27 اردیبهشت 1300

رضاخان وزیرجنگ، طی حکمی کلنل کاظم خان حاکم نظامی تهران را به ریاست ستاد ارتش منصوب کرد.

27 اردیبهشت 1301

کابینه میرزاحسن خان مشیرالدوله که در اول بهمن 1300 تشکیل شده بود، سقوط کرد.

27 اردیبهشت 1330

سفیر انگلیس در تهران، قانون ملی شدن صنعت نفت ایران را خلاف قوانین بین‌المللی خواند.

27 اردیبهشت 1336

حزب مردم به دبیرکلی امیراسدالله علم اعلام موجودیت کرد.

27 اردیبهشت 1340

. «نهضت آزادی ایران» توسط مهندس مهدی بازرگان و جمعی از همفکرانش از جمله دکتر یدالله سحابی و آیت‌الله سید محمود طالقانی تأسیس شد.

27 اردیبهشت 1358

حدود هشتاد هزار نفر در برابر سفارت امریکا در تهران تظاهرات کرده و شعارهای ضدامریکایی سر دادند. در این تظاهرات گروهی به سفارت حمله کرده، پرچم امریکا را پایین کشیده و پاره کردند، اما با مقاومت نگهبانان سفارت، از محل خارج شدند.

27 اردیبهشت 1359

بازار مشترک اروپا محدودیت‌های اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران را به اجرا درآورد.

27 اردیبهشت 1365

استراتژی دفاع متحرک عراق در جریان جنگ تحمیلی تغییر کرد. پس از شکست‏های پی‏درپی نیروهای عراق از رزمندگان اسلام در جریان جنگ تحمیلی و از دست دادن مناطق استراتژیک جنگ، عراقی‏ها تصمیم گرفتند که استراتژی موسوم به دفاع متحرک را در پیش گیرند. بر اساس این استراتژی، موقعیت دفاعی فعلی دشمن به حالت تهاجمی تبدیل شد و دشمن تلاش کرد با کسب پیروزی در عرصه جنگ، قدرت نظامی خود را بار دیگر به نمایش بگذارد. دشمن در این راستا، به تهاجمات متعددی در نقاط مختلف جبهه دست زد و مناطقی را به تصرف خود درآورد. اما این روند که از نیمه اسفند 1364 آغاز شده بود با شروع عملیات حماسه آفرین کربلای یک، با شکست روبرو و استراتژی دفاع متحرک عراق نیز پس از هفتاد روز، با ناکامی کنار گذاشته شد.

27 اردیبهشت 1368

عملیات بیت‏المقدس 6 در استان ماووت عراق توسط سپاه آغاز شد. عملیات متوسط بیت‏المقدس 6، در جبهه شمال و منطقه عمومی ماووت در استان سلیمانیه عراق از تاریخ با رمز مبارک یا امیرالمؤمنین(ع)، در پاسخ به شرارت‏های دشمن در خلیج فارس و روستاهای مرزی کشور و با هدف خارج کردن نیروهای خودی از تیررس دشمن در دو مرحله به اجرا گذاشته شد و به نتایج زیر انجامید: تلفات نیروی انسانی دشمن: 400 نفر اسیر، 2000 نفر کشته و زخمی؛ فتح ارتفاعات مهم شیخ محمد آسوس و استروگ در منطقه کردستان عراق توسط رزمندگان اسلام به همراه انهدام مقداری از تجهیزات دشمن. با اتمام مرحله دوم عملیات و به دست آمدن اهداف از پیش تعیین شده، دشمن در اوج استیصال، به سلاح‏های شیمیایی متوسل شد که با عکس‏العمل پدافند شیمیایی خنثی گردید و رزمندگان اسلام به تثبیت مواضع جدید پرداختند.

27 اردیبهشت 1388

آیت الله عظمی بهجت از مراجع تقلید رحلت کرد. وی تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه فومن گذراند و در همان شهر به تحصیل مقدمات علوم اسلامی پرداخت. در سال ۱۳۴۸ ق. در سن چهارده سالگی به عراق رفت و در کربلا به تحصیل مشغول شد. پس از آن در سال ۱۳۵۲ ق. به نجف اشرف مهاجرت کرد و قسمت‌های پایانی سطح را زیر نظر اساتیدی چون مرتضی طالقانی به پایان رساند. وی درآنجا پس از درک محضر میرزای نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی، به حوزه درسی محمدحسین غروی اصفهانی پیوست و علاوه بر این از محضر سید ابوالحسن اصفهانی و محمدکاظم شیرازی بهره برد. و علوم عقلی را نزد سید حسن بادکوبه‌ای فرا گرفت. در سنین ۱۷ یا ۱۸ سالگی در سلک شاگردان اخلاقی - عرفانی سیدعلی قاضی درآمد. بعد از پایان رسانیدن تحصیلات خود در سال ۱۳۲۴ ش. (۱۳۶۴ ق.) به ایران بازگشت چند ماهی را در فومن ماند و پس از تشکیل خانواده بر آن شد که دوباره به حوزهٔ علمیهٔ نجف برود. در راه قصد زیارت حرم حضرت فاطمه معصومه و اطلاع یافتن از وضعیت حوزهٔ قم را کرد؛ ولی در طول چند ماهی که در قم توقف کرده بود، خبر فوت استادان بزرگ نجف یکی پس از دیگری شنیده می‌شد، لذا او تصمیم گرفت که در شهر قم اقامت کند و در آنجا تحصیلات خود را با حضور در جلسات درس کوه کمری و بروجردی ادامه بدهد. پس از چند ماه اقامت در حوزه علمیه قم که نوپا بود، بنا به نقل مصباح یزدی، برجسته‌ترین شاگرد علمای دینی شد. آیت الله العظمی بهجت در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۸ به علت ایست قلبی درگذشت. و در حرم حضرت فاطمه معصومه دفن شد.

*هجری قمری

17 رجب 1121

شیخ سلیمان بحرانی از علمای بزرگ شیعه درگذشت. شیخ ابوالحسن سلیمان بن عبداللَّه‏بن علی‏بن حسن بحرانی ماحوزی، معروف به محقق بَحرانی از بزرگان علمای امامیه‏ی اوائل قرن 12 هجری در نیمه‏ی رمضان 1076 ق به دنیا آمد. او در علم حدیث، رجال، تاریخ و سیره تبحُّر داشت. شیخ عبداللَّه سماهَیجی و سیدهاشم بحرانی صاحب تفسیر برهان و شیخ احمدبحرانی از تلامذه‏ی او بودند. از آثار قلمی او: الاشارات فی الکلام، الشفاء فی الحکمة النظریه و المعراج قابل ذکرند.

*میلادی

17 می 1939

راه حل انگلیس در تشکیل رژیم غاصب اسرائیل و به نفع صهیونیست‏ها ارائه شد. دولت انگلیس که پس از پایان جنگ جهانی اول، قیمومیت فلسطین را برعهده داشت، در آستانه جنگ جهانی دوم، با انتشار کتاب سفید، گام دیگری در راه تشکیل دولت غاصب صهیونیستی برداشت. براساس راه حلی که در این کتاب برای مسئله فلسطین ارائه شده بود، پس از 10 سال دولت مستقل فلسطین با دو ملیت یهودی و مسلمان به وجود می‏آمد. در کتاب سفید هم‏چنین پیش‏بینی شده بود که تا سال 1944، صد هزار یهودی دیگر به فلسطین مهاجرت کنند و از آن به بعد، مهاجرت یهودیان با موافقت اعراب باشد. فلسطینی‏ها که از حمایت لندن از صهیونیست‏ها آگاه بودند، طرح ارائه شده توسط دولت انگلیس را که مقدمه اشغال کامل فلسطین بود، رد کردند. از طرف دیگر، صهیونیست‏ها نیز که خواهان ایجاد رژیمی صهیونیستی و نه یهودی و مسلمان در فلسطین بودند، طرح کتاب سفید را نپذیرفتند و در سال 1942م در کنفرانسی در امریکا و با حمایت این کشور، رسماً خواستار تشکیل رژیم صهیونیستی در فلسطین شدند. در نهایت، نه سال پس از انتشار این کتاب، در توطئه‏ای مشترک، نیروهای انگلیسی خاک فلسطین را ترک کردند و عرصه را برای تثبیت حضور صهیونیست‏ها و اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی در 14 مه 1948م فراهم آوردند.