزنامه آرمان‌امروز آشنایی مردم با وی را در دو حادثه می‌داند که یکی از آن «حوادث تلخ بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۸۸ که جملاتی از من در رسانه‌ها انتشار یافت و بهانه‌ای برای تخریب همسر و فرزندانم توسط تندروها شد.»[3] وی در آن مقطع زمانی اظهار داشته بود«اگر «تقلب» کردند، بریزند تو خیابون‌ها!»[4] عفت مرعشی حتی با پس از گذشته چندسال در حاشیه نخستین جلسه رسیدگی به اتهامات فرزندش مهدی هاشمی اظهار داشت «انتخاباتی وجود ندارد، مگر برای این‌ها کاری دارد که رأی‌ها را عوض کنند.»[5]
· پاسخ به رفتارهای متناقض‌نما
در طول حیات پربرکت جمهوری اسلامی ایران همواره رأی مردم در انتخابات از اهمیت بسیار مهمی برخوردار بوده است و خدشه به نظر مردم به عنوان «حق الناس» هیچ‌گانه پذیرفته نبوده است. به نظر می‌رسد، حجت‌الاسلام هاشمی رفسنجانی به جای آن‌که رأی مردم را به مثابه «حقالناس» محدود به انتخابات 92 بدانند به پاسخ چرایی «سکوت» خود برابر هجمه به «حقالناس» در سال 1388 پاسخ بدهند و به جای آن‌که منتقدان سیاستهای دولت را روزی همصدا با اسرائیل و روزی اذیت‌کننده امام خمینی (ره) تلقی نمایند به مروری بر رفتارهای هم‌گرایانه فتنه‌گران در سال 88 و سکوت برابر ظلم ایشان و همفکرانشان نسبت دروغ به نظام اسلامی، بپردازد.
از سوی دیگر، استفاده از ادبیات سخیف جریان مردود 88 توسط رییس سابق و عضو فعلی مجلس خبرگان نه تنها سبب افت جایگاه وی در افکار عمومی و نخبگان میشود، بلکه تصور میشود هاشمی رفسنجانی تبدیل به مهره‌ای در دستان فتنه‌گران و مدعیان جمهوریت شده است.
