به گزارش مشرق به نقل از فارس، علي کفاشيان در نشست مديران عامل باشگاه هاي ليگ برتر با اشاره به ايجاد استقلال براي سازمان ليگ گفت: اين استقلال بايد به ساير بخش هاي فدراسيون منتقل شود. سياست فدراسيون در اين سه سال، اجراي واقعي اساسنامه فيفا و AFC بوده است. مديريت فوتبال در حجم بزرگي در حال انجام است و رئيس فدراسيون واقعا نمي تواند در همه بخش ها پاسخگو باشد و ديگر اين دوران گذشته است. بايد براساس اساسنامه، در هر بخش سياست هاي کلي فوتبال ارائه شود و هر بخش بتواند با سازماندهي و استقلال ، کار را پيش ببرد و ديگر همه چيز به عهده رئيس فدراسيون نيست. در حال حاضر سازمان ليگ برتر فوتبال،سازمان ليگ برتر فوتسال و آکادمي ملي فوتبال نشان مي دهند که چقدر استقلال مي تواند مفيد باشد.

وي ادامه داد: بايد باور کنيم که امکانات ما جوابگوي انتظارات مردم که همانا داشتن باشگاه هاي قوي، تيم هاي ملي قوي، حضور در تورنمنت هاي بزرگ و حضور تيم هاي بزرگ در ايران و ارتقاي تيم هاي نوجوانان،جوانان ،اميد و غيره است، نيست و ما مشکلات عديده اي درباره هزينه ها و درآمدها داريم. البته بايد بگويم در سه سال گذشته توسط کميته بازاريابي سالي پانزده ميليارد تومان درآمد زايي کرده ايم که سر جمع چهل و پنج ميليارد تومان مي شود.البته از اين چهل و پنج ميليارد تومان، حداقل شصت درصد هم درآمدهاي سازمان ليگ بوده و اين در حالي است که در مقايسه با سال هاي قبل درآمد فدراسيون در آن زمان شايد سالي دو ميليارد تومان هم نبوده است.
وي گفت: با اين اوصاف اگر به عنوان مثال در اين شرايط درآمدها دو باشد هزينه ها ده است و اين يعني اينکه فوتبال عقب مي ماند.اگر درآمدي وجود نداشته باشد کيفيت کار پايين مي آيد و فوتبال رو به فنا شدن مي رود و با توجه به اينکه هزينه ها پنج برابر درآمدها است هر کسي هم بخواهد به جاي ما در فدراسيون کار کند نمي تواند و کار فوتبال متوقف مي شود. اصرار بر اينکه هزينه ها به درآمدها نرسد يعني اينکه فوتبال متوقف مي شود و اين روند براي فوتبال کشنده است.

کفاشيان تصريح کرد: مجموعه ما در فدراسيون فوتبال مطالعاتش را انجام داده و درآمدهايمان مشخص است و البته درآمدهايمان بر اساس اساسنامه فيفا و کنفدراسيون فوتبال آسيا مشخص شده است. در ميان درآمدها يکي از آنها بسيار مي تواند سود آور باشد و آن حق پخش تلويزيوني است. به نظر من بايد بررسي شود که چرا حق پخش تلويزيوني به صورت کامل داده نمي شود. شايد صدا و سيما محدوديت هايي داشته باشد، اما به هر جهت اگر حق پخش واقعي به فوتبال پرداخت نشود فوتبال عقب مي ماند و مي ميرد. حتي اگر صدا و سيما مثلا به خاطر نبود درآمد بخواهد حق پخش را ندهد گرچه مقصر است، اما ما بايد درآمدمان را از طريق نهادهاي ديگر مانند دولت، مجلس و ديگر نهادها براساس حق پخشي که بايد به فوتبال تعلق گيرد تامين کنيم. چرا که اگر اين پول به ما داده نشود دست ما خالي مي ماند و نمي توانيم در فوتبال کار کنيم. ارديبهشت ماه سال 90 قرارداد ما با صدا و سيما به پايان مي رسد و بايد در اين باره يک تصميم بزرگ بگيريم. تصميمي که تعيين کننده باشد. حتي اگر قرار بر اين باشد که بازي ها از تلويزيون پخش نشوند بايد حق فوتبال را بگيريم.

وي در پايان گفت: بايد اين نکته معلوم شود که در فوتبال پولي نخوابيده و مديران باشگاه ها شفاف قراردادهاي بازيکنانشان را منتشر کنند و بگويند که قرارداد فلان بازيکن ما هشتصد ميليون تومان نيست و مثلا اين رقم است. بايد اين هشدارها را که فوتبال رو به فنا مي رود جدي بگيريم و گرنه در چند سال آينده شاهد سقوط فوتبال خواهيم بود. سال هاي گذشته رقيبان ما چهار پنج کشور بيشتر نبودند اما در حال حاضر پانزده، شانزده کشور رقيب ما هستند.