به گزارش مشرق، سهیلا جلودارزاده مشاور امور بانوان وزارت صنعت، در مورد بودجه زنان در مجلس تاکید کرد: بودجه امور زنان باید به نسبت سال گذشته افزایش داشته باشد، زیرا بودجه این معاونت بودجه جاری نیست که بابت حقوق و مسائل تجملاتی هزینه شود بلکه بودجهای است که باید به مسائل زنان سرپرست خانوار و موضوعات مربوط به برنامههای برای ارتقاء فعالیت و پوشش زنان در کشور اختصاص یابد.
به گفته وی بیش از تعیین میزان بودجه در امور زنان، برنامهریزی برای صرف و هزینه این بودجه در کشور مهم است چرا که هم اکنون در شوراهای برنامه ششم معاونت امور زنان، تنها در دو بخش حاشیهای مانند فرهنگی و اجتماعی دیده شده است در صورتی که در حال حاضر بزرگترین مشکلات ما عدم برنامهریزی برای مسائل اقتصادی زنان است.
وی تاکید کرد: تاکنون در کشور مسائل اقتصادی زنان نادیده گرفته شده و حتی به زنان روستایی، کشاورز و زنان سرپرست خانوار، توجهی نشده است در حالی که زنان سرپرست خانوار حدود 2.5 میلیون نفر از جمعیت کشور را تشکیل میدهند.
این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی یادآور شد: توانمندسازی و مهارت آموزی زنان بسیار مهم است که باید در برنامه ششم در نظر گرفته شود بنابراین اگر میخواهیم به جایگاه اول در منطقه دست یابیم باید زنان در توسعه پایدار نقش قابل توجهی داشته باشند چرا که در شوراهایی که برای برنامهریزی در نظر گرفته شده است شاهد حضور کم رنگ زنان در برنامهها هستیم. در برنامه پنجم زنان از شورای سیاستگذاری و برنامهریزی حذف شدند و اگر به این شکل پیش رویم در برنامه ششم نیز ما شاهد همین مشکل خواهیم بود و یک سال را برای حل مشکلات و مسائل زنان از دست خواهیم داد.
جلودارزاده ادامه داد: عدم حضور زنان در برنامهها و تصمیم گیریهای مهم و اساسی کشور باعث میشود که آنان دیده نشوند و باتوجه به اینکه برنامهریزان خودشان دیدگاههای جنسیتی ندارند تصور میکنند که باید برای همه برنامهریزی کنند. در حالی که مسائل و مشکلات زنان بسیار زیاد است و فاصلهای که امروز برای حضور و مشارکت زنان در جامعه بوجود آمده به اندازهای است که باید به طور خاص به زنان نگاه شود.
وی تاکید کرد: به عنوان مثال در بحث آموزش و تحصیلات در مقاطعی نگاه جنسیتی نبود و تعداد فارغ التحصیلان زن در دانشگاهها به سطح بسیار بالایی ارتقاء یافت اما در زمان دیگری که به جنس زن توجه نمیشود، زنان تحصیل کرده و آماده به کار مورد استفاده قرار نمیگیرند و از این طریق منابع کشور به هدر میرود زیرا زنان تحصیل کرده برای مسیری تربیت شده و دانش اندوختهاند که از آنان استفاده نمیشود.
وی تاکید کرد: این قضیه نباید نیمه کاره رها شود و باید برنامهریزان برای استفاده بهینه از نیروی انسانی زنان برنامهریزی کنند. هم اکنون این خلا در شوراهای برنامه ریزی کشور ملموس است و عدم حضور زنان در عرصهها به معنای عدم دیده شدن است و این روند مشکلات بسیاری به همراه دارد.
مشاور امور بانوان وزارت صنعت، معدن و تجارت با انتقاد از بودجه معاونت امور زنان در سال گذشته گفت: بودجه 8میلیاردی سال گذشته به معنای تعلق نگرفتن بودجه به این معاونت بود به طوری که با پایین آمدن ارزش پول 8میلیارد هزینه خرید آپارتمان در تهران است. مسایل زنان یک کشور با 30 استان و وسعت بسیار با اختصاص چنین بودجه ناچیزی قابل حل نیست.
جلودارزاده یادآور شد: در سالهای گذشته بودجه و سهمی که برای زنان وزارتخانهها در نظر گرفته شده بود باید صرف ساماندهی امور زنان در کل کشور میشد اما در بسیاری از سازمانها و ارگانها این برنامه اجرا نشد و حتی بودجه دولت در وزارتخانهها کاهش پیدا کرده است، بنابراین باید به طور جدی به این موضوع توجه کرد.
جلودارزاده تصریح کرد: در گذشته قانونی تصویب شده بود که نهادهای مختلف را «ملزم» میکرد، سهمی از بودجه خود را به زنان اختصاص دهند اما پس از مدتی سازمانها با تبصرهای «مجاز» به تخصیص بودجه شدند که این تغییر قانون از «ملزم به مجاز» آسیبهای بسیار زیادی به بخشهای زنان وارد کرده و تعطیلیهای بسیاری در طرحها و برنامههای مربوط به زنان بوجود میآورد و پروژه جدیدی اصلا نمیتواند در شکل بگیرد.
وی اظهار کرد: در حال حاضر معاونت امور زنان با مدیریت جهادی اداره میشود اما اگر قرار است کار قانونمند صورت گیرد باید تحمل بیشتری باشد و نباید تحمل و افزایش آستانه صبر فقط از سوی زنان جامعه صورت گیرد باید تلاش کنیم با توجه به عقب ماندگیها نسبت به طرحها و برنامههایی که در حال حاضر وجود دارد باید برای اصلاح و ترمیم این عقب ماندگیها برنامه ریزی کنیم.
مشاور امور بانوان وزارت صنعت، معدن و تجارت تاکید کرد: باید از زنان کشور فقرزدایی کنیم و در جهت توانمند سازی، مهارت آموزی، ایجاد اشتغال، رفع نیازهای اولیه و آموزشهای مهارتهای زندگی و فنی و حرفه ای زنان گام برداریم زیرا هم اکنون اکثر زنان سرپرست خانوار نان شب ندارند و با شرایط بسیار دشواری در حا گذران زندگی هستند که باید در بوجه جاری مشکلات آنان را حل کنیم.
منبع: آنا
به گفته وی بیش از تعیین میزان بودجه در امور زنان، برنامهریزی برای صرف و هزینه این بودجه در کشور مهم است چرا که هم اکنون در شوراهای برنامه ششم معاونت امور زنان، تنها در دو بخش حاشیهای مانند فرهنگی و اجتماعی دیده شده است در صورتی که در حال حاضر بزرگترین مشکلات ما عدم برنامهریزی برای مسائل اقتصادی زنان است.
وی تاکید کرد: تاکنون در کشور مسائل اقتصادی زنان نادیده گرفته شده و حتی به زنان روستایی، کشاورز و زنان سرپرست خانوار، توجهی نشده است در حالی که زنان سرپرست خانوار حدود 2.5 میلیون نفر از جمعیت کشور را تشکیل میدهند.
این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی یادآور شد: توانمندسازی و مهارت آموزی زنان بسیار مهم است که باید در برنامه ششم در نظر گرفته شود بنابراین اگر میخواهیم به جایگاه اول در منطقه دست یابیم باید زنان در توسعه پایدار نقش قابل توجهی داشته باشند چرا که در شوراهایی که برای برنامهریزی در نظر گرفته شده است شاهد حضور کم رنگ زنان در برنامهها هستیم. در برنامه پنجم زنان از شورای سیاستگذاری و برنامهریزی حذف شدند و اگر به این شکل پیش رویم در برنامه ششم نیز ما شاهد همین مشکل خواهیم بود و یک سال را برای حل مشکلات و مسائل زنان از دست خواهیم داد.
جلودارزاده ادامه داد: عدم حضور زنان در برنامهها و تصمیم گیریهای مهم و اساسی کشور باعث میشود که آنان دیده نشوند و باتوجه به اینکه برنامهریزان خودشان دیدگاههای جنسیتی ندارند تصور میکنند که باید برای همه برنامهریزی کنند. در حالی که مسائل و مشکلات زنان بسیار زیاد است و فاصلهای که امروز برای حضور و مشارکت زنان در جامعه بوجود آمده به اندازهای است که باید به طور خاص به زنان نگاه شود.
وی تاکید کرد: به عنوان مثال در بحث آموزش و تحصیلات در مقاطعی نگاه جنسیتی نبود و تعداد فارغ التحصیلان زن در دانشگاهها به سطح بسیار بالایی ارتقاء یافت اما در زمان دیگری که به جنس زن توجه نمیشود، زنان تحصیل کرده و آماده به کار مورد استفاده قرار نمیگیرند و از این طریق منابع کشور به هدر میرود زیرا زنان تحصیل کرده برای مسیری تربیت شده و دانش اندوختهاند که از آنان استفاده نمیشود.
وی تاکید کرد: این قضیه نباید نیمه کاره رها شود و باید برنامهریزان برای استفاده بهینه از نیروی انسانی زنان برنامهریزی کنند. هم اکنون این خلا در شوراهای برنامه ریزی کشور ملموس است و عدم حضور زنان در عرصهها به معنای عدم دیده شدن است و این روند مشکلات بسیاری به همراه دارد.
مشاور امور بانوان وزارت صنعت، معدن و تجارت با انتقاد از بودجه معاونت امور زنان در سال گذشته گفت: بودجه 8میلیاردی سال گذشته به معنای تعلق نگرفتن بودجه به این معاونت بود به طوری که با پایین آمدن ارزش پول 8میلیارد هزینه خرید آپارتمان در تهران است. مسایل زنان یک کشور با 30 استان و وسعت بسیار با اختصاص چنین بودجه ناچیزی قابل حل نیست.
جلودارزاده یادآور شد: در سالهای گذشته بودجه و سهمی که برای زنان وزارتخانهها در نظر گرفته شده بود باید صرف ساماندهی امور زنان در کل کشور میشد اما در بسیاری از سازمانها و ارگانها این برنامه اجرا نشد و حتی بودجه دولت در وزارتخانهها کاهش پیدا کرده است، بنابراین باید به طور جدی به این موضوع توجه کرد.
جلودارزاده تصریح کرد: در گذشته قانونی تصویب شده بود که نهادهای مختلف را «ملزم» میکرد، سهمی از بودجه خود را به زنان اختصاص دهند اما پس از مدتی سازمانها با تبصرهای «مجاز» به تخصیص بودجه شدند که این تغییر قانون از «ملزم به مجاز» آسیبهای بسیار زیادی به بخشهای زنان وارد کرده و تعطیلیهای بسیاری در طرحها و برنامههای مربوط به زنان بوجود میآورد و پروژه جدیدی اصلا نمیتواند در شکل بگیرد.
وی اظهار کرد: در حال حاضر معاونت امور زنان با مدیریت جهادی اداره میشود اما اگر قرار است کار قانونمند صورت گیرد باید تحمل بیشتری باشد و نباید تحمل و افزایش آستانه صبر فقط از سوی زنان جامعه صورت گیرد باید تلاش کنیم با توجه به عقب ماندگیها نسبت به طرحها و برنامههایی که در حال حاضر وجود دارد باید برای اصلاح و ترمیم این عقب ماندگیها برنامه ریزی کنیم.
مشاور امور بانوان وزارت صنعت، معدن و تجارت تاکید کرد: باید از زنان کشور فقرزدایی کنیم و در جهت توانمند سازی، مهارت آموزی، ایجاد اشتغال، رفع نیازهای اولیه و آموزشهای مهارتهای زندگی و فنی و حرفه ای زنان گام برداریم زیرا هم اکنون اکثر زنان سرپرست خانوار نان شب ندارند و با شرایط بسیار دشواری در حا گذران زندگی هستند که باید در بوجه جاری مشکلات آنان را حل کنیم.
منبع: آنا