به گزارش مشرق به نقل از مهر، سکوت حکمفرماست و کسي کاري به کار کسي ندارد. در کوچه ها اثري از رد پاي تکه آهنهايي که در شهر "خودرو" ناميده مي شود نيست. مردماني که چون تابلو نقاشي زندگي و آداب و رسوم گذشته را در عصر ارتباطات يدک مي کشند.

نه تنها شبها پاي تلويزيون نمي نشينند که به شب نشيني هم اعتقادي ندارند. عروسي و عزا ندارند و مراسمي چون جشن تولد، سالگرد ازدواج و... براي آنان معنا و مفهومي ندارد.

مهمان نواز هستند به شرطي که احدي از زنان قصد ورود به روستاي آنان را نداشته باشد. همانطور که تا کنون کسي از دنياي بيرون زنان آنان را نديده است. متمول هستند و از طريق فروش زمينهاي پدريشان در تبريز روزگار مي گذرانند.

شناسنامه ندارند و جزو آمار جمعيت ايران به حساب نمي آيند. هيچگونه خدمات دولتي را دريافت نمي کنند.

جايي که هرگونه امکانات دنياي جديد را نمي پذيرند

اينجا ايستا است؛ مرموزترين روستاي ايران! جايي که هيچگونه امکانات دنياي جديد را نمي پذيرند و بدون آب لوله کشي، گاز، برق، درمانگاه، ماشين آلات، وسايل ارتباطي و ... زندگي مي کنند.

گروهي از پيروان ميرزا صادق مجتهد تبريزي، فقيه مشهور دوره مشروطه که با الهام از آراي تجددستيز او چنين زندگي را در زمانه تسلط مدرنيته سامان داده‌اند.

ميرزا صادق مجتهد تبريزي از فقهايي بود که در هر دو حيطه نظر و عمل، بسيار بر طرد مطلق انديشه تجدد و دستاور‌هايش تاکيد مي‌کرد و تا پايان عمر بر عدم جواز استفاده از ابزار تکنولوژيک و امور جديد و مدرن فتوا مي‌داد.

اهالي روستاي ايستا واقع در شرق طالقان اوقات شرعي نماز را با شاخصه‌هاي خود استخراج کرده و آغاز و پايان ماه مبارک رمضان را نيز با رويت خويش تعيين مي‌کنند، به روياي صادقانه معتقدند، آنان به شدت منتظر ظهور امام مهدي ‌(عج) هستند.

فرزندان آن بعد از رسيدن به سن تکليف مختارند که با آنان زندگي کنند يا به شهر تبريز بازگردند، هيچگونه فعاليت‌ سياسي و اجتماعي نداشته و باورهاي خود را تبليغ نمي‌کنند.

اهالي روستاي ايستا شناسنامه ندارند

اهالي روستاي ايستا شناسنامه ندارند و از امکانات رفاهي جديد مانند آب لوله کشي، گاز، برق، تلفن، راديو و تلويزيون و... استفاده نمي‌کنند.

کودکان آن روستا به سبک سنتي و مکتب خانه‌اي با فراگيري دروسي همانند واجبات و محرمات فقهي، خوشنويسي و اصول عقايد سواددار مي‌شوند.

ساعت مچي و ديواري در محل زندگي "اهل توقف" وجود ندارد و سيمان و آهن در معماري خانه‌هاي آنان به کار نرفته است.
آنان به نحو اسرارآميزي از مردم فاصله مي‌گيرند و کمتر کسي را به خانه خود راه مي‌دهند.

از هر نوع مظاهر مدرنيته و تکنولوژي دوري مي‌کنند و با اين عزلت گزيني و انتخاب زندگي رهباني، هاله‌اي از شايعات و سخنان عجيب را در اطراف خود پراکنده‌اند.

اهالي بومي طالقان که به درستي نمي‌دانند اينان از کجا آمده‌اند و چه مرام و مسلکي دارند، گاه آنان را اسماعيلي مذهب و زماني دراويش ترک دنيا گفته قلمداد مي‌کنند که در انتظار ظهور امام مهدي (آخرين پيشواي شيعيان) هستند.