گروه تاریخ مشرق- فقید سعید مرحوم آیت الله العظمی حاج ملاعلی معصومی همدانی (قده) ازفقهای نامدار و شاگردان فاضل مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری(قده) به شمار می رود. وی پس از طی مدارج کمال و نیل به بالاترین مدارج علمی، به شهر همدان بازگشت و در طول سالیان طولانی به تربیت طلاب و فضلای فراوان همت گماشت.
آن بزرگوار پس از دستگیری امام خمینی در 14 خرداد42، از جمله مراجعی بود که برای حمایت از رهبری نهضت اسلامی به تهران مهاجرت و مرجعیت ایشان را تائید فرمود. امام راحل در یکی از پیام های شفاهی و معروف خود به آیت الله معصومی، ایشان را «سلمان» لقب داد.
آیت الله معصومی بر اساس علاقه شدید به امام، بسیاری از کتب مخطوط ایشان از جمله «چهل حدیث» را استنساخ و در کتابخانه خویش در همدان نگهداری فرمود که این مسئله در ماه‌های آغازین انقلاب مورد اشاره رهبر کبیر انقلاب نیز قرار گرفت.
سرانجام آن بزرگوار پس از عمری خدمت به دین و جامعه و تربیت شاگردان فراوان، درنیمه شعبان 1357 بدرود حیات گفت. مراسم تشییع و ترحیم آن بزرگوار در همدان، صحنه ابراز خشم عمومی مردم از رژیم شاه بود. یادش گرامی باد.