گروه فرهنگی مشرق - علی فردوسی از شاعران جوان کشورمان که در جلسه دیدار شاعران با رهبر انقلاب به شعر خوانی پرداخت درباره دیدار و تفاوت شعرخوانی در محضر ایشان با دیگر جلسات شعری گفت: این پنجمین باری بود که من در این جلسات شرکت می‌کردم اما اولین باری بود که فرصت شعر خوانی پیدا کردم. به هر حال در این جلسه انسان بیشتر هول می‌شود و نگران است که آیا آقا شعر را می‌پسندد یا نه. هر کس شعر می‌خواند از اول  شعرخوانی مرتب به صورت ایشان نگاه می‌کند تا عکس العملشان را ببیند و تا تایید ایشان را نبیند مدام نگران است اما وقتی تایید می‌کنند،‌ احساس آرامش دست می‌دهد و این اتفاق را می‌توانید در صدا و حالت شعرخوانی تمام کسانی که شعر می‌خوانند، ببینید.
 
وی افزود: من قبل از شعرخوانی به آقای بیابانکی می‌گفتم که نمی‌دانم آقا از شعر فرم خوشش می‌آید یا نه، اتفاقا خوششان هم آمد و گفتند هم از نظر فرم و هم از نظر کلمات و هم از نظر جهت شعر‌، شعر خوبی است. بعد از تمام شدن شعر هم دوباره اسم من را پرسیدند و معمولا وقتی شعری را دوست دارند،‌ اسم شاعرش را می‌پرسند.
 
این شاعر جوان اظهار داشت: کاری که امسال مسئولان حوزه هنری انجام دادند‌، کار خوبی بود. هر سال پیشکسوت‌ها شعر می‌خواندند که امسال نخواندند و وقت به جوان‌ترها رسید علاوه بر آن همه کسانی که امسال شعر خواندند اولین باری بود که در محضر رهبر انقلاب شعر می‌خواندند و این خیلی خوب بود.
 
فردوسی درباره سخنان رهبر انقلاب هم اظهار داشت: دو نکته اساسی در سخنان ایشان بود. اول اینکه هدف اصلی شعر چیست و آن اینکه شعر علاوه بر بیان حالات شاعر وظیفه مهم‌تری هم دارد و در خلوت مردم نفوذ می‌کند و شاعران نگذارد با حرف‌های بیهوده این خلوت پر شود. نکته دیگر در سخنان ایشان هم این بود که شعر علاوه بر دنبال کردن اهداف والا نباید از فاکتورهای هنری خودش افول کند و شعریت شعر و هنری بودنش حفظ شود.
 
این شاعر جوان افزود: این تاکید ایشان بر هنری بودن شعر نشان می‌دهد که خودشان شاعر هستند و شعر را می‌فهمند و ارزش هنری شعر را در نظر دارند و بعد می‌گویند که چه طور از این هنر استفاده کرد.
 
فردوسی درباره بخش دیگر سخنان رهبر انقلاب درباره یاری شعر به مردم مظلوم و مثال ایشان درباره غزه گفت: شعری هم که من در محضر ایشان خواندم درباره فلسطین بود و در دنیای امروز هم شاعر نمی‌تواند به اتفاقات اطراف خودش بی‌تفاوت باشد. درست است که شعر نباید سفارش پذیر باشد، اما شعر موفق شعری است که از محیط اطراف شاعر الهام گرفته است. درباره چشم و ابرو همیشه می‌توان شعر گفت. مشکل شعر این است که بعضا به اتفاق‌های پیرامونی کمتر توجه می‌کند و سینما و موسیقی بیشتر متاثر از اتفاقات دنیای واقعی است و اگر شعر هم این کارکرد را پیدا کند، می‌تواند مفیدتر و موثرتر باشد.