به گزارش مشرق به نقل از ايسنا، دکتر محمد ابراهيم پارسا نژاد در حاشيه هفدهمين کنگره باروري و ناباروري اظهار کرد: با توجه به رواج بسياري از روشهاي درمان ناباروري، در حال حاضر بسياري از افراد معتقدند که ناباروري يک عارضه قابل درمان است.

وي با اشاره به زمان ابداع روش لقاح آزمايشگاهي در جهان اظهار کرد: اين روش براي نخستين بار در سال 1979 به کار گرفته شد در آن زمان همه مذاهب در نقاط مختلف دنيا درباره ميزان اجرايي بودن استفاده از اين روش مي‌انديشند اما ايران از جمله کشورهايي بود که به سرعت با کاربرد اين روش موافقت کرد.

وي افزود: بعدها درباره روشهايي مانند تخمک اهدايي و رحم واگذاري استفتائات لازم از مراجع تقليد انجام شد و استفاده از آن در مجلس تصويب و دستور العمل‌هاي اجرايي آن در دولت نوشته شد.

رييس انجمن باروري و ناباروري ايران با اشاره به اهداي اسپرم اظهار کرد: هنوز اهداي اسپرم در ايران متداول نشده و در اين زمينه مصوبات و آيين نامه‌هاي اجرايي نداريم اما برخي مراجع تقليد انجام اين کار را جايز دانسته‌اند.

وي در پاسخ به اين پرسش که آيا احتمال بيمار شدن کودکاني که با استفاده از روش لقاح آزمايشگاهي متولد مي‌شوند بيش از ساير کودکان است، گفت: سه درصد از نوزادان متولد شده در جهان دچار مشکلات ژنتيک هستند. احتمال بروز ناهنجاري مادرزادي در کودکاني که با استفاده از روشهايي مانند ميکرواينجکشن متولد مي‌شوند، وجود دارد البته درمانگر جوانب مختلف را در درمان ناباروري با استفاده از اين روش رعايت مي‌کند.

رييس انجمن باروري و ناباروري در پايان اظهار کرد: در حالت عادي تخمک اجازه ورود اسپرم معيوب را به خود نمي‌دهد اما با استفاده از روش ميکرواينجکشن برخي اسپرم‌ها به تخمک وارد مي‌شوند بنابراين احتمال افزايش ناهنجاري‌هاي مادرزادي وجود دارد البته اين مورد نبايد زوج‌هاي نابارور را چندان نگران کند.