به گزارش مشرق، شدت رواج و گسترش این فعل در شهرهای مختلف فرانسه، به ویژه گسترش غیر قابل کنترل آن بر پُل تاریخی شهر پاریس (Paris) لطمات بسیاری را از جمله تخریب فضای توریستی این کشور موجب و اسبات تشکیل کمپینی ویژه در تقابل با این عمل را پدید آورده است.
بر این اساس با مساله ای که این قفل ها برای زیبایی شهری ایجاد کرده‌اند یک کمپین با ۱۷۰۰ امضا توسط دو آمریکایی مقیم فرانسه ایجاد شده تا به این خرافه پایان داده شود.
در این رابطه لیزا آنسلمو (Lisa Anselmo) یکی از بنیان گذاران این کمپین می گوید: این مسأله از کنترل خارج شده مردم زندگیشان را به خطر می‌اندازند و از تیرهای برق بالا می‌روند و از پل ها آویزان می‌شوند تا به آن‌ها قفل ببندند.
وی می گوید: مساله فقط زیبایی شهری نیست، وزن این قفل ها خطر ساز است: پل (Pont des Arts) یک پل کوچک است که در حال حاضر وزن ۹۳ تنی قفل ها متصل شده بر پیکره خود را تحمل کرده و نرده های پل به صورت منظم می شکند و اگر چه شهرداری آنرا عوض کرده و قفل های آن را باز می کند، اما دو هفته بعد دوباره از قفل هایی جدید پر می شود!
در مجموع صرف نظر از بررسی ابعاد اجتماعی این خرافه و چگونگی نفوذ و ترویج آن در میان جوامع مختلف، نکته قابل توجه این است که در کشوری که همواره بر عقلانیت بالیده و هر امر غیر مادی را با انگ خرافات به زیر سؤال می برد، چگونه چنین خرافه ی خنده داری آن‌چنان رواج دارد که در مدت دو هفته یک پل از قفل اشباع می‌شود؛ پس باید بر ادعای جوامع غربی در زمینه عقلانیت کند و کاوی دوباره نمود و حقد و کینه ی ایشان از دین را به اسم خرافه زدایی مورد مطالعه قرار داد.
