به گزارش وبلاگستان مشرق، حامد طالبي در مطلب اخير وبلاگ "خبرنگار مسلمان" نوشت: اکثريت مردم مهربان شيراز مردمي مذهبي و اهل بصيرت هستند و نشان اين موضوع رو در جلسات چندين هزار نفري رهپويان وصال و هيات هاي مذهبي و فعاليت هاي فرهنگي اونها ميشه ديد؛ اما خاطره اي دارم از ايام فاطميه سال 89 که در شيراز مشغول به کار بودم.
يکي از دوستان هياتي برايم تعريف مي کرد که هنوز هم هستند کساني در شيراز که نه تنها آمدن و رفتن ايام فاطميه رو متوجه نميشن بلکه بعضي ها مراسم عروسيشون دقيقا متقارن با ايام فاطميه يا شب شهادت حضرت زهرا (س) در باغ هاي شيراز برگزار ميشه.
براي همين يک گروه مذهبي چند ساليه که ابتکار جالبي توي شيراز انجام ميده.
تعدادي از دوستان ارزشي در سالهاي اخير در ايام فاطميه تلاش زيادي مي کنن که فضاي شهر در ايام فاطميه رنگ عزاي حضرت زهرا (س) داشته باشه، خصوصا در مناطق مرفه نشيني که هيچ ارزشي جز عيش و نوش خودشون براشون اهميت نداره و همه ارزشهاي جامعه رو به شيوه خودشون به سخره مي گيرند.
اين دوستان هر سال آرايشگرهاي زن رو در يک مراسم دور هم جمع مي کنن و با صحبت هايي که باهاشون انجام ميدن، اونها رو متقاعد مي کنن که در سه شب اصلي شهادت بي بي دو عالم حضرت زهراي مرضيه (س) عروس خانوم هايي که چنين ايامي رو براي عروسيشون انتخاب کردن، براي آرايش عروسي پذيرش نکنن؛ ضمن اينکه حتي آرايشگرها هم در حاکم کردن فضاي ايام شهادت حضرت مشارکت مي کنن و هرکدوم با اسم خودشون بنرهاي تسليت ايام شهادت رو در نزديکي محل کارشون نصب مي کنن.
اين حرکت مبتکرانه و اثرگذار چند ساليه که در شيراز اجرا ميشه و الحمدلله اثر هم داشته اما چون در يک شهرستان انجم شده و دور از پايتخت بوده، چندان در رسانه ها اين کار با ارزش معرفي نشده.
يکي ديگه از دوستان شيرازي ام تعريف مي کرد که در ايام فاطميه چند سال پيش جلوي درب يکي از مجتمع هاي تجاري ايستگاه صلواتي برپا کرده بودن و شربت صلواتي توزيع مي کردن. مي گفت يکي از خانم ها با سر و وضع نامناسب که مشتري همين مجتمع بود اومد و يک ليوان شربت بهش داديم، ديديم پول درآورد و داد به اوني که بهش شربت داده بود، فکر کرديم اين پول رو براي نذر يا کمک به کار بچه ها داره ميده، ازش پرسيديم اين پول برا چيه، خانومه گفت: "مگه شما هموني نبودي که ديشب اينجا ذرت مي فروختي؟" ؛ خانومه نه تنها متوجه ايام فاطميه نبود بلکه اصلا فلسفه کاري به نام "ايستگاه صلواتي" در چنين مناسبت هايي رو نمي دونست!
به هر حال در بعضي شهرها بچه هاي مذهبي و ارزشي براي انجام کارهاي بزرگشون در اين ايام خيلي غريبن. پارسال که اونجا بودم از اختيارات خودم استفاده کردم و سعي کردم در حد ارتباطاتم کمک هايي بهشون داشته باشم ولي خيلي از مديران رو هم ديدم که ميليون ميليون براي کارهاي بيهوده و تشريفاتيشون خرج مي کنن ولي حاضر نيستن کمکي هرچند کوچک به اين بچه ها داشته باشن ...
کاش امسال مي تونستم در ايام فاطميه پيش اونا باشم و پا به پاي اونا در اجر زحماتشون براي اقامه عزاي حضرت زهراي مرضيه(س) شريک بشم ...
"لعن الله ظالميک و ضاربيک و قاتليک يا فاطمه"
