به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، پنج‌شنبه، 16‌شهریور 1357 در «میدان شهیاد» سابق، قیامتی برپا بود. روزی که بیش از دو میلیون نفر، با تظاهرات در این میدان، نام آن را به «آزادی» تغییر دادند. در آن روز، مسئله ای که چشم دوستان و دشمنانِ انقلاب را خیره کرد و تعجب جهانیان را برانگیخت، حضورِ متراکم و انبوهِ بانوان محجبه و مسلمان بود.
تصویری که پیش رو دارید، نمایی است که همان روز، در «میدان آزادی» به ثبت رسیده است. ( شکارچیِ این تصویر تاریخی، «اکبر ناظمی» است که در آن روز ها به تازگی درس و دانشگاه را رها کرده و به عشق انقلاب ِ ، وارد کشور شده بود.) نکته‌ی، بسیار تاثیرگذار و تکان دهنده در این سندِ تاریخی، حضور بانویی با کودک چندماهه اش می باشد؛ نمایی که در میان صدها هزار بانوی حاضر در تظاهراتِ آن روز، بسیار تکرار شده بود. وقتی زنانی این چنین، مستقیما پای به میدان می گذاشتند، معادلات کاملا تغییر می کرد.
ناظران آگاه و بی غرض، در 16 شهریور 1357، با دیدن این ترکیب بی سابقه‌ی جمعیت، همه گی به یک نتیجه ی واحد رسیدند: «کار این رژیم تمام است.» و شاید این تحلیل، به گوش عاملان امنیتی رژیم پهلوی هم رسید و چنان آنان را به وحشت انداخت، که دستپاچه و پریشان، روز بعد، دست به کشتاری وحشیانه زدند تا به اصطلاح «کار انقلاب را تمام کنند» اما نتیجه چیزی نبود جز همان که در 16 بهمن حاصل شد و پنج ماه بعد، «کارِ طاغوت، تمام شد»