به گزارش سرويس جامعه مشرق به نقل از مهر، محمدرضا يزدي، مجسمه‌ساز که به تازگي از سمپوزيوم مجسمه‌سازي کانادا بازگشته است، در مورد نحوه حضور خود در اين رويداد به خبرنگار مهر گفت: فراخوان سمپوزيم را از طريق پست الکترونيک دريافت و پس از آن براي حضور در اين رقابت اعلام آمادگي کردم. 59 هنرمند در مرحله اول کارشان را فرستادند که در نهايت شش نفر براي ورود به سمپوزيوم انتخاب شدند.وي در مرود جزئيات سمپوزيوم ابراز داشت: شهر کلگري واقع در ايالت آلبرتاي کانادابراي سومين سال متوالي ميزبان مجسمه سازاني از سراسر دنيا بود. البته کارگاه‌هاي مجسمه‌سازي ما هرساله در ناحيه برگن Bergen واقع در حومه شرقي شهر کلگري برگزار مي‌شد.
يزدي همچنين در مورد نظر مسئولان برگزارکننده سمپوزيوم عنوان کرد: مورتون بورک (Morton Burke)، رئيس سمپوزيوم گفت که آثارانتخابي اين دوره با قضاوت شش کارشناس هنري ازقبيل اساتيد رشته مجسمه سازي، منتقدين هنر و يک مدرس رشته موسيقي در طي سه مرحله به فاصله 15 روزصورت گرفت. در قضاوت آثار علاوه بر فاکتورهاي زيبايي شناسانه، سوابق هنرمندان و دارا بودن ويژگيهاي نمادين در آثار مدنظر قرار گفته شده بود.
اين عضو انجمن مجسمه‌سازان در ادامه با بيان اينکه سمپوزيوم به مدت يک ماه از اول تا 30 جولاي (10 تير تا 10 مرداد) به طول انجاميده است، افزود: بغير از من پنج مجسمه‌ساز کانادايي، آلماني، تايلندي، اوکرايني و کوبايي حضور داشتتند. با اينکه ما از فرهنگها و کشورهاي مختلفي بوديم اما فضاي دوستانه‌اي در آنجا وجود داشت و مسئولان تعداد شرکت‌کنندگان را کم انتخاب کرده بودند تا کيفيت آثار، بهتر شود.
وي در ادامه به اثري که در اين برنامه ارائه کرد، اشاره کرد: مجسمه من "خاطره کهن" نام داشت که ساختاري نيمه انتزاعي داشت و از بزهاي ايراني و سفالينه‌هاي شوش الهام گرفته شده بود. اين بز شاخهاي بلند و اغراق شده‌اي داشت که تخيلي از نمادهاي باستاني کشورمان را تصوير مي‌کرد. ارتفاع آن يک و نيم متر است و از سنگ مرمر ساخته شده است.
يزدي با اشاره به اينکه همه مجمسه‌ها بعد از ساخته شدن در پارک ملي برگن نصب شدند، اظهار کرد: متاسفانه مردم عادي اطلاعات زيادي در مورد هنر مجسمه‌سازي ما ندارند و حتي وقتي متوجه مي‌شدند من يک ايراني هستم، تعجب مي‌کردند و مي‌گفتند مگر اين رشته در کشور ما رواج دارد؟ هرچند هنرمندان و مجسمه‌سازان ديگر با وقايع هنري ايران آشنا بودند.
