به گزارش مشرق، محمدابراهیم باستانی پاریزی، مورخ، نویسنده، شاعر، موسیقی‌پژوه و استاد بازنشسته دانشگاه تهران، روز پنجم فروردین‌ماه در سن 89 سالگی از دنیا رفت. او در اواخر زندگی از بیماری کبد رنج می‌برد.
باستانی پاریزی سوم دی‌ماه ۱۳۰۴ در پاریز، از توابع شهرستان سیرجان در استان کرمان، متولد شد. او تحصیلات ابتدایی را در پاریز به پایان رساند، سپس تحصیلات خود را در دانشسرای مقدماتی کرمان ادامه داد و بعد از اخذ دیپلم در سال ۱۳۲۵ برای ادامه تحصیل به تهران آمد. باستانی پاریزی در سال ۱۳۲۶ در دانشگاه تهران تحصیلات خود را در رشته تاریخ پی گرفت.
او که به گواه خاطراتش از نخستین ساکنان کوی دانشگاه تهران (واقع در امیرآباد شمالی) است، در ۱۳۳۰ از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد، برای انجام تعهد دبیری به کرمان بازگشت و تا سال ۱۳۳۷ خورشیدی که در آزمون دکتری تاریخ پذیرفته شد، در کرمان ماند. دوره دکترای تاریخ را هم در دانشگاه تهران گذراند و با ارائه پایان‌نامه‌ای درباره «ابن اثیر» دانشنامه دکترای خود را دریافت کرد. باستانی پاریزی همکاری خود را با دانشگاه تهران از سال ۱۳۳۸ با مدیریت مجله داخلی دانشکده ادبیات شروع کرد و تا سال ۱۳۸۷ استاد تمام‌وقت آن دانشگاه بود.
اولین کتاب باستانی پاریزی «پیغمبر دزدان» نام دارد که شرح نامه‌های طنزگونه شیخ محمدحسن زیدآبادی است و برای اولین‌بار در سال ۱۳۲۴ در کرمان چاپ شده است. او بیش از 60 عنوان کتاب تألیف و یا ترجمه کرده است.
از میان نوشته‌های او، هفت کتاب با عنوان «سبعه ثمانیه» متمایز است که همگی در نام خود عدد هفت را دارند؛ مانند «خاتون هفت قلعه» و «آسیای هفت سنگ». بعدا کتاب هشتمی با عنوان «هشت‌الهفت» به این مجموعه هفت‌تایی اضافه شده است.
به‌جز کتا‌ب‌ها و مقاله‌ها، باستانی پاریزی شعر هم می‌سرود و اولین شعر خود را در کودکی در روستای پاریز و در آرزوی باران سروده بود. او منتخبی از شعرهای خود را در سال ۱۳۲۷ در کتابی به نام «یادبود من» به چاپ رسانده است.
اهل قلم دیگری که در ایام نوروز از دنیا رفت، ساسان تبسمی، مترجم ادبیات داستانی، بود که یازدهم فروردین‌ماه در سن 67سالگی با ایست قلبی درگذشت.
تبسمی آثار متعددی را از نویسندگان مطرحی مانند آندره مکین، پل الوار، ژان لویی فوریه، کریستین بوبن، پاتریک مودیانو، ژرژ سیمنون، فرانسوا موریاک، روژه فورمن و آنتونیا فریزر ترجمه کرده است.
همچنین نوشین گنجی، شاعر و نویسنده، سوم فروردین‌ماه از دنیا رفت. این غزل‌سرای نیشابوری و نویسنده رمان «خانم کوچیک» در سال 1319 در مشهد به دنیا آمد و بیش‌تر زندگی خود را در نیشابور و مدتی را نیز در مشهد گذراند. او چند روزی را در حالت کما به سر می‌برد و سرانجام سوم فروردین‌ماه 1393 از دنیا رفت.
