به گزارش مشرق، با گذر از آخرین روزهای سال 92 طبق رسم هرسال، اقشار مختلف مردم به دنبال خرید لباس های نو به بازارهای مختلف و پراکنده در سطح شهر تهران می روند تا براساس بودجه و هزینه ای که برای این کار کنار گذاشته اند بتوانند پوشاک مورد نیاز خود را تهیه کنند.
برای آنکه با شرایط بازار پوشاک مردانه و آنچه که در این بازار می گذرد آشنا شویم سری به بازار بزرگ پوشاک در خیابان جمهوری زدیم تا از حال و هوای موجود در این بازارها باخبر شویم.
اول. مجتمع تجاری پلاسکو
در ابتدا برای آن دسته از افرادی که تاکنون گذرشان به این مجتمع تجاری نرسیده باید بگوییم که این مجمتع تجاری در خیابان جمهوری و در گوشه ای از چهار راه استانبول قرار گرفته است.
برای سهولت بازدیدکنندگان از این مجتمع تجاری پارکینگی نیز در کنار آن قرار دارد تا بازدیدکنندگان بتوانند به راحتی و با خیال آسوده به خرید خود بپردازند.
در تمام طبقات این مجتمع تجاری انواع پوشاک زنانه و مردانه به صورت تک‌فروشی عرضه می شود.
پس از ورود به این مجتمع تجاری ابتدا از پله ها پایین رفته و به طبقه زیر زمین می رویم ، در وسط این مجتمع چند حوض پر از آب با فواره‌هایی که آب را با تمام قدرت به بالا پرتاب می کنند وجود دارد که نمایی زیبا به این مجتمع داده و حتی موجب شده است تا محیط مجتمع نیز خنک و مطبوع شود.
دورتادور این مجتمع مغازه های فروش پوشاک زنانه و مردانه وجود دارد اگرچه تنها چند ساعت از روز بیشتر نمی گذرد و هنوز یک ساعتی به اذان ظهر زمان باقی است ولی فضای مجتمع از بازدیدکنندگان و خریداران خالی است ولی در گوشه و کنار چند نفر برای خرید به مغازه های اطراف سرک می‌کشند.
هر چه به وقت اذان نزدیک می شویم جمعیت نیز رفته رفته بیشتر می شود.هرچند انتظار داشتیم که در این موقع سال که تنها چند روزی به پایان آن بیشتر زمان باقی نمانده این مجتمع پر از جمعیت باشد اما این گونه نیست.
این موضوع را حتی فروشندگان پوشاک این مجتمع تصدیق می کنند.
برخی از مغازه ها برای آنکه مشتریان را به سمت خود جذب کنند تخفیفهایی را باعلامت های بزرگ روی شیشه های مغازه نصب کرده اند که به نظر می رسد این روش نیز نتوانسته موجب جذب مشتریان شود.
به سراغ یکی از مغازه داران طبقه زیر زمین می رویم تا از وضعیت فروش پوشاک در این مجمتع مطلع شویم این فروشنده جوان که خود را محسن معرفی می کند، می گوید متاسفانه امسال بدترین سال فروش ما بود به طوری که تاکنون به نصف فروش سال گذشته در مدت مشابه نیز نرسیده‌ایم.
وی علت عدم وجود مشتریان را بالارفتن هزینه زندگی اعلام کرده و ادامه می دهد مردم سعی می کنند مایحتاج اولیه زندگی را تامین کنند و اگر پولی باقی ماند برای خرید لباس و پوشاک هزینه کنند.
این فروشنده پوشاک مردانه تصریح می کند با اینکه امسال سعی کردیم مقدار کمی روی قیمت اجناس خود اضافه کنیم ولی نتوانستیم فروش خوبی داشته باشیم.
از مغازه بیرون رفته و به سراغ یک فروشنده دیگر در آن سوی مجتمع می رویم که پیراهن های مردانه خود را حراج کرده و روی کت و شلوارهای داخل مغازه نیز نوشته 10 درصد تخفیف.
صاحب مغازه می گوید، وضعیت فروش پوشاک اگرچه مانند گذشته نیست اما باز خدارا شکر که همین مشتریان هم وجود دارند.
وی خود را سلامی معرفی کرده و ادامه می دهد در این مجتمع اکثرا کالاهای خارجی به فروش می رسد که از قدیم الایام جوانانی که می خواستند پیراهن و یا کت و شلوارهای خارجی بپوشند به این مجتمع تجاری می آمدند.
این فروشنده ادامه می دهد در این مجتمع همه گونه پیراهن و پوشاک عرضه می شود که همگونه سلایق را پوشش می دهد.
وی تصریح می کند کسی که برای خرید پوشاک به این مجتمع تجاری می اید حداقل باید 300 تا 400 هزار تومان در جیب پول داشته باشد به طوری که یک کفش معمولی به قیمت 100 هزارتومان، پیراهن حداقل 45 هزار تومان،کت و شلوار حداقل 250 هزار تومان به فروش می رسد.
از مغازه که خارج می شویم چند مغازه فروش ماهی های اکواریومی ما را به سمت خود جذب می کنند به سراغ یکی از مغازه های فروش ماهی آکواریومی می رویم که چند نفری روبه روی آن ایستاده اند و به ماهی ها نگاه می کنند.
یکی از این افراد که دستانش پر از بسته های لباس خریداری شده است به خبرنگار فارس می گوید یکی از مزایای این مجتمع تجاری این است که وقتی تمام طبقات را گشتی و خسته شدی می توانی با نگاه به این ماهی ها خستگی خود را از تن بیرون کنی.
وی در مورد قیمت اجناس این مجتمع ادامه می دهد قیمت اجانس در این مجتمع نسبت به سال گذشته حدود 20 تا 30 درصد افزایش پیدا کرده و برای انکه بتوانی با هزینه ای که کنار گذاشتی جنس ایده آل خود را بخری باید این مجتمع را زیر و رو کنی.
در غیر این صورت بهتر است قید خرید از این مجتمع تجاری را بزنی و به جای دیگر بروی.
کم کم صدای اذان به گوش می رسد از پله ها بالا رفته و به طبقه همکف می رسیم.
جمعیت نسبتا قابل توجهی روبه روی درب مجتمع تجاری در رفت وآمد هستند؛ به سمت وضوخانه طبقه همکف می رویم، عده ای مشغول وضو گرفتن و محیا شدن برای اقامه نماز ظهر هستند، پس از اقامه نماز در گوشه ای از مجتمع که برای ادای این فریضه آماده شده دوباره به گشت و گذار خود در این مجتمع تجاری ادامه می دهیم اما این بار طبقه همکف را دور می زنیم.
در حین قدم زدن، چند جوان که به نظر می رسد بایکدیگر آشنا هستند پشت سرمان حرکت می کنند و با یکدیگر در مورد لباس های این مجتمع حرف می زنند یکی از آنها به دیگری می گوید یکی از اقوام ما می گوید لباس خود را از شهرستان مرزی ما بخر زیرا تمام اجناس آنجا خارجی است و از ترکیه وارد می شود.
مثلا یک دست کت و شلوار 2 میلیون تومان است که دارای کیفتی خوبی است که در جواب می شنود چرا 2 میلیون تومان را به جنس خارجی می دهی بیا همین جا جنس های تولید داخلی بخر که کیفیتش از برخی از اجناس خارجی بهتر است.
با شنیدن این گفت‌وگو به سراغ این جوانها می روم یکی از آنها که خود را امیر معرفی می کند، می گوید من در تولیدی پوشاک کار می‌کنم به طور قطع می توانم به شما ثابت کنم اکثر لباس هایی که در اینجا با مارکهای خارجی به فروش می رسند تولید داخل هستند.
وی ادامه می دهد بیشتر اجناس اینجا که با زرق و برق زیادی به نمایش می رسند تولید داخل هستند اما به دلیل آنکه مردم فکر می کنند جنس خارجی همواره بهتر از جنس داخلی است، تولید کنندگان اجناس خود را با مارکهای خارجی روانه بازار می کنند تا بتوانند به فروش رسانند.
البته برخی از مغازه دارها این موضوع را می دانند ولی سعی می کنند به دلیل آنکه مشکلی پیش نیاید و برای مصرف کنندگان باور پذیر باشد آنها را با قیمت جنس خارجی به فروش می رسانند که از این راه سودهای کلانی به جیب می زنند.
وی تصریح می کند مثلا یک شلوار کتان جنس خوب تولید داخل، قیمت تمام شده اش چون سری دوزی است شاید به 30 هزار تومان هم نرسد اما در مغازه ها چون با مارک خارجی عرضه می شود ممکن است قیمتش تا 100 هزار تومان هم به فروش رسد.
این تولید کننده پوشاک می گوید در حال حاضر کیفیت تولیدات ایرانی کمتر از تولیدات خارجی نیست به همین دلیل می توانیم اجناس خود را با مارک تولید ایران به خارج صادرکنیم که هم اکنون نیز این کار انجام می شود اما متاسفانه مصرف کنندگان داخلی هنوز به این باور نرسیده اند که می توانند به اجناس تولید داخل اطمینان کنند.
دوم. خیابان باب همایون تولیدی پوشاک
پس از خروج از مرکز تجاری پلاسکو با اتوبوس های شمال به جنوب به سمت میدان امام خمینی و خیابان باب همایون که مرکز دیگر فروش پوشاک مردانه در تهران است می رویم اما نکته مهم این است که در کنار مراکز فروش پوشاک مردانه مراکز تولید این پوشاک در این منطقه از تهران نیز بسیار زیاد است به همین دلیل این بار نه به دنبال قیمت پوشاک مردانه بلکه به دنبال تولیدی های این نوع پوشاک هستیم.
با اینکه ساعت نزدیک به 2 بعد ازظهر است اما اغلب تولیدی های پوشاک مشغول کار هستند به همین دلیل دل را به دریا زده و از پله های باریک یک تولیدی در کنار خیابان باب همایون بالارفته و وارد یک تولیدی پوشاک مردانه می شویم که کارش تولید کت و شلوار است.
کارگرها و خیاطان مشغول دوخت و دوز هستند که به محض ورود ما سری تکان داده و نیم نگاهی به ما می کنند و دوباره مشغول کار خود می شوند.
به سراغ یکی از کارگرها که فردی جوان است می رویم و سراغ مسئول کارگاه را از او می گیریم.
ما را به اتاق کوچکی هدایت می کند در آنجا مردی میان سال پشت میز کوچک چوبی نشسته و با ماشین حساب اعداد را کم و زیاد می کند، سرخود را بالا آورده و نگاهی به ما می اندازد و می گوید: امرتان را بفرمایید.
سلام کرده و خود را معرفی می کنیم،تا اینکه اجازه می دهد روی صندلی آن سوی میز بنشینیم بعد آن کارگر جوان راهم می فرستد به دنبال چای.
سر صحبت را از اینجا آغاز می کنیم که چه چیزی تولید می کند و اوضاع کاسبی در روزهای آخر سال چگونه است؟
وی که خود را احمد موستوفی معرفی می کند می گوید: از دوران نوجوانی در این کارگاه مشغول تولید پوشاک مردانه بوده اما با گذر زمان و با کمک خانواده می تواند این کارگاه را از صاحب قبلیش خریداری کرده و این کار را ادامه دهد.هم اکنون نیز دارای 10 کارگر و دوزنده لباس مردانه است.
وی در میان سرو صدای زیاد چرخ های خیاطی که همگی درحال کارکردن هستند می گوید: خداراشکر شرایط تولید خوب است و مشتریان قدیمی خود را دارد که می تواند تولیدات را به آنها عرضه کند.
آقای موستوفی در حین صحبت کردن سیگار خود را روشن می کند که یا سرفه هایمان آن را خاموش کرده و ادامه می دهد، معمولا مغازه دارها و تک فروشان نوع رنگ و جنس و سایز را سفارش می دهند و ما نیز سفارش انها را انجام می دهیم و این گونه نیست که خودمان هر انچه که می خواهیم تولید کنیم بنابراین اول تقاضا سنجیده می شود و بر اساس آن تولید صورت می گیرد.
وی ادامه می دهد حتی در برخی از موارد طراح لباس نیز از سوی مغازه داران معرفی می شود که هزینه طراحی برعهده مغازه دار است و ما تنها مجری این طرح ها هستیم.
در حال صحبت کردن هستیم که آن جوان چای را روی میز می گذارد و به دنبال کار خود می رود.
از آقای موستوفی می پرسیم پارچه های کت و شلوارهای خود را از کجا تامین می کنید که می گوید؛ براساس رنگی که به ماسفارش می دهند آنها را از بازار پارچه فروش ها و در برخی از موارد از کارخانه به طور مستقیم خریداری می کنیم که این موضوع نیز بستگی به حجم سفارش دارد و یا رنگی که به ما سفارش می دهند در بازار وجود داشته باشد،یا خیر.که البته در اکثر موارد به طور مستقیم از بازار پارچه فروش ها خریداری می کنیم.
وی هر از گاهی از پشت شیشه به خیاطان و دوزندگان نگاه می کند و ما هم.
از وی می پرسیم شما با چه مارک و نشانی لباس های خود را در بازار عرضه می کنید که می گوید با مارکهای خارجی.
به نشان تعجب خارجی را تکرار کرده و می پرسیم چرا؟ که می گوید، در ابتدا مارکهای ایرانی داشتیم و حتی سفارش داده بودیم تا نشانی طراحی کنند که یک برند باشد برای تولیدی ما، اما متاسفانه در سال های اخیر شاهد بودیم که مصرف کنندگان بیشتر به دنبال اجناس خارجی هستند از این جهت مرجوعی هایمان بیشتر می شد به همین دلیل مجبور شدیم تا مارک اجناس خود را تغییر داده و با خرید مارکهای خارجی از بازار، اجناس خود را بفروشیم.
زیرا بالاخره نمی شود کارگاه را تعطیل کرد. در اینجا 10 نفر نان در می آوردند و خرج زندگی می دهند،نمی شود اینها را بیکار کرد.
وی ادامه می دهد اما در مورد قیمت های محصولات ما نیز بستگی دارد تا وضعیت فروش چگونه باشد اگر شرایط بازار خراب باشد ما قیمت ها را تاجایی که می توانیم کاهش می دهیم ولی اگر شرایط بازار خوب باشد مقداری قیمت ها را بالا می بریم.
البته در روزهای عید تفاوت می کند در این ایام برای آنکه عیدی کارگران را نیز پرداخت کنیم مقداری روی قیمت ها می کشیم.
پس از خداحافظی از آقای موستوفی از پله های باریک کارگاه درحال پایین آمدن هستیم که فردی با عجله و درحالی که رول های مارک های خارجی را در دست داشت به سرعت از پله ها بالا رفت.
سوم. بازار تهران، محل فروش مارک های خارجی
در یکی از راسته‌های بازار تهران مغازه ها و دکه هایی کنار هم قرار گرفته اند که چیزی جز رولهای انواع مارکهای خارجی را نمی فروشند.
در اینجا تمام مارکهای معتبرخارجی شامل آدیداس، نایک، تیمبرلن، کاترپیلارو ... با کمترین قیمت و به صورت رول به فروش می رسد.
که قیمت هر رول نزدیک به 20 هزار تومان است.
البته تمام این فروشندگان جواز کسب دارند و به صورت غیرقانونی این کار نمی کنند.
چهارم. آخر
اگر در این بازار شاهد تخلف در فرایند عرضه پوشاک در جامعه هستیم تنها و تنها و تنها مقصر اصلی آن ما مصرف کنندگان هستیم که به هیچ وجه به تولیدات داخلی اعتماد نداریم که با این بی اعتمادی خود اجازه می دهیم تا کالاهای داخلی که با قیمت تمام شده بسیار کمتری تولید می شود با قیمت بسیار بیشتر در بازار عرضه شود و ما بابت این کالاها هزینه های زیادی را پرداخت کنیم.
برای آنکه با شرایط بازار پوشاک مردانه و آنچه که در این بازار می گذرد آشنا شویم سری به بازار بزرگ پوشاک در خیابان جمهوری زدیم تا از حال و هوای موجود در این بازارها باخبر شویم.
اول. مجتمع تجاری پلاسکو
در ابتدا برای آن دسته از افرادی که تاکنون گذرشان به این مجتمع تجاری نرسیده باید بگوییم که این مجمتع تجاری در خیابان جمهوری و در گوشه ای از چهار راه استانبول قرار گرفته است.
برای سهولت بازدیدکنندگان از این مجتمع تجاری پارکینگی نیز در کنار آن قرار دارد تا بازدیدکنندگان بتوانند به راحتی و با خیال آسوده به خرید خود بپردازند.
در تمام طبقات این مجتمع تجاری انواع پوشاک زنانه و مردانه به صورت تک‌فروشی عرضه می شود.
پس از ورود به این مجتمع تجاری ابتدا از پله ها پایین رفته و به طبقه زیر زمین می رویم ، در وسط این مجتمع چند حوض پر از آب با فواره‌هایی که آب را با تمام قدرت به بالا پرتاب می کنند وجود دارد که نمایی زیبا به این مجتمع داده و حتی موجب شده است تا محیط مجتمع نیز خنک و مطبوع شود.
دورتادور این مجتمع مغازه های فروش پوشاک زنانه و مردانه وجود دارد اگرچه تنها چند ساعت از روز بیشتر نمی گذرد و هنوز یک ساعتی به اذان ظهر زمان باقی است ولی فضای مجتمع از بازدیدکنندگان و خریداران خالی است ولی در گوشه و کنار چند نفر برای خرید به مغازه های اطراف سرک می‌کشند.
هر چه به وقت اذان نزدیک می شویم جمعیت نیز رفته رفته بیشتر می شود.هرچند انتظار داشتیم که در این موقع سال که تنها چند روزی به پایان آن بیشتر زمان باقی نمانده این مجتمع پر از جمعیت باشد اما این گونه نیست.
این موضوع را حتی فروشندگان پوشاک این مجتمع تصدیق می کنند.
برخی از مغازه ها برای آنکه مشتریان را به سمت خود جذب کنند تخفیفهایی را باعلامت های بزرگ روی شیشه های مغازه نصب کرده اند که به نظر می رسد این روش نیز نتوانسته موجب جذب مشتریان شود.
به سراغ یکی از مغازه داران طبقه زیر زمین می رویم تا از وضعیت فروش پوشاک در این مجمتع مطلع شویم این فروشنده جوان که خود را محسن معرفی می کند، می گوید متاسفانه امسال بدترین سال فروش ما بود به طوری که تاکنون به نصف فروش سال گذشته در مدت مشابه نیز نرسیده‌ایم.
وی علت عدم وجود مشتریان را بالارفتن هزینه زندگی اعلام کرده و ادامه می دهد مردم سعی می کنند مایحتاج اولیه زندگی را تامین کنند و اگر پولی باقی ماند برای خرید لباس و پوشاک هزینه کنند.
این فروشنده پوشاک مردانه تصریح می کند با اینکه امسال سعی کردیم مقدار کمی روی قیمت اجناس خود اضافه کنیم ولی نتوانستیم فروش خوبی داشته باشیم.
از مغازه بیرون رفته و به سراغ یک فروشنده دیگر در آن سوی مجتمع می رویم که پیراهن های مردانه خود را حراج کرده و روی کت و شلوارهای داخل مغازه نیز نوشته 10 درصد تخفیف.
صاحب مغازه می گوید، وضعیت فروش پوشاک اگرچه مانند گذشته نیست اما باز خدارا شکر که همین مشتریان هم وجود دارند.
وی خود را سلامی معرفی کرده و ادامه می دهد در این مجتمع اکثرا کالاهای خارجی به فروش می رسد که از قدیم الایام جوانانی که می خواستند پیراهن و یا کت و شلوارهای خارجی بپوشند به این مجتمع تجاری می آمدند.
این فروشنده ادامه می دهد در این مجتمع همه گونه پیراهن و پوشاک عرضه می شود که همگونه سلایق را پوشش می دهد.
وی تصریح می کند کسی که برای خرید پوشاک به این مجتمع تجاری می اید حداقل باید 300 تا 400 هزار تومان در جیب پول داشته باشد به طوری که یک کفش معمولی به قیمت 100 هزارتومان، پیراهن حداقل 45 هزار تومان،کت و شلوار حداقل 250 هزار تومان به فروش می رسد.
از مغازه که خارج می شویم چند مغازه فروش ماهی های اکواریومی ما را به سمت خود جذب می کنند به سراغ یکی از مغازه های فروش ماهی آکواریومی می رویم که چند نفری روبه روی آن ایستاده اند و به ماهی ها نگاه می کنند.
یکی از این افراد که دستانش پر از بسته های لباس خریداری شده است به خبرنگار فارس می گوید یکی از مزایای این مجتمع تجاری این است که وقتی تمام طبقات را گشتی و خسته شدی می توانی با نگاه به این ماهی ها خستگی خود را از تن بیرون کنی.
وی در مورد قیمت اجناس این مجتمع ادامه می دهد قیمت اجانس در این مجتمع نسبت به سال گذشته حدود 20 تا 30 درصد افزایش پیدا کرده و برای انکه بتوانی با هزینه ای که کنار گذاشتی جنس ایده آل خود را بخری باید این مجتمع را زیر و رو کنی.
در غیر این صورت بهتر است قید خرید از این مجتمع تجاری را بزنی و به جای دیگر بروی.
کم کم صدای اذان به گوش می رسد از پله ها بالا رفته و به طبقه همکف می رسیم.
جمعیت نسبتا قابل توجهی روبه روی درب مجتمع تجاری در رفت وآمد هستند؛ به سمت وضوخانه طبقه همکف می رویم، عده ای مشغول وضو گرفتن و محیا شدن برای اقامه نماز ظهر هستند، پس از اقامه نماز در گوشه ای از مجتمع که برای ادای این فریضه آماده شده دوباره به گشت و گذار خود در این مجتمع تجاری ادامه می دهیم اما این بار طبقه همکف را دور می زنیم.
در حین قدم زدن، چند جوان که به نظر می رسد بایکدیگر آشنا هستند پشت سرمان حرکت می کنند و با یکدیگر در مورد لباس های این مجتمع حرف می زنند یکی از آنها به دیگری می گوید یکی از اقوام ما می گوید لباس خود را از شهرستان مرزی ما بخر زیرا تمام اجناس آنجا خارجی است و از ترکیه وارد می شود.
مثلا یک دست کت و شلوار 2 میلیون تومان است که دارای کیفتی خوبی است که در جواب می شنود چرا 2 میلیون تومان را به جنس خارجی می دهی بیا همین جا جنس های تولید داخلی بخر که کیفیتش از برخی از اجناس خارجی بهتر است.
با شنیدن این گفت‌وگو به سراغ این جوانها می روم یکی از آنها که خود را امیر معرفی می کند، می گوید من در تولیدی پوشاک کار می‌کنم به طور قطع می توانم به شما ثابت کنم اکثر لباس هایی که در اینجا با مارکهای خارجی به فروش می رسند تولید داخل هستند.
وی ادامه می دهد بیشتر اجناس اینجا که با زرق و برق زیادی به نمایش می رسند تولید داخل هستند اما به دلیل آنکه مردم فکر می کنند جنس خارجی همواره بهتر از جنس داخلی است، تولید کنندگان اجناس خود را با مارکهای خارجی روانه بازار می کنند تا بتوانند به فروش رسانند.
البته برخی از مغازه دارها این موضوع را می دانند ولی سعی می کنند به دلیل آنکه مشکلی پیش نیاید و برای مصرف کنندگان باور پذیر باشد آنها را با قیمت جنس خارجی به فروش می رسانند که از این راه سودهای کلانی به جیب می زنند.
وی تصریح می کند مثلا یک شلوار کتان جنس خوب تولید داخل، قیمت تمام شده اش چون سری دوزی است شاید به 30 هزار تومان هم نرسد اما در مغازه ها چون با مارک خارجی عرضه می شود ممکن است قیمتش تا 100 هزار تومان هم به فروش رسد.
این تولید کننده پوشاک می گوید در حال حاضر کیفیت تولیدات ایرانی کمتر از تولیدات خارجی نیست به همین دلیل می توانیم اجناس خود را با مارک تولید ایران به خارج صادرکنیم که هم اکنون نیز این کار انجام می شود اما متاسفانه مصرف کنندگان داخلی هنوز به این باور نرسیده اند که می توانند به اجناس تولید داخل اطمینان کنند.
دوم. خیابان باب همایون تولیدی پوشاک
پس از خروج از مرکز تجاری پلاسکو با اتوبوس های شمال به جنوب به سمت میدان امام خمینی و خیابان باب همایون که مرکز دیگر فروش پوشاک مردانه در تهران است می رویم اما نکته مهم این است که در کنار مراکز فروش پوشاک مردانه مراکز تولید این پوشاک در این منطقه از تهران نیز بسیار زیاد است به همین دلیل این بار نه به دنبال قیمت پوشاک مردانه بلکه به دنبال تولیدی های این نوع پوشاک هستیم.
با اینکه ساعت نزدیک به 2 بعد ازظهر است اما اغلب تولیدی های پوشاک مشغول کار هستند به همین دلیل دل را به دریا زده و از پله های باریک یک تولیدی در کنار خیابان باب همایون بالارفته و وارد یک تولیدی پوشاک مردانه می شویم که کارش تولید کت و شلوار است.
کارگرها و خیاطان مشغول دوخت و دوز هستند که به محض ورود ما سری تکان داده و نیم نگاهی به ما می کنند و دوباره مشغول کار خود می شوند.
به سراغ یکی از کارگرها که فردی جوان است می رویم و سراغ مسئول کارگاه را از او می گیریم.
ما را به اتاق کوچکی هدایت می کند در آنجا مردی میان سال پشت میز کوچک چوبی نشسته و با ماشین حساب اعداد را کم و زیاد می کند، سرخود را بالا آورده و نگاهی به ما می اندازد و می گوید: امرتان را بفرمایید.
سلام کرده و خود را معرفی می کنیم،تا اینکه اجازه می دهد روی صندلی آن سوی میز بنشینیم بعد آن کارگر جوان راهم می فرستد به دنبال چای.
سر صحبت را از اینجا آغاز می کنیم که چه چیزی تولید می کند و اوضاع کاسبی در روزهای آخر سال چگونه است؟
وی که خود را احمد موستوفی معرفی می کند می گوید: از دوران نوجوانی در این کارگاه مشغول تولید پوشاک مردانه بوده اما با گذر زمان و با کمک خانواده می تواند این کارگاه را از صاحب قبلیش خریداری کرده و این کار را ادامه دهد.هم اکنون نیز دارای 10 کارگر و دوزنده لباس مردانه است.
وی در میان سرو صدای زیاد چرخ های خیاطی که همگی درحال کارکردن هستند می گوید: خداراشکر شرایط تولید خوب است و مشتریان قدیمی خود را دارد که می تواند تولیدات را به آنها عرضه کند.
آقای موستوفی در حین صحبت کردن سیگار خود را روشن می کند که یا سرفه هایمان آن را خاموش کرده و ادامه می دهد، معمولا مغازه دارها و تک فروشان نوع رنگ و جنس و سایز را سفارش می دهند و ما نیز سفارش انها را انجام می دهیم و این گونه نیست که خودمان هر انچه که می خواهیم تولید کنیم بنابراین اول تقاضا سنجیده می شود و بر اساس آن تولید صورت می گیرد.
وی ادامه می دهد حتی در برخی از موارد طراح لباس نیز از سوی مغازه داران معرفی می شود که هزینه طراحی برعهده مغازه دار است و ما تنها مجری این طرح ها هستیم.
در حال صحبت کردن هستیم که آن جوان چای را روی میز می گذارد و به دنبال کار خود می رود.
از آقای موستوفی می پرسیم پارچه های کت و شلوارهای خود را از کجا تامین می کنید که می گوید؛ براساس رنگی که به ماسفارش می دهند آنها را از بازار پارچه فروش ها و در برخی از موارد از کارخانه به طور مستقیم خریداری می کنیم که این موضوع نیز بستگی به حجم سفارش دارد و یا رنگی که به ما سفارش می دهند در بازار وجود داشته باشد،یا خیر.که البته در اکثر موارد به طور مستقیم از بازار پارچه فروش ها خریداری می کنیم.
وی هر از گاهی از پشت شیشه به خیاطان و دوزندگان نگاه می کند و ما هم.
از وی می پرسیم شما با چه مارک و نشانی لباس های خود را در بازار عرضه می کنید که می گوید با مارکهای خارجی.
به نشان تعجب خارجی را تکرار کرده و می پرسیم چرا؟ که می گوید، در ابتدا مارکهای ایرانی داشتیم و حتی سفارش داده بودیم تا نشانی طراحی کنند که یک برند باشد برای تولیدی ما، اما متاسفانه در سال های اخیر شاهد بودیم که مصرف کنندگان بیشتر به دنبال اجناس خارجی هستند از این جهت مرجوعی هایمان بیشتر می شد به همین دلیل مجبور شدیم تا مارک اجناس خود را تغییر داده و با خرید مارکهای خارجی از بازار، اجناس خود را بفروشیم.
زیرا بالاخره نمی شود کارگاه را تعطیل کرد. در اینجا 10 نفر نان در می آوردند و خرج زندگی می دهند،نمی شود اینها را بیکار کرد.
وی ادامه می دهد اما در مورد قیمت های محصولات ما نیز بستگی دارد تا وضعیت فروش چگونه باشد اگر شرایط بازار خراب باشد ما قیمت ها را تاجایی که می توانیم کاهش می دهیم ولی اگر شرایط بازار خوب باشد مقداری قیمت ها را بالا می بریم.
البته در روزهای عید تفاوت می کند در این ایام برای آنکه عیدی کارگران را نیز پرداخت کنیم مقداری روی قیمت ها می کشیم.
پس از خداحافظی از آقای موستوفی از پله های باریک کارگاه درحال پایین آمدن هستیم که فردی با عجله و درحالی که رول های مارک های خارجی را در دست داشت به سرعت از پله ها بالا رفت.
سوم. بازار تهران، محل فروش مارک های خارجی
در یکی از راسته‌های بازار تهران مغازه ها و دکه هایی کنار هم قرار گرفته اند که چیزی جز رولهای انواع مارکهای خارجی را نمی فروشند.
در اینجا تمام مارکهای معتبرخارجی شامل آدیداس، نایک، تیمبرلن، کاترپیلارو ... با کمترین قیمت و به صورت رول به فروش می رسد.
که قیمت هر رول نزدیک به 20 هزار تومان است.
البته تمام این فروشندگان جواز کسب دارند و به صورت غیرقانونی این کار نمی کنند.
چهارم. آخر
اگر در این بازار شاهد تخلف در فرایند عرضه پوشاک در جامعه هستیم تنها و تنها و تنها مقصر اصلی آن ما مصرف کنندگان هستیم که به هیچ وجه به تولیدات داخلی اعتماد نداریم که با این بی اعتمادی خود اجازه می دهیم تا کالاهای داخلی که با قیمت تمام شده بسیار کمتری تولید می شود با قیمت بسیار بیشتر در بازار عرضه شود و ما بابت این کالاها هزینه های زیادی را پرداخت کنیم.
