به گزارش مشرق، مدیران پرسپولیس تنها خودشان را نزد هواداران بی‌اعتبار می‌کنند،‌ آن نوجوان محصلی که با هزاران عشق و امید خودش را به ورزشگاه می‌رساند و با آن امکانات نصفه و نیمه بازی عده‌ای از بازیکنان میلیاردی و بی‌کیفیت را تنها به عشق پیراهن سرخ تماشا می‌کند چرا باید بازیچه دست مدیرانی شود که تنها هدفشان مقاصد سیاسی و اقتصادی است و هر روز باید از گوشه و کنار باشگاه خبر‌هایی مبنی بر جنگ و جدالی تازه بر سر کرسی مدیریت به گوش برسد.

به نظر نمی‌رسد این فصل هواداران روی سکوها صبر و تحمل فصل گذشته را داشته باشند و مدیران باشگاه باید بدانند بازی با احسادودسات هواداران پرسپولیس حکم بازی با آتش را دارد. پرسپولیسی‌ها هر روز وارد فاز جدیدی از بحران می‌شوند.

گویی داستان مشکلات سریالی آنها از فصل گذشته هنوز تمام نشده و حتی تغییر ناگهانی مدیرعامل باشگاه و افشاگری رقم قراردادها در روزهای پایانی لیگ سیزدهم هیچ‌کدام سبب نشد در چهاردهمین دوره لیگ برتر و با وجود پوست‌اندازی اعضای هیات مدیره، تغییر کوچکی در این بحران دیده شود.

از روزی که امیرضا خادم، نماینده وزارت ورزش در امر خصوصی‌سازی سرخابی‌ها با ژست خاصی از پایان یافتن مشکلات مالی باشگاه پرسپولیس خبر می‌داد چندی نمی‌گذرد. آن روز خیلی‌ها به انتخاب اعضای هیات مدیره و نحوه چیدمان افراد سیاسی و اقتصادی در باشگاه اعتراض کردند و نقد‌هایی نیز بر این مساله وارد بود ولی ظواهر نشان می‌داد هیات مدیره پرسپولیس می‌خواهد انقلابی در این تیم ایجاد کند که تاریخ فوتبال به خود ندیده است! البته باید گفت این اتفاق نیز افتاد. هنوز 2 هفته‌ از لیگ برتر نگذشته، آتش اختلاف و شکاف موجود میان اعضای هیات مدیره آنقدر زیاد شده که به نظر می‌رسد این تیم شرایط سختی را در پیش‌رو خواهد داشت.

مشکلات فنی و اخلاقی تیم و معضلات درون اردویی کم‌مساله‌ای نبود که دعوای رئیس هیات مدیره و مدیرعامل باشگاه را نیز باید به آن اضافه کرد. حرف‌هایی که رحیمی، مدیرعامل باشگاه صبح دوشنبه به زبان آورد و گفت‌وگوی تند او با یکی از خبرگزاری‌ها، نشان از جنگی دارد که به نظر نمی‌رسد به این زودی‌ها خاتمه یابد. حرف‌های رحیمی بیش از حد تند و انتقادی بود و افشاگری این مدیر اصفهانی خبر از روزهای بد باشگاه می‌دهد.

معلوم نیست چرا در همین ابتدای کار آقایان یادشان افتاده که دست یکدیگر را رو کنند. گروهی با اسپانسر عجیب و غریب و پرحرف و حدیث باشگاه هستند و گروه دیگر علی دایی را بهانه می‌کنند. از همان نوع انتخاب بازیکن برای تیم و نتایج ضعیف و دور از انتظار پرسپولیسی‌ها در ۲ هفته ابتدایی لیگ برتر مشخص بود عده‌ای در هیات مدیره خواهان دور زدن علی دایی هستند! البته شاید قبل از اینکه هزینه‌های گزاف برای چنین مربی‌ای (که از لحاظ فنی خیلی هم قابلیت بالایی ندارد) در نظر گرفته شود باید فکری می‌کردند. ‌

شاید اگر همان روزها تیم فنی و هیات مدیره رای به حضور یک مربی سرشناس خارجی یا حتی یک مربی درحد و اندازه نام پرسپولیس می‌دادند حالا علی دایی سیبل نمی‌شد! این مساله که کسی مثل سرمربی تیم بهانه‌ای است برای سیاست‌های پشت پرده عده‌ای از مدیران هیچ شکی نیست و در آخر نیز باید شاهد این مساله باشیم که این دعوا قربانی را به خود می‌بیند که هیچ کس انتظار برکنارشدنش را نداشته است! حرف‌هایی که رحیمی به عنوان مدیرعامل درباره سیاسی، رئیس هیات مدیره می‌زند تنها خروجی‌اش مشکلاتی است که در آینده برای تیم و هواداران به وجود خواهد آمد.

واقعا باید قضاوت را بر عهده اذهان عمومی گذاشت و از آقایان رحیمی و سیاسی پرسید که چرا با چنین جنگ‌های لفظی بی‌هدف هواداران را سردرگم می‌کنند؟ شاید خیلی‌ها یادشان رفته فصل گذشته به خاطر دعوای وزارت ورزش و مدیرعامل سابق چه بلایی بر سر تیم آمد. همان زمان خادم در یک برنامه تلویزیونی از افشاگری رقم قرارداد بازیکنان و کادر فنی تیم دفاع کرد در حالی که این مساله سبب شد قهرمانی به راحتی از کف پرسپولیس خارج شود.

حالا هم به قول آقای خادم اتفاقی نیفتاده و اختلاف‌نظر‌ها طبیعی است! این مساله نشان می‌دهد خادم فوتبال را به خوبی نمی‌شناسد و تفکر اشتباه درباره مدیریت در فوتبال دودمان یک تیم پرطرفدار را به باد خواهد داد. وقتی سیاسی با مصاحبه‌های خود می‌خواهد نشان دهد رحیمی اختیار عمل در باشگاه ندارد و رحیمی نیز تهدید به افشاگری و کشیدن پرونده باشگاه به وزارت اطلاعات و مجلس می‌کند؛ چه معنی را می‌رساند؟ رحیمی در مصاحبه خود تاکید کرده در ماجرای جدایی بازیکنان بزرگ از پرسپولیس حرف‌های زیادی هست که هنوز نزده و مردم از خیلی مسائل خبر ندارند.

او گفته بزودی خواهد گفت چه کسانی سنگ‌اندازی کردند که ستاره‌ها در پرسپولیس نمانند. البته باید گفت این زخم که به مرحله چرکین رسیده یک زخم قدیمی است؛‌ همان روزهای اول حضور سیاسی در پرسپولیس که در حال حاضر رئیس هیات مدیره است، وی با همکاری برادر و چند دوست دیگرش در خرید امتیاز راه‌آهن هم نقش بسزایی ایفا کرد و پس از آن در اظهارنظری به نقل از او در یکی از رسانه‌ها منتشر شد که 3 میلیارد به دایی می‌دهیم تا برود و به جایش استیلی را می‌آوریم؛ صحبتی که نه تایید شد نه تکذیب. شکی نیست که سیاسی کاملا بدون سابقه فوتبالی وارد هیات مدیره شده و از مسائل داخل مستطیل سبز چیزی نمی‌داند اما بعد از ۳ ماه حتما می‌داند که برای حفظ آرامش تیم نباید از جایگاه نامطمئن سرمربی آن هم ۲ هفته بعد از شروع لیگ صحبت کرد.

واقعا پشت حرف‌های سیاسی چه برنامه و منظوری نهفته است؟ آیا کارشکنی بعضی‌ها سبب شد پرسپولیس خرید‌های خوبی برای فصل جدید نداشته باشد و اگر این مساله صحت دارد چرا علی دایی و رحیمی در همان ابتدا درباره این کارشکنی‌ها سکوت کردند؟ رحیمی آن روزها یادش نبود که دلایل عدم تمدید کردن با سیدجلال و خلعتبری را افشا کند؟ واقعا بعضی مدیران و مربیان تا چه زمانی می‌خواهند هواداران را سر کار بگذارند و اینگونه با احساسات و عواطف آنها بازی کنند. دعوای میان اعضای هیات مدیره پرسپولیس اتفاق خوبی نیست که به راحتی بتوان از کنارش رد شد. این آتش دامن تیم و هواداران را خواهد گرفت و زمانی که به مرحله گر گرفتن برسد دیگر کسی کاری از دستش برنمی‌آید.

منبع: روزنامه وطن امروز