به گزارش خبرنگار دیپلماسی عمومی مشرق؛ سایت آمریکایی "دیپلمات" در گزارشی از رویکرد قدرت نرم و دیپلماسی عمومی در آسیا می نویسد: مصر انقلابها را منقلب کرده است. همانطور که جوزف نای، استاد دانشگاه هاروارد اخیراً در نشریه هافینگتون پست نوشته است: عقل سلیم حکم میکند که دولتهایی که دارای استیلای نظامی بالایی هستند، پیرزو شوند، اما در عصر اطلاعات، دولتهایی (یا غیر-دولتهایی) که بهترین داستان خبری را دارند، برنده هستند. قدرت نرم بخش مهمی از ترکیب قدرت را تشکیل میدهد.
قطعاً با دسترسی روزافزون به اینترنت و دیگر تکنولوژیهای ارتباطی، اطلاعات به ویژه در میان عموم جامعه سریعتر از قبل منتقل میشود. همانطور که جوزف نای میگوید، بنابراین تردیدی نیست که دولتها و حکومتها میخواهند استراتژیهای جدیدی را خلق کنند که بتواند قدرت سخت و نرم را با هم ترکیب کنند.
دولتهای آسیایی به پذیرش ابتکارات مختلف در قدرت نرم ادامه میدهند. در روزهای اخیر در ویتنام، نخست وزیر «نگویان تان دونگ»، استراتژی کشور برای دیپلماسی فرهنگی تا سال 2020 را تصویب کرد که متمرکز بر ترویج کشور ویتنام، مردم و فرهنگ آن در بقیه دنیا است.
در تایوان، رئیس جمهور «ما اینگ جئو» همین نکته را در مورد کشورش اعلام کرده است که توریسم امری کلیدی در اعمال مؤثرِ قدرت نرم میباشد. در این مورد، طبق اعلان رادیو بینالمللی تایوان، جزیره میتواند نمونه خوبی باشد . سال گذشته جزیره رکورد قبلی خود را با 5.56 میلیون بازدیدکننده شکست.
ضمناً اخیراً در یادداشتی در روزنامه «جاکارتا پست» اندونزی آمده است که، در شرایط فقدان قدرت نرم کنونی از نظر داشتنِ وجهه مثبت در کشورهای دیگر، باید از جادوی قدرت نرم چین چیزهایی یاد گرفت. در این مطلب پیشنهاد شده است که موفقیت چین با بنیادهای کنفسیوسی یکی از بهترین تلاشها در این زمینه است که اندونزی میتواند از آن درس بگیرد.
بنیادهای کنفسیوسیِ چین در واقع نتیجه ابتکارات جالب توجه قدرت نرم هستند که طی تنها هفت سال تأثیر بسزایی در جهان داشتند. چین با ترکیب عملی فرهنگ و هنر فرمولی را یافته است که به این بنیادها اجازه میدهد توانایی خود را با سرعت زیاد و فراتر از انتظاراتشان گسترش دهند. در حال حاضر بنیادهای کنفسیوسی چین، با داشتن 322 بنیاد کنفسیوسی، 369 کلاس درس کنفسیوس در 96 کشور و خدماترسانی به بالغ بر 400 هزار نفر، به موضوعی جالب توجه در طیف وسیعی از حوزههای آکادمیک و سیاسی بدل گشته است.
کشورهای آسیایی در عرصه دیپلماسی عمومی به تولید قدرت نرم و ترویج فرهنگ و اعتقادات خود در جهان می پردازند.