به گزارش مشرق، عجایب سیاست در ایران در چند سال اخیر کم نبوده است. هر آنچه بدبین‌ترین ناظر و فعال سیاسی حتی تصورش را هم نمی‌کرده، از سال ۸۸ تاکنون نه یک بار که ده‌ها بار رخ داده و بسیاری را انگشت به دهان گذاشته است. از اعلام پیروزی پیش از شمارش آرا در سال ۸۸ بگیر تا نظریه داماد لرستان و گرفتن مراسم فاتحه برای دختر زنده و ده‌ها نمونه دیگر. و البته بخشی از آن‌ها در عین شگفتی، ناظران را به خنده هم واداشته است.

جدیدترین نمونه این دست از وقایع که انگار به دلیل تکرر آن از حالت شگفتی خارج شده، تیتر یک و گزارش ویژه روز پنج‌شنبه رسانه‌های اصلاح‌طلب بود: "تجمع غیرقانونی"، "تجمع بدون مجوز" و...

ماجرا مربوط به تجمع تعدادی از طلاب یکی از حوزه های علمیه تهران در حمایت از فرهنگ عفاف و حجاب در مقابل وزارت کشور است. آنچنان که روز سه شنبه فرمانداری تهران اعلام کرد، مجوزی برای برگزاری این تجمع صادر نشده است. پس از اعلام فرمانداری تهران، رسانه‌های اصولگرا با اطلاع‌رسانی سریع، برگزاری تجمع بدون مجوز وزارت کشور را نادرست دانستند. البته بخشی از برگزارکنندگان با این استدلال که اعتراضات آنها ماه‌هاست که بی‌جواب گذاشته شده و هیچ حرکتی در راستای بهبود وضعیت اسف‌بار عفاف و حجاب در جامعه دیده نمی‌شود، این تجمع را برگزار کردند.

بخشی از رسانه‌های اصولگرا از جمله جهان نیوز پس از برگزاری این تجمع هم، ضمن تاکید بر پیگیری قانونی و جدی وضعیت ناگوار عفاف و حجاب از مسئولان مربوطه، بازهم بر لزوم کسب مجوز برای هرگونه تجمعی تاکید کردند.

اما شگفتی آنجا بود که "نداشتن مجوز تجمع" تیتر یک رسانه‌های اصلاح‌طلب و تندرو بود و آنان بودند که سخن از قانونمداری و لزوم کسب مجوز برای تجمع و... کردند!

گزارش روزنامه اعتماد در صفحه سیاسی

بعید است کم‌حافظه‌ترین ناظر سیاسی هم شورش بی‌سابقه افراطیون اصلاح‌طلب علیه "قانون" و "رای مردم" را از یاد برده باشد. هنوز داغ تجمعات بدون مجوز و آشوب‌های خیابانی هشت ماهه که اساسا علیه قانون اساسی بود، برای بسیاری‌ها تازه است.

حتی تجمعاتی هم که پیش از نماز جمعه تاریخی ۲۹ خرداد ۸۸ برگزار شد، مجوز نداشت اما رهبر معظم انقلاب در خطبه‌های نماز جمعه با رافت و کرامت از همه اقدامات غیرقانونی هفته اول افراطیون گذشتند تا شاید تسلیم قانون شوند. اما همسویی رهبران داخلی آشوب‌ها و رسانه‌های پرشمار آنان با سران اصلی فتنه در اسرائیل، اروپا و آمریکا، به نفی اصول انقلاب، ‌آرمان‌های امام و قانون اساسی انجامید.

همین رسانه‌هایی که اکنون سنگ قانون‌مداری و کسب مجوز از وزارت کشور را به سینه می‌زنند، در سال 88 نه تنها هرگز از لزوم "کسب مجوز و "قانون‌مداری" چیزی ننوشتند، که تنها نقش آن‌ها دمیدن در کوره فتنه و آشوب و تحریک بخشی از شهروندان غافل برای شورش در کف خیابان‌ها بود. حتی عده‌ای از عوامل این رسانه‌ها وقتی دیدند، فضای تاختن به قانون اساسی، امام راحل،‌ ولایت فقیه و انقلاب چندان فراخ نیست، سر از توپخانه‌های رسانه‌ای در لندن، آمریکا، بلژیک، کانادا و... در آوردند.

بی‌شک این رفتار متناقض و دوگانه این رسانه‌ها توهین بزرگی به افکار عمومی است. آنان گویا اندک حرمتی برای حافظه حتی کوتاه مدت مردم هم قائل نیستند و گمان کرده‌اند با یک بام و دو هوا، می‌تواند قبای بی‌قانونی خود را با عبای قانونمنداری پنهان کنند.

شاید بهتر باشد، این رسانه‌ها در این گونه مواقع سکوت کنند و داغ شورش ۸۸ را برای مردم تازه نکنند زیرا تنها موجب بازخوانی بی‌قانونی بزرگ خود می‌شوند. همانطور که اشاره شد رسانه‌های اصولگرا همانگونه که تجمعات بدون مجوز سال ۸۸ را نقد کردند، اکنون هم در نقد تجمعات فاقد مجوز صریح هستند.