گروه ورزشی مشرق - در کشور پهناور ایران استعدادهای فراوانی وجود دارند که در صورت کشف و پرورش صحیحی می توانند در آسمان ورزش کشور و جهان بدرخشند و پرچم مقدس کشورمان را به اهتزاز درآورند. یکی از این جوانان گمنام در رسانه ها، ساسان حاتمی نژاد دروازه‌بان بلندبالای ایلامی تیم ملی هاکی است که از افتخارات و مشکلات ورزشی و غیر ورزشی خود گفت.
تیم ملی هاکی جمهوری اسلامی ایران که چند سالی است با مدیریت خوب بهرام شفیع قله های پیشرفت را طی می کند در دومین حضور خود در مسابقات جهانی شگفتی ساز شد و با حذف تیم قدرتمند روسیه به جمع 4 تیم برتر دنیا راه یافت.
به اذعان همه کارشناسان یکی از عوامل موفقیت چشمگیر ایران در چند سال اخیر و خصوصا مسابقات جهانی حاتمی نژاد بود بود که با واکنش های زیبای خود مانعی سخت برای مهاجمان حریف به شمار می آید. گفتگوی صمیمانه خبرنگار مشرق با این دروازه بان خوش آتیه را در زیر می‌خوانید:
* خودت را معرفی کن و بگو چطور شد که به ورزش هاکی روی آوردی؟
من متولد سال 1364 در ایلام هستم و مثل اکثر بچه های ایرانی از همان کودکی با دوستانم در زمین های خاکی به ورزش فوتبال مشغول بودم. سال 77 یک روز مربیان هاکی ایلام بر سر تمرینات ما در تیم فوتبال حاضر شدند و گفتند که می خواهیم برای تیم هاکی نوجوانان یک تیم تشکیل دهیم و به مسابقات برویم. من هم به همراه یکی از دوستانم کنجکاو شدیم که هاکی داخل سالن بازی کنیم و قبول کردیم و اتفاقا تمرینات هاکی برایم جذاب به نظر آمد و به عنوان دروازه بان به صورت رسمی به این ورزش مشغول شدم.
* چه سالی به تیم ملی دعوت شدی؟
اتفاقا همان سال به عنوان دروازه‌بان ذخیره در تیم حضور داشتم و در دسته دوم قهرمان کشور شدیم و با ادامه تمرینات خود در رده های نوجوانان و جوانان، از سال 80 تا 83 چند بار به تیم ملی جوانان دعوت شدم و خط خوردم تا اینکه به خدمت مقدس سربازی رفتم.
* در دوران خدمت هم تمرین داشتی؟
راستش را بخواهید شرایط برای تمرین بود اما خودم به علت خستگی و کمبود وقت مثل قبل درست و حسابی تمرین نمی کردم. تا اینکه در سال 86 پس از مسابقات دهه مبارک فجر در تبریز به اردوی تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم ولی برای مسابقات آسیایی دوباره خط خوردم. یک سال بعد دوباره به اردو دعوت شدم و با تیم قهرمان مسابقات قهرمانی آسیا در مالزی شدیم.
* ظاهرا مدتی هم محروم بودی؟
بله در سال 88 به علت درگیری و حاشیه‌ای که در لیگ به وجود آمد محروم شدم و به تیم ملی هم دعوت نشدم. اما سال 89 برای مسابقات انتخابی جام جهانی لهستان دوباره به تیم ملی فرا خوانده شدم و با قهرمانی در آسیا به لهستان رفتیم و چون بی‌تجربه و جوان بودیم نتیجه خوبی نگرفتیم و نهم جهان شدیم.
* در تیم هاکی چمنی هم بازی کرده ای؟
بله مسابقات داخل سالن در آسیا 2 سال یک بار و در جهانی 4 سال یک بار برگزار می شود و من در تیم چمنی هم عضویت داشتم و در تورنمنت بین المللی روسیه به همراه تیم ملی سوم شدیم.
* از دیگر مسابقات و افتخاراتت بگو؟
همان سال در مسابقات داخل سالن در روسیه سوم و سال 91 در مسابقات جام ملتهای آسیا در تایلند قهرمان شدیم. سال 92 در مسابقات انتخابی بازی های آسیایی اینچئون در هاکی چمنی در بنگلادش به مقام قهرمانی رسیدیم اما کمیته ملی المپیک به علت شانس مدال نداشتن تیم هاکی چمنی اجازه شرکت در این مسابقات را به ما نداد.
اردیبهشت 93 در مسابقات آسیایی سالنی به مدال طلا دست یافتیم و سهمیه جام جهانی آلمان را کسب کردیم. در لیگ جهانی هاکی چمنی از گروه خود صعود نکردیم. دو ماه قبل هم در جام جهانی کوچک در روسیه با بازی های درخشانی که انجام دادیم قهرمان شدیم.
* از شاهکار خودت و نتایج خوب تیم ملی در مسابقات جهانی آلمان بیشتر صحبت کن.
در چهارمین دوره مسابقات جهانی هاکی که دومین حضور ایران هم محسوب می شد بسیار خوب بازی کردیم و پس از صعود از گروه خود به جمع 8 تیم برتر جهان، به روسیه تیم اول گروه دیگر برخورد کردیم و موفق شدیم این تیم قدرتمند را 8-5 شکست داده و به نیمه نهایی برسیم.
* ظاهراً در این بازی بهترین بازیکن زمین هم شدی.
بله به خاطر مهار یک پنالتی و چند موقعیت صد درصد گل بهترین بازیکن زمین شناخته شدم.
* و نیمه نهایی؟
در نیمه نهایی به تیم قدرتمند اتریش برخورد کردیم و علی رغم بازی خوب بدنمان خالی کرده بود و 10-5 باختیم و به رده بندی راه یافتیم. آنجا به من گفتند کاندیدای بهترین دروازه بان جام شدی. در دیدار رده بندی هم می خواستم با کتف مصدوم بازی کنم که متاسفانه امکانش فراهم نشد و آن بازی را هم باختیم و در نهایت گلر هلندی بهترین دروازه بان شد و من در رتبه دوم قرار گرفتم.
* پس از این افتخار آفرینی ها چقدر پاداش گرفتید؟
حقیقتا تا کنون هیچ پاداشی به ما تعلق نگرفته است. تیم هاکی پس از والیبال و فوتسال سومین تیمی بود که در طول تاریخ ورزشهای تیمی ایران به جمع 4 تیم برتر دنیا راه یافت و این یک افتخار بزرگ است اما تا کنون یک ریالی هم به ما نداده اند. جالب است بدانید هنگام بازگشت از مسابقات جهانی هیچ کس از کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش حتی به استقبال ما نیامد، البته این را هم به حساب اینکه مشغله آن ها زیاد بوده است می گذاریم! از مسئولین استانی هم تنها چند وعده شنیده ایم که هنوز عملی نشده است.
* از صندوق حمایت از قهرمانان حقوقی دریافت می کنید؟
ما عضو این صندوق هستیم اما متاسفانه تا کنون حقوقی دریافت نکرده ایم.
* همانگونه که خودت گفتی از فوتبال به هاکی امدی. با دیدن شرایط این دو ورزش پشیمان نیستی که فوتبال را ادامه ندادی؟
ببینید به این سوال از دو منظر می توان پاسخ داد؛ از لحاظ قهرمانی و افتخارآفرینی نه هرگز چون به افتخارات زیادی رسیده ام خدا را شکر. اما از نظر مالی قطعا اگر در فوتبال می ماندم وضعیتم خیلی بهتر بود.
* عمر قهرمانی یک دروازه بان هاکی تا چند سالگی است؟
به نظر من فرقی با فوتبال ندارد و یک دروازه بان معمولا در 28 سالگی به اوج پختگی می رسد و تا 36 سالگی می تواند در سطح اول هاکی بازی کند، در جام جهانی اخیر هم بسیاری از دروازه بان ها با سن بالا حضور داشتند. البته در سایر بازیکنان هم این امر صدق می کند و اگر یک ورزشکار حرفه ای زندگی کند و خواب و تغذیه سالم داشته باشد مدت زمان بازی کردنش در ورزش حرفه ای بیشتر است.
* در حال حاضر به چه شغلی مشغول هستی؟
بنده با سمت نامه رسان در اداره پست ایلام مشغول به کار شدم و الحق و الانصاف در زمان برگزاری اردوها و مسابقات کمال همکاری را با بنده داشتند و جا دارد از مدیر کل محترم اداره آقای طاهریان کمال تشکر را داشته باشم که با توجه به فشارها و اعتراض برخی همکاران مبنی بر نبودن بنده نشان داد یک مدیر ورزشی است و اکنون که به عنوان متصدی باجه مشغول به کار هستم اجازه نداد که به قسمت نامه رسانی برگردم و به همراه فدراسیون تمام تلاش خودشان را در این امر به کار بستند و به نوعی پای من ایستادند که باز هم تشکر می کنم.
* متاهل هستی؟
خیر. هنوز امکان ازدواج فراهم نشده و امیدوارم با تثبیت شغل به زودی این امکان فراهم گردد.
* درخصوص همشهری خودت در تیم ملی برایمان بگو.
مصطفی پورسعید یکی از بهترین مهاجمان هاکی کشور و آسیاست که هوش بسیار بالا و شم گلزنی خوبی دارد. خود من به عنوان دروازه بان عذاب زیادی مقابل وی می کشم. وی چند سالی به علت سربازی از تیم ملی دور بود ولی با دعوت مجدد در ترکیب تیم اعزامی به مسابقات جهانی آلمان قرار گرفت و در آنجا فکر کنم 5 گل به ثمر رساند.
* در لیگ برتر هاکی هم بازی می کنی؟
بله با اینکه از چند تیم خوب پیشنهاد داشتم اما در تیم هیئت هاکی استان ایلام ماندم و به نوعی من و چند تن از بزرگترها تیم را دور هم جمع کردیم تا دیگر بازیکنان مستعد هاکی ایلام هم دیده شوند. تیم ما از لحاظ مالی وضعیت مناسبی ندارد و ما حتی یک اسپانسر هم نداریم و هاکی ایلام از لحاظ مدیریت نسبت به گذشته ضعیفتر شده ولی با این وجود چند نفر از تیم ما به تیم ملی دعوت شدند؛ آقایان پورسعید، منصورپور، مرادی و رضایی مهر که این دو نفر آخر از همدان به تیم ما آمدند و از تیم ایلام به اردوی تیم ملی راه یافتند.
* معتبرترین لیگ هاکی مربوط به چه کشوری است؟
اصولا لیگ کشورهای اروپایی معتبر است اما آلمان معتبرترین لیگ را در میان همه کشورها دارد.
* پیشنهاد خارجی داشتی؟
تا کنون خیر، اما با نتیجه خوبی که گرفتیم امیدواریم پیشنهادی برسد.
* علت موفقیت‌ها و پیشرفت هاکی را در چه می‌دانی؟
به نظرم مدیریت خوب آقای بهرام شفیع مهمترین علت پیشرفت هاکی ایران است و از 10 سال پیش که ایشان آمده به یک قدرت در آسیا تبدیل شده ایم چرا که قبل از آمدن ایشان حرفی برای گفتن نه در سالن و نه در چمن نداشتیم.
* در پایان اگر صحبتی داری می شنویم؟
جا دارد از همه کسانی که کمک کردند من به این نقطه برسم تشکر کنم از خانواده و خصوصا مادر مهربانم گرفته تا همه مربیان خوب و کم ادعایم آقایان نورالله رئوفی و ایوب منصورپور که اولین مربیان بنده بودند. از مربیان تیم ملی آقایان صفایی و دهخدا و آقای شفیع رئیس فدراسیون هم کمال تشکر را دارم.
تیم ملی هاکی جمهوری اسلامی ایران که چند سالی است با مدیریت خوب بهرام شفیع قله های پیشرفت را طی می کند در دومین حضور خود در مسابقات جهانی شگفتی ساز شد و با حذف تیم قدرتمند روسیه به جمع 4 تیم برتر دنیا راه یافت.
به اذعان همه کارشناسان یکی از عوامل موفقیت چشمگیر ایران در چند سال اخیر و خصوصا مسابقات جهانی حاتمی نژاد بود بود که با واکنش های زیبای خود مانعی سخت برای مهاجمان حریف به شمار می آید. گفتگوی صمیمانه خبرنگار مشرق با این دروازه بان خوش آتیه را در زیر می‌خوانید:
* خودت را معرفی کن و بگو چطور شد که به ورزش هاکی روی آوردی؟
من متولد سال 1364 در ایلام هستم و مثل اکثر بچه های ایرانی از همان کودکی با دوستانم در زمین های خاکی به ورزش فوتبال مشغول بودم. سال 77 یک روز مربیان هاکی ایلام بر سر تمرینات ما در تیم فوتبال حاضر شدند و گفتند که می خواهیم برای تیم هاکی نوجوانان یک تیم تشکیل دهیم و به مسابقات برویم. من هم به همراه یکی از دوستانم کنجکاو شدیم که هاکی داخل سالن بازی کنیم و قبول کردیم و اتفاقا تمرینات هاکی برایم جذاب به نظر آمد و به عنوان دروازه بان به صورت رسمی به این ورزش مشغول شدم.
* چه سالی به تیم ملی دعوت شدی؟
اتفاقا همان سال به عنوان دروازه‌بان ذخیره در تیم حضور داشتم و در دسته دوم قهرمان کشور شدیم و با ادامه تمرینات خود در رده های نوجوانان و جوانان، از سال 80 تا 83 چند بار به تیم ملی جوانان دعوت شدم و خط خوردم تا اینکه به خدمت مقدس سربازی رفتم.
* در دوران خدمت هم تمرین داشتی؟
راستش را بخواهید شرایط برای تمرین بود اما خودم به علت خستگی و کمبود وقت مثل قبل درست و حسابی تمرین نمی کردم. تا اینکه در سال 86 پس از مسابقات دهه مبارک فجر در تبریز به اردوی تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم ولی برای مسابقات آسیایی دوباره خط خوردم. یک سال بعد دوباره به اردو دعوت شدم و با تیم قهرمان مسابقات قهرمانی آسیا در مالزی شدیم.
* ظاهرا مدتی هم محروم بودی؟
بله در سال 88 به علت درگیری و حاشیه‌ای که در لیگ به وجود آمد محروم شدم و به تیم ملی هم دعوت نشدم. اما سال 89 برای مسابقات انتخابی جام جهانی لهستان دوباره به تیم ملی فرا خوانده شدم و با قهرمانی در آسیا به لهستان رفتیم و چون بی‌تجربه و جوان بودیم نتیجه خوبی نگرفتیم و نهم جهان شدیم.
* در تیم هاکی چمنی هم بازی کرده ای؟
بله مسابقات داخل سالن در آسیا 2 سال یک بار و در جهانی 4 سال یک بار برگزار می شود و من در تیم چمنی هم عضویت داشتم و در تورنمنت بین المللی روسیه به همراه تیم ملی سوم شدیم.
* از دیگر مسابقات و افتخاراتت بگو؟
همان سال در مسابقات داخل سالن در روسیه سوم و سال 91 در مسابقات جام ملتهای آسیا در تایلند قهرمان شدیم. سال 92 در مسابقات انتخابی بازی های آسیایی اینچئون در هاکی چمنی در بنگلادش به مقام قهرمانی رسیدیم اما کمیته ملی المپیک به علت شانس مدال نداشتن تیم هاکی چمنی اجازه شرکت در این مسابقات را به ما نداد.
اردیبهشت 93 در مسابقات آسیایی سالنی به مدال طلا دست یافتیم و سهمیه جام جهانی آلمان را کسب کردیم. در لیگ جهانی هاکی چمنی از گروه خود صعود نکردیم. دو ماه قبل هم در جام جهانی کوچک در روسیه با بازی های درخشانی که انجام دادیم قهرمان شدیم.
* از شاهکار خودت و نتایج خوب تیم ملی در مسابقات جهانی آلمان بیشتر صحبت کن.
در چهارمین دوره مسابقات جهانی هاکی که دومین حضور ایران هم محسوب می شد بسیار خوب بازی کردیم و پس از صعود از گروه خود به جمع 8 تیم برتر جهان، به روسیه تیم اول گروه دیگر برخورد کردیم و موفق شدیم این تیم قدرتمند را 8-5 شکست داده و به نیمه نهایی برسیم.
* ظاهراً در این بازی بهترین بازیکن زمین هم شدی.
بله به خاطر مهار یک پنالتی و چند موقعیت صد درصد گل بهترین بازیکن زمین شناخته شدم.
* و نیمه نهایی؟
در نیمه نهایی به تیم قدرتمند اتریش برخورد کردیم و علی رغم بازی خوب بدنمان خالی کرده بود و 10-5 باختیم و به رده بندی راه یافتیم. آنجا به من گفتند کاندیدای بهترین دروازه بان جام شدی. در دیدار رده بندی هم می خواستم با کتف مصدوم بازی کنم که متاسفانه امکانش فراهم نشد و آن بازی را هم باختیم و در نهایت گلر هلندی بهترین دروازه بان شد و من در رتبه دوم قرار گرفتم.
* پس از این افتخار آفرینی ها چقدر پاداش گرفتید؟
حقیقتا تا کنون هیچ پاداشی به ما تعلق نگرفته است. تیم هاکی پس از والیبال و فوتسال سومین تیمی بود که در طول تاریخ ورزشهای تیمی ایران به جمع 4 تیم برتر دنیا راه یافت و این یک افتخار بزرگ است اما تا کنون یک ریالی هم به ما نداده اند. جالب است بدانید هنگام بازگشت از مسابقات جهانی هیچ کس از کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش حتی به استقبال ما نیامد، البته این را هم به حساب اینکه مشغله آن ها زیاد بوده است می گذاریم! از مسئولین استانی هم تنها چند وعده شنیده ایم که هنوز عملی نشده است.
* از صندوق حمایت از قهرمانان حقوقی دریافت می کنید؟
ما عضو این صندوق هستیم اما متاسفانه تا کنون حقوقی دریافت نکرده ایم.
* همانگونه که خودت گفتی از فوتبال به هاکی امدی. با دیدن شرایط این دو ورزش پشیمان نیستی که فوتبال را ادامه ندادی؟
ببینید به این سوال از دو منظر می توان پاسخ داد؛ از لحاظ قهرمانی و افتخارآفرینی نه هرگز چون به افتخارات زیادی رسیده ام خدا را شکر. اما از نظر مالی قطعا اگر در فوتبال می ماندم وضعیتم خیلی بهتر بود.
به نظر من فرقی با فوتبال ندارد و یک دروازه بان معمولا در 28 سالگی به اوج پختگی می رسد و تا 36 سالگی می تواند در سطح اول هاکی بازی کند، در جام جهانی اخیر هم بسیاری از دروازه بان ها با سن بالا حضور داشتند. البته در سایر بازیکنان هم این امر صدق می کند و اگر یک ورزشکار حرفه ای زندگی کند و خواب و تغذیه سالم داشته باشد مدت زمان بازی کردنش در ورزش حرفه ای بیشتر است.
* در حال حاضر به چه شغلی مشغول هستی؟
بنده با سمت نامه رسان در اداره پست ایلام مشغول به کار شدم و الحق و الانصاف در زمان برگزاری اردوها و مسابقات کمال همکاری را با بنده داشتند و جا دارد از مدیر کل محترم اداره آقای طاهریان کمال تشکر را داشته باشم که با توجه به فشارها و اعتراض برخی همکاران مبنی بر نبودن بنده نشان داد یک مدیر ورزشی است و اکنون که به عنوان متصدی باجه مشغول به کار هستم اجازه نداد که به قسمت نامه رسانی برگردم و به همراه فدراسیون تمام تلاش خودشان را در این امر به کار بستند و به نوعی پای من ایستادند که باز هم تشکر می کنم.
* متاهل هستی؟
خیر. هنوز امکان ازدواج فراهم نشده و امیدوارم با تثبیت شغل به زودی این امکان فراهم گردد.
* درخصوص همشهری خودت در تیم ملی برایمان بگو.
مصطفی پورسعید یکی از بهترین مهاجمان هاکی کشور و آسیاست که هوش بسیار بالا و شم گلزنی خوبی دارد. خود من به عنوان دروازه بان عذاب زیادی مقابل وی می کشم. وی چند سالی به علت سربازی از تیم ملی دور بود ولی با دعوت مجدد در ترکیب تیم اعزامی به مسابقات جهانی آلمان قرار گرفت و در آنجا فکر کنم 5 گل به ثمر رساند.
* در لیگ برتر هاکی هم بازی می کنی؟
بله با اینکه از چند تیم خوب پیشنهاد داشتم اما در تیم هیئت هاکی استان ایلام ماندم و به نوعی من و چند تن از بزرگترها تیم را دور هم جمع کردیم تا دیگر بازیکنان مستعد هاکی ایلام هم دیده شوند. تیم ما از لحاظ مالی وضعیت مناسبی ندارد و ما حتی یک اسپانسر هم نداریم و هاکی ایلام از لحاظ مدیریت نسبت به گذشته ضعیفتر شده ولی با این وجود چند نفر از تیم ما به تیم ملی دعوت شدند؛ آقایان پورسعید، منصورپور، مرادی و رضایی مهر که این دو نفر آخر از همدان به تیم ما آمدند و از تیم ایلام به اردوی تیم ملی راه یافتند.
* معتبرترین لیگ هاکی مربوط به چه کشوری است؟
اصولا لیگ کشورهای اروپایی معتبر است اما آلمان معتبرترین لیگ را در میان همه کشورها دارد.
* پیشنهاد خارجی داشتی؟
تا کنون خیر، اما با نتیجه خوبی که گرفتیم امیدواریم پیشنهادی برسد.
* علت موفقیت‌ها و پیشرفت هاکی را در چه می‌دانی؟
به نظرم مدیریت خوب آقای بهرام شفیع مهمترین علت پیشرفت هاکی ایران است و از 10 سال پیش که ایشان آمده به یک قدرت در آسیا تبدیل شده ایم چرا که قبل از آمدن ایشان حرفی برای گفتن نه در سالن و نه در چمن نداشتیم.
* در پایان اگر صحبتی داری می شنویم؟
جا دارد از همه کسانی که کمک کردند من به این نقطه برسم تشکر کنم از خانواده و خصوصا مادر مهربانم گرفته تا همه مربیان خوب و کم ادعایم آقایان نورالله رئوفی و ایوب منصورپور که اولین مربیان بنده بودند. از مربیان تیم ملی آقایان صفایی و دهخدا و آقای شفیع رئیس فدراسیون هم کمال تشکر را دارم.
