به گزارش گروه اجتماعی مشرق، خانمي هستم ۲۰ ساله يک سال است که ازدواج کرده ام، در دوران عقد هستيم، شوهر خيلي خوبي دارم اما نسبت به او خيلي حساسيت دارم از همه بيشتر روي مادرشوهرم حساسم. فکر مي کنم مادرش را بيشتر از من دوست دارد. در صورتي که اين طوري نيست الکي به او ايراد مي گيرم و جر و بحث مي کنم بعد هم پشيمان مي شوم، خواهش مي کنم راهنمايي ام کنيد.
در پاسخ مقدمه اي قابل ذکر است. درباره ارتباط بين زن و شوهر و حساسيت هايي که بعضي اوقات خانم ها نسبت به همسرشان دارند بايد گفت که يکي از مسائلي که بايد به آن توجه داشت بحث دلبستگي خانم هاست. يکي از علت هايي که باعث مي شود خانم ها بعد از ازدواج وابستگي يا دلبستگي بيش از اندازه به همسرشان نشان دهند مي تواند ريشه در کودکي آنان داشته باشد.
اين افراد در دوران کودکي از لحاظ عاطفي بسيار زود رنج و احساسي بوده اند و به اندازه کافي از طرف والدين يا اطرافيان محبت دريافت نکرده يا به هر دليلي احساس کرده اند مورد توجه ديگران نيستند؛ به همين دليل پس از ازدواج انحصار طلب مي شوند و براي اين که مطمئن شوند که همسرشان آن ها را دوست دارد يا نه وسواس بيش از حد پيدا مي کنند.
انواع دلبستگي
روان شناسان دلبستگي هاي دوران بزرگسالي را به چهار قسمت تقسيم مي کنند. گروه اول افراد ايمن هستند.
اين افراد مي گويند: «من خوبم و ديگران هم خوبند.» گروه دوم افرادي هستند که مي گويند:« من خوب نيستم و ديگران خوبند. » به اين گروه افراد دل مشغول گفته مي شود.
گروه سوم مي گويند:« من خوبم و ديگران خوب نيستند. » و گروه چهارم افرادي هستند که اعتقاد دارند نه ما خوبيم و نه ديگران. موضوع بحث ما گروه دوم يا افراد دل مشغول است. اين افراد از يک احساس حقارت و ناامني رنج مي برند و هميشه نگران اين هستند که توسط ديگران مورد پذيرش واقع نشوند.
طبيعتا چنين افرادي پس از ازدواج نيز مي خواهند، هر طوري که هست دائما در کانون توجه همسرشان قرار بگيرند. وقتي توجه همسر به جاي ديگري معطوف مي شود به شدت به هم مي ريزند و دل مشغولي و نشخوارهاي فکري آنان شروع مي شود و اين سؤال که آيا شوهرم من را دوست دارد يا دوست ندارد به صورت ناهوشيار به سراغشان مي آيد.
طبيعي است که اين گونه افراد نسبت به روابط طبيعي همسرشان نيز حساس باشند و تحمل هيچ رقيبي که توجه همسر را به خود جلب کند نداشته باشند. در حالي که يکي از مهم ترين افرادي که توجه هر مرد را جلب مي کند مادرش است. به همين دليل بسياري از خانم ها به خصوص در اوايل ازدواج نسبت به مادر شوهر خود حساسيت بالايي پيدا مي کنند و او را رقيب خود مي دانند؛ به خصوص زماني که مرد به مادرش توجه مي کند يا کارهاي او را انجام مي دهد و رفتار محبت آميز نسبت به او دارد. چنين رفتارهايي براي بسياري از خانم هاي جوان قابل تحمل نيست.
البته گاهي نيز پيش مي آيد که مادرها افراط مي کنند و به خاطر اينکه به عروس نشان بدهند و بگويند: « تو تازه آمده اي، فکر نکن اين فرزند مال توست، من هم سهمي دارم، اين بچه در اصل مال من بوده و... » رفتارهايي از آنان سر مي زند که حساسيت عروس خانم ها را تشديد مي کند و احساس اضطراب و از دست دادن عشق را در آنان به وجود مي آورد؛ بنابراين بسياري از رفتارهاي مادر شوهر را رفتارهاي خصمانه يا آزاردهنده تلقي مي کنند و واکنش شديد نسبت به آنها نشان مي دهند.
چگونه حساسيت‌هاي بيش از حد را از بين ببريم
مهم ترين و بهترين راهکار براي رفع مشکل شما مراجعه به روان شناس و مشاور است. با اين حال در ادامه سه راهکار ارائه مي کنيم که اميدواريم مورد استفاده شما و ديگر خانم هايي که اين مشکل را دارند، قرار بگيرد.
1- تلاش کنيد نسبت به خود نگرش مثبتي داشته باشيد و از نگاه تحقير آميز به خودتان بپرهيزيد: با روش هاي مختلف مانند توجه به توانمندي ها و صفات خوب خود، سعي کنيد حس حرمت و اعتماد به نفس خودتان را افزايش بدهيد زيرا علت اصلي دل مشغول بودن، ضعف اعتماد به نفس و خود کم بيني است.
2- از فضاي خيالي زندگي خارج شويد و از ايده آليست بودن دوري کنيد: بپذيريد که هر فردي ارتباطاتي دارد؛ همانطور که خود شما با مادر و خواهر و ديگر بستگانتان ارتباط داريد طبيعتا شوهرتان نيز بايد با مادر، خواهر و بقيه اقوام خود ارتباط داشته باشد؛ بنابراين ارتباطات طبيعي و عادي همسرتان را با ديگر اعضاي خانواده اش بپذيريد و با آن کنار بياييد.
3- به تفاوت هاي روابط توجه داشته باشيد: اين نکته را فراموش نکنيد که رابطه بين يک مرد و همسرش با رابطه بين آن مرد و مادرش کاملا متفاوت است. يک مرد در نقش شوهر احساسات و عواطفي دارد که در نقش يک فرزند براي مادر يا برادر چنين احساساتي را ندارد. هيچ کدام از اين ها نمي توانند جاي يکديگر را بگيرند. رابطه مادر و فرزندي به هيچ وجه نمي تواند رقيب رابطه زن و شوهري باشد.
عواطف و دوست داشتن ها انواع گوناگوني دارند و بر اساس نقش هايي که فرد دارد شکل مي گيرند. در رابطه مادر و فرزند فقط يک نقش عاطفي وجود دارد در حالي که در روابط زوجين هم مسائل عاطفي هم مسائل عاشقانه و هم مسائل زناشويي وجود دارد. دقت در اين نکات تاثير زيادي بر حفظ آرامش شما خواهد داشت.
مخاطبان محترم گروه اجتماعی مشرق می توانند اخبار، مقالات و تصاویر اجتماعی خود را به آدرس shoma@mashreghnews.irارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود. در ضمن گروه اجتماعی مشرق در صدد است با پیگیری مشکلات ارسالی شما از طریق کارشناسان و مشاوران مجرب پاسخی برای ابهامات مخاطبان عزیز بیابد.
منبع: خراسان
در پاسخ مقدمه اي قابل ذکر است. درباره ارتباط بين زن و شوهر و حساسيت هايي که بعضي اوقات خانم ها نسبت به همسرشان دارند بايد گفت که يکي از مسائلي که بايد به آن توجه داشت بحث دلبستگي خانم هاست. يکي از علت هايي که باعث مي شود خانم ها بعد از ازدواج وابستگي يا دلبستگي بيش از اندازه به همسرشان نشان دهند مي تواند ريشه در کودکي آنان داشته باشد.
اين افراد در دوران کودکي از لحاظ عاطفي بسيار زود رنج و احساسي بوده اند و به اندازه کافي از طرف والدين يا اطرافيان محبت دريافت نکرده يا به هر دليلي احساس کرده اند مورد توجه ديگران نيستند؛ به همين دليل پس از ازدواج انحصار طلب مي شوند و براي اين که مطمئن شوند که همسرشان آن ها را دوست دارد يا نه وسواس بيش از حد پيدا مي کنند.
انواع دلبستگي
روان شناسان دلبستگي هاي دوران بزرگسالي را به چهار قسمت تقسيم مي کنند. گروه اول افراد ايمن هستند.
اين افراد مي گويند: «من خوبم و ديگران هم خوبند.» گروه دوم افرادي هستند که مي گويند:« من خوب نيستم و ديگران خوبند. » به اين گروه افراد دل مشغول گفته مي شود.
گروه سوم مي گويند:« من خوبم و ديگران خوب نيستند. » و گروه چهارم افرادي هستند که اعتقاد دارند نه ما خوبيم و نه ديگران. موضوع بحث ما گروه دوم يا افراد دل مشغول است. اين افراد از يک احساس حقارت و ناامني رنج مي برند و هميشه نگران اين هستند که توسط ديگران مورد پذيرش واقع نشوند.
طبيعتا چنين افرادي پس از ازدواج نيز مي خواهند، هر طوري که هست دائما در کانون توجه همسرشان قرار بگيرند. وقتي توجه همسر به جاي ديگري معطوف مي شود به شدت به هم مي ريزند و دل مشغولي و نشخوارهاي فکري آنان شروع مي شود و اين سؤال که آيا شوهرم من را دوست دارد يا دوست ندارد به صورت ناهوشيار به سراغشان مي آيد.
طبيعي است که اين گونه افراد نسبت به روابط طبيعي همسرشان نيز حساس باشند و تحمل هيچ رقيبي که توجه همسر را به خود جلب کند نداشته باشند. در حالي که يکي از مهم ترين افرادي که توجه هر مرد را جلب مي کند مادرش است. به همين دليل بسياري از خانم ها به خصوص در اوايل ازدواج نسبت به مادر شوهر خود حساسيت بالايي پيدا مي کنند و او را رقيب خود مي دانند؛ به خصوص زماني که مرد به مادرش توجه مي کند يا کارهاي او را انجام مي دهد و رفتار محبت آميز نسبت به او دارد. چنين رفتارهايي براي بسياري از خانم هاي جوان قابل تحمل نيست.
البته گاهي نيز پيش مي آيد که مادرها افراط مي کنند و به خاطر اينکه به عروس نشان بدهند و بگويند: « تو تازه آمده اي، فکر نکن اين فرزند مال توست، من هم سهمي دارم، اين بچه در اصل مال من بوده و... » رفتارهايي از آنان سر مي زند که حساسيت عروس خانم ها را تشديد مي کند و احساس اضطراب و از دست دادن عشق را در آنان به وجود مي آورد؛ بنابراين بسياري از رفتارهاي مادر شوهر را رفتارهاي خصمانه يا آزاردهنده تلقي مي کنند و واکنش شديد نسبت به آنها نشان مي دهند.
چگونه حساسيت‌هاي بيش از حد را از بين ببريم
مهم ترين و بهترين راهکار براي رفع مشکل شما مراجعه به روان شناس و مشاور است. با اين حال در ادامه سه راهکار ارائه مي کنيم که اميدواريم مورد استفاده شما و ديگر خانم هايي که اين مشکل را دارند، قرار بگيرد.
1- تلاش کنيد نسبت به خود نگرش مثبتي داشته باشيد و از نگاه تحقير آميز به خودتان بپرهيزيد: با روش هاي مختلف مانند توجه به توانمندي ها و صفات خوب خود، سعي کنيد حس حرمت و اعتماد به نفس خودتان را افزايش بدهيد زيرا علت اصلي دل مشغول بودن، ضعف اعتماد به نفس و خود کم بيني است.
2- از فضاي خيالي زندگي خارج شويد و از ايده آليست بودن دوري کنيد: بپذيريد که هر فردي ارتباطاتي دارد؛ همانطور که خود شما با مادر و خواهر و ديگر بستگانتان ارتباط داريد طبيعتا شوهرتان نيز بايد با مادر، خواهر و بقيه اقوام خود ارتباط داشته باشد؛ بنابراين ارتباطات طبيعي و عادي همسرتان را با ديگر اعضاي خانواده اش بپذيريد و با آن کنار بياييد.
3- به تفاوت هاي روابط توجه داشته باشيد: اين نکته را فراموش نکنيد که رابطه بين يک مرد و همسرش با رابطه بين آن مرد و مادرش کاملا متفاوت است. يک مرد در نقش شوهر احساسات و عواطفي دارد که در نقش يک فرزند براي مادر يا برادر چنين احساساتي را ندارد. هيچ کدام از اين ها نمي توانند جاي يکديگر را بگيرند. رابطه مادر و فرزندي به هيچ وجه نمي تواند رقيب رابطه زن و شوهري باشد.
عواطف و دوست داشتن ها انواع گوناگوني دارند و بر اساس نقش هايي که فرد دارد شکل مي گيرند. در رابطه مادر و فرزند فقط يک نقش عاطفي وجود دارد در حالي که در روابط زوجين هم مسائل عاطفي هم مسائل عاشقانه و هم مسائل زناشويي وجود دارد. دقت در اين نکات تاثير زيادي بر حفظ آرامش شما خواهد داشت.
مخاطبان محترم گروه اجتماعی مشرق می توانند اخبار، مقالات و تصاویر اجتماعی خود را به آدرس shoma@mashreghnews.irارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود. در ضمن گروه اجتماعی مشرق در صدد است با پیگیری مشکلات ارسالی شما از طریق کارشناسان و مشاوران مجرب پاسخی برای ابهامات مخاطبان عزیز بیابد.
منبع: خراسان
